Την περασμένη εβδομάδα αναρωτηθήκαμε «αν η ξαφνική κλιμάκωση αυτού που έχουμε ονομάσει “ισραηλινή στρατηγική εκφοβισμού” αποτελεί προοίμιο μιας επίθεσης μεγάλων διαστάσεων εναντίον του Λιβάνου που θα περιλαμβάνει αδιάκριτουςσυνεχείς βομβαρδισμούς όλων των περιοχών όπου υπάρχει η Χεζμπολάχ, συμπεριλαμβανομένων των πυκνοκατοικημένων νότιων προαστίων της Βηρυτού». Αυτό μας οδήγησε σε ένα άλλο ερώτημα: θα ασκήσει ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπάιντεν «αρκετή πίεση στον Νετανιάχου για να αποτρέψει έναν πόλεμο [...] ή θα υποστηρίξει για άλλη μια φορά την εγκληματική επιχείρηση του φίλου του, εκφράζοντας μάλιστα την λύπη και τηνπικρία του για να αποφύγει τις ευθύνες με τον υποκριτικό τρόπο που το κάνουν συνήθως ο ίδιος και ο υπουργός Εξωτερικών του Μπλίνκεν» («Στρατηγικές σκέψεις για την κλιμάκωση του ισραηλινού εκφοβισμού στο Λίβανο», 24/9/2024).
Οι συνένοχοι του Ισραήλ και ο εφιαλτικά απάνθρωπος κόσμος που μας ετοιμάζουν !
του Γιώργου Μητραλιά
Χειρότερο και από τα εγκλήματα του Ισραήλ είναι το γεγονός ότι ολόκληρος ο λεγόμενος «πολιτισμένος» κόσμος τα παρακολουθεί και τα σχολιάζει σαν να πρόκειται για ένα βιντεοπαιχνίδι. Όταν, βέβαια, δεν τα εγκωμιάζει εξοπλίζοντας τον εγκληματία. Ή δεν τα επικροτεί αφήνοντάς τα ατιμώρητα. Και όλα αυτά τα κάνει εδώ και δεκαετίες. Παρακολουθώντας τα μάλιστα τώρα σε ζωντανή μετάδοση στις οθόνες της τηλεόρασής του. Μέρα μπαίνει μέρα βγαίνει, συνεχώς και χωρίς σταματημό. Λες και αυτές οι καθημερινές σφαγές είναι μια ατελείωτη τηλεοπτική σειρά, διακοπτόμενες από διαφημίσεις, που μπορούμε να παρακολουθήσουμε ξαπλωμένοι στον καναπέ μας, τρώγοντας μια πίτσα ή πίνοντας ένα ποτό…
Σχεδόν πριν από ένα χρόνο γράφαμε ότι ένας από τους στόχους του Νετανιάχου και των συνεργατών του ήταν να μας εθίσουν «σε έναν κόσμο που μοιάζει όλο και περισσότερο με ζούγκλα όπου βασιλεύει μόνο το δίκαιο του ισχυρότερου και όπου "επιτρέπονται" οι χειρότερες θηριωδίες κατά των ασθενέστερων!». Σήμερα, λαμβάνοντας υπόψη δώδεκα μήνες θηριωδιών και εγκλημάτων που συχνά ξεπερνούν τη φαντασία, μπορούμε να πούμε ότι το σιωνιστικό κράτος προσπαθεί να μας εθίσει σε κάτι πολύ πιο αποτρόπαιο και επικίνδυνο: στη διαστροφή, στον μαζικό σαδισμό και στην τυφλή και απεριόριστη βία κατά των αμάχων, συμπεριφορές που είναι τελευταία ανεκτές, αναγνωρισμένες και γίνονται ακόμα και αποδεκτές ως «φυσιολογικές» από τα κατεστημένα! Το αποτέλεσμα είναι η αποκτήνωση όχι μόνο εκείνων που διαπράττουν αυτά τα ανείπωτα εγκλήματα, αλλά και όλων εκείνων που τα ανέχονται και τα ενθαρρύνουν, κάνοντας ότι τάχα δεν τα βλέπουν…
Οι Ισραηλινοί πρέπει να αναρωτηθούν αν είναι πρόθυμοι να ζήσουν σε μια χώρα που ζει μέσα στο αίμα
Η Γάζα θα χρειαστεί γενιές και γενιές για να ανακάμψει, αν βέβαια μπορέσει ποτέ να ανακάμψει
του Gideon Levy*
Το Ισραήλ μετατρέπεται, με ανησυχητική ταχύτητα, σε μια χώρα που ζει με αίμα. Τα καθημερινά εγκλήματα της κατοχής κάνουν ήδη μικρότερη αίσθηση. Τον τελευταίο χρόνο, έχει εμφανιστεί μια νέα πραγματικότητα μαζικών δολοφονιών και εγκλημάτων εντελώς διαφορετικής έκτασης. Βρισκόμαστε σε μια γενοκτονική πραγματικότητα- έχει χυθεί το αίμα δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων.
