The Ukrainian Left and Maidan

Interview with Ukrainian socialist Denis Pilas.

Around 150 people gathered in Kiev recently to attend a conference organised by Ukrainian organisations including the Left Opposition, with support from the Rosa Luxemburg Foundation.

The conference, entitled ‘The Left and Maidan’, discussed perspectives for the left in Ukraine. There were visitors from Russia, France, Germany, Poland and Belarus, including left members of the German Bundestag and the Russian Duma.[1]

Ben Neal spoke to Denis Pilas, one of the organisers of the event.

ΗΠΑ : Η πανδημία επιταχύνει την κρίση

και προετοιμάζει την ταξική σύγκρουση

που έρχεται !

Του Γιώργου Μητραλιά

Όπως έπρεπε να αναμένεται, η πανδημία του κοροναϊού σαρώνει τις Ηνωμένες Πολιτείες, και γι’αυτό αποκαλύπτει και κυρίως, επιταχύνει την -ήδη ιστορική- κρίση που περνάει η βορειο-αμερικανική κοινωνία τα τελευταία 3-4 χρόνια. Αποκαλύπτει, επειδή είναι προφανώς τώρα που η πανδημία ρημάζει τη χώρα, που βγάζει μάτια τόσο η τραγική κατάσταση του συστήματος υγείας της, όσο και η ακραία απάνθρωπη και ταξική κτηνωδία της πολιτικής της ηγεσίας. Και επιταχύνει, επειδή οξύνοντας -σε βαθμό που να τις κάνει θανατηφόρες- τις προϋπάρχουσες κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές κρίσεις, η πανδημία πολλαπλασιάζει την εκρηκτική τους γόμωση και τις κάνει να συγκλίνουν προς μια κατακλυσμική κρίση η έκβαση της οποίας ενδιαφέρει άμεσα ολάκερη την ανθρωπότητα !…

Η «τέλεια καταιγίδα» και η (αυτ)απάτη της «στροφής στον κεϊνσιανισμό»

Τι (μας) συμβαίνει και γιατί. Τι να κάνουμε

Του Πάνου Κοσμά

Ο Μητσοτάκης στο δεύτερο διάγγελμα, γλυκύς, με κοινωνική ενσυναίσθηση, σχεδόν κεϊνσιανός. Ο Μακρόν, στο δικό του διάγγελμα,(1) αυτοκριτικός, αναστοχαστικός, αποφασισμένος να τα αλλάξει όλα. Η Μέρκελ, στο πρώτο της διάγγελμα σε 14 χρόνια, να ξεχνά τη σκληρή δημοσιονομική ορθοδοξία στην «ώρα της ανάγκης». Το Eurogroup, αυτή η ανεξέλεγκτη και μη νομιμοποιημένη «μαφία» του ακραίου νεοφιλελευθερισμού, αναστέλλει την ισχύ του Συμφώνου Σταθερότητας και επιτρέπει ακόμη και στην Ελλάδα να «μοιράσει» μερικά δισ. για την αντιμετώπιση της κρίσης εξανεμίζοντας σημαντικό μέρος του πρωτογενούς πλεονάσματος. Κι ο Τραμπ, έτοιμος να «μοιράσει» 250 δισ. δολάρια στα αμερικανικά νοικοκυριά. Τι συμβαίνει λοιπόν; Πρόκειται για τον καπιταλισμό που «μαθαίνει από τα λάθη του» και είναι έτοιμος να μετατραπεί από νεοφιλελεύθερο γκάγκστερ σε κεϊνσιανή «Μητέρα Τερέζα»;

Σπεύδω να πω από την αρχή πως όποιος/α πιστέψει κάτι τέτοιο, θα πρέπει να ελεγχθεί για εγκληματική πολιτική αφέλεια. Τι όμως συμβαίνει; Και ποια είναι η ενδεδειγμένη στάση απέναντι σε αυτό που συμβαίνει;

Πανδημία Covid-19:

Να προστατεύσουμε τις ζωές μας,
όχι τα κέρδη τους!