Αυτή είναι η ώρα που όλοι οι Ισραηλινοί θα πρέπει να αναρωτηθούν αν είναι πρόθυμοι να ζήσουν σε μια χώρα που ζει με αίμα. Απλά μην πείτε ότι δεν υπάρχει επιλογή - φυσικά και υπάρχει - αλλά πρώτα πρέπει να αναρωτηθούμε αν είμαστε καν έτοιμοι να ζήσουμε έτσι.
Πάνω σε τι επικεντρώνεται η σύγκρουση μέσα στη σιωνιστική ελίτ εξουσίας; Μην πιστεύετε ότι πρόκειται για σύγκρουση μεταξύ γερακιών και περιστερών, όπως την παρουσιάζουν τα δυτικά μέσα ενημέρωσης. Όχι, μην πιστεύετε καν ότι το μεγαλύτερο μέρος των ισραηλινών μαζών που διαδηλώνουν για να απαιτήσουν μια συμφωνία που θα οδηγήσει σε μια νέα ανταλλαγή αιχμαλώτων μεταξύ της κυβέρνησής τους και της Χαμάς, επιδιώκει να τερματιστεί η τραγωδία της Γάζας και να αποσυρθεί ο στρατός κατοχής από αυτήν. Όχι, όπως έχουμε επανειλημμένα τονίσει, ο σιωνιστικός στρατός δεν θα αποχωρήσει για δεύτερη φορά από τη Λωρίδα, αφού ακόμη και οι "μετριοπαθείς" στις τάξεις του πιστεύουν ότι μια νέα αποχώρηση θα σήμαινε επανάληψη του ίδιου λάθους.
Μια Αριστερά που δεν μπαίνει επικεφαλής της πάλης ενάντια στην κλιματική καταστροφή, δεν έχει λόγο ύπαρξης !
Του Γιώργου Μητραλιά
Ό,τι ακολουθεί δεν απευθύνεται στη Δεξιά και στα (οικονομικά, κοινωνικά και άλλα) στηρίγματα της που κάνουν -δυστυχώς- καλά τη δουλειά τους. Ό,τι ακολουθεί απευθύνεται πρωτίστως στην Αριστερά που -επίσης δυστυχώς- δεν κάνει καθόλου καλά τη δική της...
Γράφαμε λοιπόν πέρυσι τέτοιο καιρό, σε ένα κείμενο που παρέμεινε ημιτελές και ποτέ δεν δημοσιεύτηκε :
« Το σοκ των δύο αλλεπάλληλων « μεσογειακών τυφώνων» Daniel και Elias ήταν αρκούντως ισχυρό για να προκαλέσει τους πρώτους γερούς κραδασμούς στους ποικίλους κλιματοσκεπτισμούς των Ελλήνων. Φυσικά, δεν πρόκειται παρά για κάποιες πρώτες ρωγμές που θα διευρυνθούν μόνον αν υπάρξει η συνέχεια που απαιτούν οι περιστάσεις από τη μοναδική πολιτική δύναμη που μπορεί, εν δυνάμει, όχι μόνο να εξηγήσει επιστημονικά την κλιματική καταστροφή αλλά και να δράσει μαζικά και έμπρακτα για την αντιμετώπισή της ».
Φυσικά, αυτή η «μοναδική πολιτική δύναμη που μπορεί, εν δυνάμει, όχι μόνο να εξηγήσει επιστημονικά την κλιματική καταστροφή αλλά και να δράσει μαζικά και έμπρακτα για την αντιμετώπισή της» πρέπει να είναι η Αριστερά. Ωστόσο, ένα χρόνο αργότερα, δηλαδή τώρα που το φάσμα της λειψυδρίας πλανιέται περισσότερο από ποτέ πάνω (και) από την Αθήνα, και ενώ έχουν μεσολαβήσει νέες ακραίες ξηρασίες, νέες καταστροφικές μεγα-πυρκαγιές, νέα αλλεπάλληλα ιστορικά ρεκόρ θερμοκρασίας και νέοι ακόμα χειρότεροι καύσωνες, αυτή η Αριστερά εξακολουθεί να παραμένει άφαντη, να απέχει από το μέτωπο της καλπάζουσας κλιματικής καταστροφής. Και το χειρότερο είναι ότι το μεγαλύτερο τμήμα της συνεχίζει να καταγγέλλει τη νεοφιλελεύθερη δεξιά όχι για την άρνηση της να αντιμετωπίσει στοιχειωδώς αυτή τη κλιματική καταστροφή, αλλά για την επιμονή της να την επικαλείται για να καλύψει τις αμαρτίες της !
Με τις ευλογίες της Φαιάς Διεθνούς του Πούτιν, του Τραμπ και των ακροδεξιών φίλων τους
Ο παραλογισμός και η μαζική παράνοια εισβάλλουν στις κοινωνίες μας
του Γιώργου Μητραλιά
«Γιατί μας επιτίθενται; Τι τους έχουμε κάνει και μας μισούν τόσο ώστε να μας βομβαρδίζουν;”. Αυτά τα ερωτήματα εκπλήσσουν και βάζουν σε σκέψειςκαθώς απευθύνονται από απλούς Ρώσους πολίτες της περιοχής του Κουρσκ, σερεπόρτερ που στάλθηκαν για να καλύψουν την εισβολή ουκρανικών στρατευμάτων σε αυτό το ρωσικό έδαφος. Και εκπλήσσουν ακόμα περισσότερο επειδή αυτοί οι Ρώσοι δεν ζουν στο Βλαδιβοστόκ ή στη Σιβηρία, αλλά ουσιαστικάπάνω στα σύνορα της Ρωσίας με την Ουκρανία, μόλις μερικές δεκάδες χιλιόμετρα από τα πεδία των μαχών του πολέμου που πυροδότησε η εισβολή του ρωσικού στρατού στη χώρα αυτή στις 24 Φεβρουαρίου 2022…
Πρόκειται για απλή αφέλεια ή μήπως για πλύση εγκεφάλου, για επηρεασμό του λαού από την ασφυκτική και πανταχού παρούσα ρωσική κρατική προπαγάνδα; Ναι, χωρίς αμφιβολία, αλλά σίγουρα είναι και κάτι παράνω. Αυτό που κάνει αυτά τα ερωτήματα που έθεσαν οι πολίτες της περιοχής του Κουρσκ εμβληματικά μιας γενικότερης κατάστασης στην εποχή μας είναι ότι αυτά τα ίδια βάζουν και οι πολίτες του... Ισραήλ, που συστηματικά αναρωτιούνται: «Τι τους κάναμε για να μας μισούν οι Παλαιστίνοι ή οι Άραβες τόσο πολύ και να θέλουν να μας κάνουν κακό;” Πολίτες του Ισραήλ, που επιπλέον είναι συχνά αυτόπτες μάρτυρες, αν όχι πρωταγωνιστές, στις πράξεις ρατσισμού και καταπίεσης, στους βομβαρδισμούς και στις σφαγές που διαπράττονται εναντίον των Παλαιστινίων γειτόνων τους από έναν ισραηλινό στρατό που αποτελείται από απλούς πολίτες, με άλλα λόγια... από αυτούς τους ίδιους!
Έμπρακτη τώρα αλληλεγγύη στα αδέλφια Αρβανίτη για να συνεχίσουν το έργο τους που έκανε στάχτη η πρόσφατη γιγάντια πυρκαγιά !