Ανακοίνωση του Γραφείου της 4ης Διεθνούς, 17/3/2020

Η πανδημία του κορονοϊού αποτελεί ένα δραματικό πρόβλημα δημόσιας υγείας και τα ανθρώπινα δεινά που προκαλεί θα είναι τεράστια. Ήδη, στη Δυτική Ευρώπη, τα συστήματα υγείας είναι στο χείλος της ασφυξίας. Αν διαδοθεί μαζικά σε χώρες του Παγκόσμιου Νότου, των οποίων τα ήδη αδύναμα ή πολύ εύθραυστα συστήματα δημόσιας υγείας έχουν υπονομευθεί τρομερά από 40 χρόνια νειφιλελεύθερων πολιτικών, οι θάνατοι θα είναι πάρα πολλοί.

Πρόκειται ήδη για την πιο σοβαρή πανδημία εδώ και ένα αιώνα. Ο αριθμός των θανάτων που οφείλονταν στην επονομαζόμενη “Ισπανική γρίπη” το 1918-1919, παρόλο που είναι δύσκολο να υπολογιστεί, ήταν σημαντικός, πλήττοντας κυρίως νέους ενήλικες. Οι συνέπειές της ήταν εξαιρετικά σοβαρές, καθώς ερχόταν αμέσως μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η γρήγορη διάδοση της πανδημίας του Covid-19 μπορεί να εξηγηθεί ειδικότερα από την αποδυνάμωση της λαϊκής ικανότητας για αντίσταση που έχει προκαλέσει η νεοφιλελεύθερη τάξη πραγμάτων και από την αύξηση της επισφάλειας, μέσα στο πλαίσιο αύξησης του διεθνούς εμπορίου που προκάλεσε η καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση, η γενικευμένη εμπορευματοποίηση και η πρωτοκαθεδρία του νόμου του κέρδους.

Απλήρωτη εργασία των γυναικών:

Η μεγαλύτερη ληστεία της ιστορίας!

της Σόνιας Μητραλιά

12,5 δισεκατομμύρια ώρες εργασίας κάθε μέρα. Αόρατες! Απλήρωτες! Ανασφάλιστες! Και σε άθλιες συνθήκες! Τόσες δουλεύουν εντελώς τζάμπα οι γυναίκες του πλανήτη μας σε αυτό που, χωρίς την παραμικρή αμφιβολία, είναι η μεγαλύτερη ληστεία στην ιστορία της ανθρωπότητας!

Βάλτε τώρα όποια ωρομίσθια αμοιβή θέλετε, ακόμα και την πιο μικρή και ασήμαντη, και πολλαπλασιάστε επί τις 12,5 δισεκατομμύρια ώρες απλήρωτης γυναικείας εργασίας: Το ποσό που θα βγει θα είναι παραπάνω από αστρονομικό. Και αυτό για μια μόνο μέρα, όταν ξέρουμε πως η απλήρωτη γυναικεία δουλειά δεν έχει ούτε αργίες, ούτε ωράριο, 365 μέρες το χρόνο!

Κρίση στα σύνορα Ελλάδας-Τουρκίας :

Να τελειώνουμε με την Ευρώπη-φρούριο

Ανακοίνωση της διεθνούς CADTM

(Επιτροπή για την Ακύρωση των Άνομων Χρεών) 

Για άλλη μια φορά, η ευρωπαϊκή πολιτική των συνόρων σκοτώνει. Μεγάλη ένταση διαπιστώνεται και αυξάνεται τις τελευταίες μέρες στα διάφορα συνοριακά σημεία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Οι προσπάθειες των μεταναστών να εισέλθουν στην ελληνική επικράτεια οδήγησαν σε σοβαρές παρεμβάσεις (συμπεριλαμβανομένης της χρήσης πυροβόλων όπλων) από τις ελληνικές δυνάμεις ασφαλείας. Από την Δευτέρα 2 Μαρτίου, θρηνούμε την απώλεια τουλάχιστον δύο ατόμων: ενός μικρού παιδιού τεσσάρων ετών που πνίγηκε κοντά στην νήσο Κω ενώ οι Έλληνες ακτοφύλακες προσπαθούσαν να βυθίσουν μια βάρκα μεταναστών που ερχόταν από την Τουρκία και του Μοχάμαντ αλ-Άραμπ, 22 ετών που πυροβολήθηκε στα χερσαία σύνορα μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας. Υπάρχει έντονη υποψία ότι ο πυροβολισμός προήλθε από τον ελληνικό στρατό ή από μια παραστρατιωτική ομάδα ενθαρρυμένη από τις πολιτικές των ελληνικών και τουρκικών αρχών (1) Το γεγονός ότι, όπως ισχυρίζονται οι εκπρόσωποι τύπου του ελληνικού στρατού, αυτό είναι το αποτέλεσμα της πρόκλησης του τουρκικού στρατού, δεν υποβαθμίζει την σοβαρότητα των γεγονότων. Αιτία είναι η πολιτική της Ελληνικής κυβέρνησης, της Τουρκικής κυβέρνησης και της Ευρώπης. Η ακραία βία της αστυνομίας και του στρατού κατόπιν εντολών της Ελληνικής κυβέρνησης, καθώς και η αναστολή του δικαιώματος ασύλου στην Ελλάδα έτυχαν της ισχυρής υποστήριξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και συγκεκριμένα από την Πρόεδρο Ursula Von der Leyen που ευχαρίστησε την Ελλάδα και την χαρακτήρισε ως την "ασπίδα" της Ευρώπης σε αυτές τις "δύσκολες στιγμές"(2).