του Γιώργου Μητραλιά
Η μεγάλη φωτιά που σάρωσε την βορειοανατολική Αττική πριν λίγες μέρες, κατάστρεψε ολοσχερώς το βιος και το έργο των βιοκαλλιεργητών Θοδωρή και Παναγιώτη Αρβανίτη. Δώστε λοιπόν κατεπειγόντως ό,τι και όσα μπορείτε για να σταθούν στά πόδια τους όχι μόνο τα δυό αδέλφια, αλλά και όλοι εμείς που τόσο ωφεληθήκαμε από το παράδειγμα και τους αγώνες τους. Και αυτό επειδή ο Θοδωρής και ο Παναγιώτης Αρβανίτης δεν είναι μόνο ούτε βιοκαλλιεργητές, ούτε απλοί οικολόγοι, ούτε συνεπείς αριστεροί. Ήταν και είναι κάτι πολύ παραπάνω : μπροστάρηδες στην Ελλάδα της μαχητικής και ριζοσπαστικής οικολογίας, φρόντισαν από την αρχή, δηλαδή πριν από καμιά τριανταριά χρόνια, να κάνουν την θεωρία πράξη, εισάγοντας στην χώρα μας και στην αριστερά της τα « καινά δαιμόνια » της σύγχρονης αντικαπιταλιστικής και οικοσοσιαλιστικής θεωρίας και πράξης. Και ίσως το κυριότερο, τα σημάδεψαν με το δικό τους παράδειγμα και τη δική τους ανιδιοτέλεια και αυταπάρνηση,που τους έκανε να δίνουν παρά να παίρνουν. Πάντα δίπλα στους κατατρεγμένους « από κάτω », μέσα στην Ελλάδα. Αλλά και έξω από αυτήν εκεί που τους έσπρωχνε ο « παλαιομοδίτικος » διεθνισμός τους, από την επαναστατημένη Νικαράγουα μέχρι την Παλαιστίνη της Ιντιφάντα…
Δώστε λοιπόν επειδή τα δέλφια Αρβανίτη πρέπει να συνεχίσουν το σπουδαίο κοινωνικό έργο τους, και επειδή τελικά τους το χρωστάμε: ό,τι μπορεί ο καθένας, στο λογαριασμό Τραπέζης Πειραιώς:
GR3001710370006037010237010 –Παναγιώτης Αρβανίτης
Στη συνέχεια, αναδημοσιεύουμε το γεμάτο πληροφορίες λαμπρό αφιέρωμα στο έργο των αδελφών Αρβανίτη και στην καταστροφή του από την μεγάλη πρόσφατη πυρκαγιά, που επιμελήθηκε ο φίλος Κώστας Φωτεινάκης των Φίλων της Φύσης.
Francisco Goya: Ο ύπνος της λογικής παράγει τέρατα
Τα ΜΜΕ, η Καταλονία του Πουτσντεμόντ και οι ανελεύθερες παραδόσεις του ισπανικού κράτους!
Του Γιώργου Μητραλιά
Είναι αλήθεια ότι δεν θα μπορούσαμε να περιμένουμε καλύτερη κάλυψη της νέας υπόθεσης Πουτσντεμόντ από τα ΜΜΕ. Εδώ και δεκαετίες, ο ελληνικός Τύπος, σχεδόν κάθε πολιτικής απόχρωσης, είτε αγνοεί τα -συχνά ιστορικά- γεγονότα που συγκλονίζουν την Καταλονία, είτε τα παρουσιάζει με τρόπο που δεν θα δυσαρεστούσε τους κυβερνήτες της Μαδρίτης, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που νοσταλγούν τον Φράνκο.
ΟΜεγάλος Αδελφόςέχει ήδη πιάσει δουλειά! Να αντισταθούμε επειγόντως πριν είναι πολύ αργά...