NOW IS THE TIME!

ΗΠΑ: O Μπέρνι προελαύνει, η σύγκρουση προμηνύεται θανάσιμη αλλά... η αριστερά μας σφυρίζει αδιάφορα!

του Γιώργου Μητραλιά

Πως μπορεί να εξηγηθεί το “αξιοπερίεργο” γεγονός ότι περίπου σύσσωμα τα ΜΜΕ ολάκερου του κόσμου, και οι διάφοροι “αναλυτές” τους, αναλώνονται καθημερινά σε διαπιστώσεις του είδους “ο Τραμπ θα επανεκλεγεί” καθώς “οι Δημοκρατικοί είναι διαιρεμένοι” και “δεν τα πάνε καθόλου καλά”; Και επίσης, πώς μπορεί να εξηγηθεί το ακόμα πιο “αξιοπερίεργο” γεγονός ότι, με ελάχιστες εξαιρέσεις, τα ίδια βλέπουμε να επαναλαμβάνουν καθημερινά τόσοι και τόσοι αριστεροί που διακρίνονται εξάλλου για την αδιαφορία που δείχνουν για τις αμερικανικές εξελίξεις; Και για να γίνουμε σαφέστεροι, πως εξηγούνται όλες αυτές οι “αξιοπερίεργες” αναλύσεις, τοποθετήσεις, προβλέψεις και προφητείες όταν η χειροπιαστή καθημερινή πραγματικότητα της αμερικανικής κοινωνίας τις διαψεύδει κατηγορηματικά;

Όταν ο Μπέρνι Σάντερς και το μαζικό του κίνημα γίνονται «ο χειρότερος εφιάλτης» εκείνων που κυβερνούν τον κόσμο…

του Γιώργου Μητραλιά

Τώρα, που ακόμα και οι πιο σκεπτικιστές και δύσπιστοι δείχνουν ότι αρχίζουν -επιτέλους!- να αντιλαμβάνονται πως ο Μπέρνι Σάντερς αναδεικνύεται σε πάρα πολύ σοβαρό υποψήφιο για την προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών, νομίζουμε ότι έχει έλθει η ώρα να εξετάσουμε τι είναι αυτό που κάνει το περιεχόμενο της υποψηφιότητάς του να είναι πρωτόγνωρο, ιστορικών διαστάσεων και -στην κυριολεξία- επαναστατικό. Με λίγα λόγια, τι είναι αυτό που κάνει τους κάθε λογής αντιπάλους του, από τον Τραμπ μέχρι το κατεστημένο των Δημοκρατικών και τους μεγάλους καπιταλιστές που κυβερνούν τον κόσμο, να φοβούνται τόσο πολύ αυτόν τον Μπέρνι που προελαύνει, και να κάνουν τα πάντα για να τον « εξουδετερώσουν »...

Γαλλία: Προς μια κοινωνική ανάφλεξη πρωτοφανούς διάρκειας και ριζοσπαστισμού!