του Γιώργου Μητραλιά
Αποκορύφωμα της περιπλάνησης της Ολυμπιακής Φλόγας στη Γαλλία ήταν η συνάντησή της με μια «αντιστασιακή 102 ετών», που προβλήθηκε δεόντως από τα ΜΜΕ της χώρας, τα οποία δεν δίστασαν να την θεωρήσουν κάτι σαν αποθέωση των ανθρωπιστικών και ειρηνιστικών αρετών αυτής της περιλάλητης φλόγας. Πόσο μάλλον που η ηλικιωμένη αυτή κυρία, κατά τα άλλα πολύ συμπαθής, δήλωσε ότι ήθελε να μεταφέρει την Ολυμπιακή Φλόγα «στο όνομα των αξιών της φιλίας μεταξύ των λαών που η ίδια υπερασπίστηκε στη διάρκεια της Αντίστασης». Προφανώς, η ηλικιωμένη μαχήτρια της Αντίστασης, όπως και η πλειοψηφία των συμπατριωτών της, θα έτρεφε διαμετρικά αντίθετα αισθήματα, αν οι αρχές και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης τους δεν της είχαν αποκρύψει την φοβερή αλήθεια, αν της είχαν εξηγήσει ότι αυτή η ολυμπιακή φλόγα ήταν εφεύρεση του Γιόζεφ Γκέμπελς, ενός από τους μεγαλύτερους εγκληματίες στην ιστορία της ανθρωπότητας, ότι η πρώτη διαδρομή της προετοίμασε το δρόμο για το Δεύτερο Παγκόσμιο Μακελειό διαγράφοντας τα όρια του μελλοντικού Τρίτου Ράιχ, και ότι το σημερινό Ολυμπιακό τσίρκο έλκει την καταγωγή του από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου (1936) του θριαμβεύοντα ναζισμού... (1)
Με την ακροδεξιά να έχει αποκρουστεί από τη λαϊκή κινητοποίηση, πρέπει τώρα να εφαρμόσουμε το πρόγραμμα του Νέου Λαϊκού Μετώπου
Το κύριο δίδαγμα που πρέπει να βγάλουμε από τα πρώτα αποτελέσματα αυτού του δεύτερου γύρου είναι η ήττα που υπέστη ο Εθνικός Συναγερμός και οι σύμμαχοί του. Η ήττα των εκατοντάδων φασιστών, ρατσιστών, ισλαμοφοβικών, αντισημιτικών και υπερ-ρατσιστών υποψηφίων που κατέβασε το RN αποτελεί τεράστια ανακούφιση για τα θύματα του ρατσισμού, τις γυναίκες, τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα και τους εργαζόμενους. Αυτή η νίκη της ενωμένης αριστεράς ανακόπτει τη δυναμική της ακροδεξιάς, η οποία ωστόσο κερδίζει περίπου πενήντα έδρες. Η ήττα της ακροδεξιάς του Μπαρντελά και της Λεπέν ήταν καρπός της λαϊκής κινητοποίησης που πραγματοποιήθηκε χάρη στην ενωτική δυναμική που γέννησε η δημιουργία του Νέου Λαϊκού Μετώπου.
Να μην αφήσουμε την άκρα δεξιά να αναποδογυρίσει την πραγματικότητα
του Olivier Besancenot*
"No pasarán!" "Δεν θα περάσουν!" ένα σύνθημα που βροντοφώναξαν στην Ισπανία από το 1936 μέχρι το 1939 ενάντια στον φρανκισμό, με την ελπίδα να σταματήσουν την άνοδο του φασισμού στην Ευρώπη. Για κάποιους, είναι ένα ξεπερασμένο σύνθημα- για μένα, αντηχεί δυνατά. Φυσικά, η περίοδος δεν είναι η ίδια, και αν οι υποστηρικτές του νεοφασισμού δεν είναι σήμερα εκείνοι του χθες, είναι ωστόσο οι άμεσοι κληρονόμοι. Όλα αυτά τα χρόνια, έχουμε πει συχνά ότι ο αγώνας κατά της ακροδεξιάς δεν μπορεί να διεξαχθεί μόνο στο όνομα της ηθικής και της ιστορίας. Σωστά. Αλλά έχουμε φτάσει να μην μιλάμε για αυτό το ζήτημα. Και έτσι, έχουμε συμβάλει στη λήθη.
Έχουμε ξεχάσει την ύπαρξη ενός καθαρόαιμου γαλλικού φασισμού, που δεν έχει διπλή ιθαγένεια. Η κοινά αποδεκτή αφήγηση παρουσιάζει την ακροδεξιά στην εξουσία στη Γαλλία ως συνέπεια της γερμανικής εισβολής και της συνεργασίας του καθεστώτος του Βισύ. Λες και ο φασισμός στη Γαλλία ήταν ένα ξένο σώμα που το μπόλιασαν οι δυνάμεις κατοχής. Ωστόσο, οι ρίζες του φασισμού στη Γαλλία είναι βαθιές και πάνε πολύ μακριά. Τόσο μακριά όσο και η επανάσταση του 1789 και οι αντεπαναστατικές θέσεις που προκάλεσε το αντίπαλο πολιτικό στρατόπεδο, θεμελιώνοντας διαχρονικά ένα μέρος της Δεξιάς πάνω στις βάσεις της τότε αντεπανάστασης.
Να ενισχύσουμε την ενωμένη και αγωνιστική αριστερά, να εμποδίσουμε την άκρα δεξιά να έλθει στην εξουσία
Αυτές οι βουλευτικές εκλογές επιβεβαιώνουν τον τρομακτικό κίνδυνο της ακροδεξιάς που συγκεντρώνει ιστορικά υψηλά ποσοστά. Αυτά τα αποτελέσματα είναι συνδυασμός της ανάπτυξης του εθνικισμού και του ρατσισμού σε ορισμένα τμήματα του πληθυσμού, της αυξανόμενης υποστήριξης των κυρίαρχων τάξεων προς την ακροδεξιά, που υιοθετείται από ορισμένα μέσα ενημέρωσης, και της κατάρρευσης της δεξιάς (της Μακρονικής όπως και εκείνης του LR), οι πολιτικές της οποίας έχουν αηδιάσει τον πληθυσμό. Με την πιθανή έλευση στην εξουσία του RN και των συμμάχων και υποστηρικτών του, ο κίνδυνος του νεοφασισμού αυξάνεται ακόμα λίγο περισσότερο στη Γαλλία.
Η Γαλλική Επιτροπή του Ευρωπαϊκού Δικτύου Αλληλεγγύης με την Ουκρανία (RESU) καλεί να υποστηριχθούν οι υποψήφιοι του "Νέου Λαϊκού Μετώπου"
H ανάληψη της κυβέρνησης της Γαλλίας από τον ακροδεξιό Εθνικό Συναγερμό (RN) θα αποτελούσε ένα μεγάλο ατού για τον Πούτιν, θα έπαιζε το παιχνίδι του, θα στήριζε τον Τραμπ και θα μπορούσε να έχει άμεσες επιπτώσεις στην πορεία του πολέμου, επιδεινώνοντοντας ή αναζωπυρώνοντας τους περιορισμούς, τους δισταγμούς και τις ασάφειες των δυτικών κυβερνήσεων. Η μοίρα του ουκρανικού λαού που αντιστέκεται στη ρωσική ιμπεριαλιστική εισβολή και η μοίρα του γαλλικού λαού που αντιμετωπίζει μια μείζονα καθεστωτική κρίση που προσφέρει στο RN τη δυνατότητα να κυβερνήσει, είναι σήμερα συνδεδεμένες,
Η Γαλλική Επιτροπή του Ευρωπαϊκού Δικτύου Αλληλεγγύης με την Ουκρανία διατρανώνει ότι η υπεράσπιση της Ουκρανίας και ο αγώνας για την αποτροπή της ανάληψης της εξουσίας από το RN στη Γαλλία συνδέονται μεταξύ τους.
Διαπιστώνει ότι το πρόγραμμα του Νέου Λαϊκού Μετώπου είναι ξεκάθαρο για την Ουκρανία. Ιδού το απόσπασμα που την αφορά:
Όταν αμέσως μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των ευρωεκλογών, ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν αιφνιδίαζε τους πάντες αποφασίζοντας να διαλύσει τη Βουλή και να προκηρύξει γενικές βουλευτικές εκλογές για τις 30 Ιουνίου, ήταν φανερό πως φιλοδοξούσε να επαναλάβει, για μιαν ακόμα φορά, τον πετυχημένο εκβιασμό χάρη στον οποίο είχε κερδίσει τις δύο προεδρικές του εκλογές: να βρεθεί μόνος αυτός αντιμέτωπος με την Μαρίν Λε Πεν και το ακροδεξιό της κόμμα, εξαναγκάζοντας έτσι τους αριστερούς ψηφοφόρους να τον ψηφίσουν, ελλείψει δικής τους αριστερής εναλλακτικής λύσης. Εξάλλου, όλα συνηγορούσαν υπέρ της επιτυχίας του εκβιαστικού ελιγμού του: η πολυδιασπασμένη αριστερά και τα αλληλομισούμενα κόμματα της δεν θα μπορούσαν να συμφιλιωθούν και να συμμαχήσουν μέσα στις ούτε καν τρεις εβδομάδες που τα χώριζαν από τον πρώτο γύρο των εκλογών, και ακόμα περισσότερο στις 6 μέρες (!) που θα είχαν στη διάθεση τους για να καταθέσουν τις υποψηφιότητές τους.