Του Γιώργου Μητραλιά

Όταν το βράδυ της πρώτης μέρας των γαλλικών απεργιακών κινητοποιήσεων προειδοποιούσαμε ότι “Η αναμέτρηση της κυβέρνησης Μακρόν με τη γαλλική κοινωνία, που άρχισε την Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2019, δεν είναι παίξε γέλασε”. Ότι “Μυρίζει μπαρούτι και είναι ξεχωριστή, σαν εκείνες τις σπάνιες που έγραψαν ιστορία στη Γαλλία και στην οικουμένη”. Και ότι “ θα συνεχιστεί και θα κλιμακωθεί τις επόμενες μέρες, και πιθανότατα τις επόμενες βδομάδες”, σίγουρα δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ότι αυτές οι κινητοποιήσεις θα σπάσουν κάθε ρεκόρ διάρκειας μπαίνοντας σε λίγο στον τρίτο μήνα τους! Να λοιπόν γιατί αυτό που στις 5 Δεκεμβρίου ήταν μια παρακινδυνευμένη πρόβλεψη, είναι σήμερα η κοινότυπη διαπίστωση εχθρών και φίλων: “Δεν πρόκειται πια για μια “απλή”, έστω και πολύ μεγάλη, απεργιακή κινητοποίηση ενάντια στην κυβερνητική (αντι)μεταρρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος. Ούτε καν για ένα παλλαϊκό ξέσπασμα χωρίς αύριο. Κατά κοινή -πλέον- ομολογία, πρόκειται για μια όλο και πιο καθαρόαιμη πολιτική κινητοποίηση ιστορικών διαστάσεων με μια δυναμική που, σε συνδυασμό με την άκαμπτη μακρονική νεοφιλελεύθερη αλαζονεία, δημιουργεί το πιο εκρηκτικό από τα κοινωνικά κοκτέηλ! Ναι, χωρίς αμφιβολία η Γαλλία μοιάζει σήμερα με ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί!…” (1)

Μετά από 40 μέρες “απεργίας των απεργών”!

Γαλλία: H μεγαλύτερη (ταξική) σύγκρουση τώρα κορυφώνεται...

του Γιώργου Μητραλιά

Το λιγότερο που θα μπορούσαμε να πούμε για την -πάντα υπό εξέλιξη- μεγάλη γαλλική απεργία στις μεταφορές, στην εκπαίδευση, στην υγεία και αλλού, είναι ότι δεν έχει προηγούμενο: Έχοντας ξεκινήσει πέρυσι, στις 5 Δεκεμβρίου, συμπληρώνει ήδη 40 μέρες όχι μόνο απεργίας αλλά και συνεχών κάθε λογής κινητοποιήσεων και μαζικών διαδηλώσεων, ξεπερνώντας έτσι σε διάρκεια ακόμα και την ιστορική απεργία του Μάη του 1968! Πρόκειται αναμφίβολα για τη μεγαλύτερη και την πιο ουσιαστική εργατική κινητοποίηση ενάντια στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και κυβερνήσεις που έχει γνωρίσει στα τελευταία 40 χρόνια όχι μόνο η Γαλλία αλλά και η Ευρώπη και -ίσως- ολάκερος ο κόσμος!...

 Χριστούγεννα 2019 στη Μόρια. Λέσβος. Φωτό: Knut Bry

Εκεί στη Μόρια, στη Λέσβο…

Τι συμβαίνει πραγματικά με το «προσφυγικό δράμα» στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου - Το παράδειγμα της Λέσβου - Πρωταγωνιστές, θύματα και θύτες, μύθοι και αλήθειες

Του Πάνου Κοσμά

Εκεί στη Μόρια, στη Λέσβο, υπάρχει ένα ΚΥΤ (Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης) όπου στοιβάζονται κατά χιλιάδες οι πρόσφυγες – άντρες, γυναίκες, παιδιά, μωρά. Δεν είναι ακόμη, «επισήμως», ούτε πρόσφυγες ούτε μετανάστες˙ είναι «αιτούντες άσυλο», δηλαδή ικέτες στην αφιλόξενη χώρα του Ξενίου Διός. Δεν είναι φυλακισμένοι, αφού μπορούν να μπαινοβγαίνουν στο ΚΥΤ, να κατεβαίνουν στη Μυτιλήνη κ.λπ. Δεν είναι όμως ελεύθεροι, γιατί δεν μπορούν να φύγουν προς την ενδοχώρα και να συνεχίσουν το ταξίδι τους προς τις χώρες της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης. Το χειρότερο: είναι «ανυπόστατοι», «αταξινόμητοι» με βάση τους ισχύοντες «κανόνες δικαίου», υπαγόμενοι μόνο στους κανόνες των διεθνών συνθηκών για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Χάρη στο γνωστό τρικ του «πρωθύστερου», το ελληνικό κράτος δεν θεωρεί ότι είναι πρόσφυγες μέχρις αυτό να αποδειχτεί - άρα δεν τους αναγνωρίζονται καν τα δικαιώματα που απορρέουν από τη σύμβαση της Γενεύης.