Το NPA-l'Anticapitaliste εντάσσεται στο Νέο Λαϊκό Μέτωπο για να αντιταχθεί στην ακροδεξιά και στον Μακρόν
Η ηγεσία του NPA-l'Anticapitaliste συνεδρίασε το βράδυ της Τρίτης και αποφάσισε ομόφωνα να ανταποκριθεί θετικά στο κάλεσμα των 7 οργανώσεων που ξεκίνησαν το Λαϊκό Μέτωπο. Την ώρα που το RN και οι σύμμαχοί του είναι σε θέση να πάρουν την εξουσία, το Λαϊκό Μέτωπο είναι φορέας ελπίδας για την κοινωνική και πολιτική αριστερά, ενάντια στις φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις, για τους αντιρατσιστικούς, περιβαλλοντικούς, φεμινιστικούς και ΛΟΑΤΚΙ αγώνες και για όλα τα κινήματα για ίσα δικαιώματα.
Από αύριο κιόλας, οι αγωνιστές μας θα είναι πλήρως κινητοποιημένοι για να διασφαλίσουν ότι οι υποψήφιοι του Λαϊκού Μετώπου θα κερδίσουν και θα αντιστρέψουν τη θανατηφόρα δυναμική μέσα στην οποία βρισκόμαστε. Μαζί με τους εκπροσώπους μας, είμαστε αποφασισμένοι να διαδραματίσουμε πλήρως το ρόλο μας στην εκστρατεία, μεταξύ άλλων προτείνοντας και υποψηφίους.
Όταν η Νότια Αφρική των προδομένων προσδοκιών προδίδει και τον ήρωα της Δημήτρη Τσαφέντα!
«Ένοχος είσαι όχι μόνο όταν διαπράττεις ένα έγκλημα, αλλά και όταν δεν κάνεις τίποτα για να το εμποδίσεις όταν έχεις την ευκαιρία». (Δημήτρης Τσαφέντας)
του Γιώργου Μητραλιά
Γιατί καταφεύγουμε στην ιστορία του “τυραννοκτόνου” Ελληνο-μοζαμβικανού αγωνιστή Δημήτρη Τσαφέντα στην προσπάθεια μας να εξηγήσουμε το ιστορικά κάκιστο αποτέλεσμα του κόμματος του Μαντέλα στις πρόσφατες εκλογές της Νότιας Αφρικής; Ο λόγος απλός: επειδή η ηρωική και συνάμα τραγική ιστορία του Τσαφέντα, που σκότωσε το 1966 τον “αρχιτέκτονα του απαρχάιντ” πρωθυπουργό της τότε “λευκής” Νότιας Αφρικής Χέντρικ Φέρβουρντ, βρίσκεται στην καρδιά της κακοδαιμονίας της χώρας και φωτίζει την αποτυχία του -άλλοτε κραταιού αλλά σήμερα διεφθαρμένου- Εθνικού Αφρικανικού Κογκρέσου (ANC) να αλλάξει στο καλύτερο την καθημερινή ζωή των Αφρικανών κατοίκων της, 30 χρόνια μετά το τέλος του απαρτχάιντ. Και αυτό επειδή οι λόγοι που εξηγούν το μέγα σκάνδαλο της πανάθλιας αντιμετώπισης του ήρωα Τσαφέντα, ακόμα και μετά το θάνατο του, από το ANC και τους κυβερνώντες τη Νότια Αφρική, είναι ουσιαστικά οι ίδιοι με εκείνους που εξηγούν τη βαθιά απογοήτευση και την οργή που προκαλεί ο απολογισμός των πολιτικών τους στη συντριπτική πλειοψηφία των Αφρικανών συμπατριωτών τους.
Με ή χωρίς εμφύλια σύρραξη, η τελική κρίση του Ισραήλ θα είναι πάντως κατακλυσμική !