Η ρητορική της κυβέρνησης της ΝΔ περί μεταναστευτικού κι όχι προσφυγικού ζητήματος ή έστω μεταναστευτικού-προσφυγικού, δεν είναι μια απλή λεκτική μετατόπιση˙ είναι στρατηγική υπαγωγής των προσφύγων στο χώρο του «αταξινόμητου», άρα «ανυπόστατου». Αυτό με τη σειρά του είναι η προϋπόθεση για να νομιμοποιηθούν βάρβαρες πολιτικές σε βάρος τους. Ο «αποχρωματισμός» τους διευκολύνει επιλογές όπως ο εγκλεισμός τους σε φυλακές - ευκολότερα κλείνεις τον αταξινόμητο σε φυλακή παρά τον πρόσφυγα...

Γαλλία: Το μεγαλύτερο απεργιακό τσουνάμι φέρνει τώρα την άνοιξη στο καταχείμωνο!…

του Γιώργου Μητραλιά

Χριστουγεννιάτικες απεργιακές φρουρές, απεργιακά ρεβεγιόν με πλήθος κόσμου σε σιδηροδρομικούς σταθμούς, λιμάνια, διϋλιστήρια και σχολεία,...και το μπαλέτο, μαζί με την ορχήστρα, της Όπερας του Παρισιού να δίνει “απεργιακή” παράσταση με τη Λίμνη των Κύκνων στο δρόμο και μέσα στο κρύο μπροστά σε αλληλέγγυους διαδηλωτές! Μετά από τρεις βδομάδες απεργίας, τα φετινά Χριστούγεννα στη Γαλλία δεν μοιάζουν καθόλου με αυτά που έχουμε συνηθίσει. Και το ίδιο θα συμβεί με την φετινή Πρωτοχρονιά. Και σίγουρα, και με τις πρώτες -τουλάχιστον- βδομάδες του φετινού γαλλικού Γενάρη. Επειδή, όπως το γράφαμε το βράδυ της πρώτης μέρας του πρωτοφανούς γαλλικού απεργιακού κύματος, “ Η αναμέτρηση της κυβέρνησης Μακρόν με τη γαλλική κοινωνία, που άρχισε την Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2019, δεν είναι παίξε γέλασε. Μυρίζει μπαρούτι και είναι ξεχωριστή, σαν εκείνες τις σπάνιες που έγραψαν ιστορία στη Γαλλία και στην οικουμένη…”(1)

1918-2019:

Η αφόρητη επικαιρότητα του Πρώτου Παγκόσμιου Μακελειού!

Αναδημοσιεύουμε την περυσινή αναδημοσίευση των προηγούμενων αναδημοσιεύσεων του κειμένου για το Πρώτο Παγκόσμιο Μακελειό, προσθέτοντας μόνο ότι, αλίμονο, η φετινή 101η επέτειος του τερματισμού του βρίσκει την ανθρωπότητα και τον πλανήτη  αντιμέτωπους με την χειρότερη κρίση τους και -για πρώτη φορά- τόσο κοντά στο τελικό τους ολοκαύτωμα! Και δυστυχώς, ενώ η αντίστροφη μέτρηση έχει κιόλας αρχίσει...εκείνοι που θα έπρεπε να είναι τώρα στα οδοφράγματα, σφυρίζουν αδιάφορα...

του Γιώργου Μητραλιά

Αναδημοσιεύουμε το κείμενο «Η αφόρητη επικαιρότητα του πρώτου Παγκόσμιου μακελειού» για –τουλάχιστον- τρεις λόγους:

 1. Επειδή ο τεράστιος ανοικτός λογαριασμός με τους «εξέχοντες» μακελάρηδες και η ηθική υποχρέωση απέναντι στους δεκάδες  εκατομμύρια πληβείους/θύματά τους δεν μπορούν να εξαντληθούν σε μια ρουτινιέρικη επετειακή υπενθύμιση του είδους «1914-2014, πριν από ένα αιώνα, ο Πρώτος Παγκόσμιος πόλεμος», όπως συνέβη πριν από δυο-τρία χρόνια. Για αυτό το λόγο, όχι μόνο τώρα το 2017, αλλά και του χρόνου το 2018, και τον επόμενο το 2019,  και τον μεθεπόμενο… μέχρι να υπάρξει η τελική μεγάλη Κάθαρση της κοινωνικής δικαιοσύνης, θα συνεχίσουμε να θυμόμαστε και να θυμίζουμε το μεγάλο έγκλημα των «από πάνω» και τη μεγάλη σφαγή των «από κάτω», που μας έμπασε οριστικά στη σύγχρονη εποχή του αγριανθρωπισμού και συνάμα όλων των υπαρξιακών διλημμάτων της ανθρωπότητας. 

 2. Επειδή ποτέ άλλοτε όσο σήμερα δεν ήταν –δυστυχώς- τόσο «αφόρητη η επικαιρότητα του Πρώτου Παγκοσμίου μακελειού», την ώρα που πληθαίνουν τα λουτρά αίματος των αμέτρητων –πια- «τοπικών»  πολέμων που μας περικυκλώνουν, που  η ακροδεξιά, ο νεοφασισμός και ο πιο άγριος ρατσισμός σαρώνουν  και πάλι την Ευρώπη, και στην απέναντι ακτή του Ατλαντικού ένας σύγχρονος ακροδεξιός Καλιγούλας με το όνομα Donald Trump ετοιμάζεται να κυβερνήσει την αμερικανική υπερδύναμη.

 3. Επειδή μόνον η συνειδητοποίηση και εμβάθυνση  αυτής της «αφόρητης επικαιρότητας του Πρώτου Παγκόσμιου μακελειού» από μέρους των «από κάτω» -και των ηγεσιών τους- μπορεί να  προσανατολίσει ρεαλιστικά και αποτελεσματικά τις πολιτικές και άλλες επιλογές τους, και να ορίσει τα άμεσα καθήκοντά τους σε αυτή την τόσο κρίσιμη στιγμή της ιστορίας της ανθρωπότητας.

Κλίμα: Τη διέξοδο τη δίνει ο αγώνας,
όχι οι διασκέψεις COP!

του Daniel Tanuro

Η παταγώδης αποτυχία της Διάσκεψης της Μαδρίτης για το κλίμα ρίχνει άπλετο φως στην ανικανότητα του καπιταλιστικου συστήματος να αντιμετωπίσει την κλιματική απειλή. Οι λύσεις δεν θα βγουν μέσα από τις COP αλλά από τη κοινωνική κινητοποίηση, τους αγώνες των λαών ενάντια στην εκμετάλλευση και την καταπίεση.

Στα 25 χρόνια της ύπαρξής τους, οι COP δεν κατάληξαν σε κανένα αποτελεσματικό και δίκαιο μέτρο για να εμποδίσουν την “επικίνδυνη ανθρωπική διατάραξη” του κλίματος της Γης ενάντια στην οποία οι επιστήμονες προειδοποιούν εδώ και δεκαετίες, όλο και πιο συγκεκριμένα και πιεστικά.

Το αποτέλεσμα ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια μας: Πυρκαγιές, πλημμύρες, κυκλώνες, ξηρασίες...Είναι τόσο πολύς ο χρόνος που χάθηκε από τη Συνάντηση κορυφής για τη Γη του Ρίο (1992) μέχρι σήμερα, που δεν είναι πια δυνατό να αποφύγουμε την καταστροφή: Ενώ τα μέσα για να την σταματήσουμε υπάρχουν, αυτή μεγεθύνεται ταχύτατα γύρω μας και απειλεί να μεταξελιχτεί σε ένα τρομερό κατακλυσμό. Εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπινα και μη-ανθρώπινα όντα κινδυνεύουν να το πληρώσουν με τη ζωή τους.