του Γιώργου Μητραλιά
Ήταν Ιούλιος του 2021 όταν σχολιάζοντας τις προφητικές προειδοποιήσεις που απηύθυνε ο μεγαλοφυής Αλβέρτος Αϊνστάιν ήδη το 1948 για το καταστροφικό μέλλον του Ισραήλ, κλείναμε το κείμενο μας με την εξής διαπίστωση και συνάμα πρόβλεψη:
“Δυστυχώς, όλα δείχνουν πια ότι ο Αϊνστάιν είχε και πάλι δίκιο. Με τους Βρετανούς να αποτελούν πια μια πολύ μακρινή ανάμνηση, είναι όντως οι επίγονοι των “τρομοκρατικών οργανώσεων” του 1948 που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια το Ισραήλ, που αυτοί κυβερνούν, στην “τελική καταστροφή”! Ένα Ισραήλ που μπορεί μεν να δείχνει τώρα πιο παντοδύναμο και αλαζονικό από ποτέ, αλλά που βιώνει ταυτόχρονα τη μεγαλύτερη υπαρξιακή κρίση της ιστορίας του καθώς σαπίζει και αποσυντίθεται στο εσωτερικό του. Η αντίστροφη μέτρηση έχει ήδη αρχίσει και η ώρα της αλήθειας πλησιάζει…”.(1)
Από τη Ν. Αφρική στο Ισραήλ: η μόνιμη προτίμηση του ελληνικού κράτους για το απαρτχάιντ
Όταν ο κ. Μητσοτάκης ποινικοποιεί, απειλεί και καταστέλει τους φοιτητές που υπερασπίζονται τη διεθνή νομιμότητα !
του Γιώργου Μητραλιά
«Αν νομίζουν κάποιοι ότι μπορούν να επαναλάβουν αυτά τα οποία μπορεί να είδαν σε άλλες χώρες και να καταλαμβάνουν πανεπιστήμια, να στήνουν αντίσκηνα και να τα κάνουν γης μαδιάμ, είναι βαθιά γελασμένοι».Η παραπάνω βαθιά φιλοσοφημένη δήλωση του Έλληνα πρωθυπουργού, που ακολούθησε την δια ροπάλου « εκκένωση » της Νομικής, δεν εκπλήσσει παρά μόνο τους απληροφόρητους : το ελληνικό κράτος και οι κυβερνήσεις του έτρεφαν ανέκαθεν μια ...αδυναμία για ο,τιδήποτε είχε σχέση με απαρτχάιντ και καθεστώτα του απαρτχάιντ ! Τώρα το Ισραήλ, άλλοτε η Νότια Αφρική και η Ροδεσία. Και αυτό όχι μόνο για λόγους ιδεολογικής εκλεκτικής συγγένειας, αλλά κυρίως επειδή αυτό προστάζουν τα (υλικά) συμφέροντα των διαφόρων ελληνικών ελίτ. Μάλιστα, αυτή η πασιφανής “αδυναμία” τους για αυτά τα αγριανθρωπικά καθεστώτα, έκανε σχεδόν πάντα το ελληνικό Κράτος και τις κυβερνήσεις του να αψηφούν τις εντολές και τις αποφάσεις της λεγόμενης « διεθνούς κοινότητας » (ΟΗΕ, κλπ) και να παραβιάζουν τους οικονομικούς αποκλεισμούς (εμπάργκο) αυτών των καθεστώτων, ενώ παράλληλα αντιμετώπιζαν ως « αναρχικούς » ή και « τρομοκράτες » εκείνους που τηρούσαν και σέβονταν αυτές τις αποφάσεις της διεθνούς κοινότητας. Δηλαδή, περίπου όπως κάνει τώρα ο κ. Μητσοτάκης…
Τι περιμένουν οι Έλληνες φοιτητές για να κινητοποιηθούν;
Το νεολαιίστικο κίνημα για την Παλαιστίνη εξαπλώνεται πια παντού εμπνέοντας την αντίσταση στη βαρβαρότητα των καιρών…
του Γιώργου Μητραλιά
Καθώς το φοιτητικό κίνημα αλληλεγγύης στους Παλαιστινίους και καταγγελίας της γενοκτονίας τους από το Ισραήλ εντείνεται στις ΗΠΑ και απλώνεται πια σε όλο το πλανήτη, πληθαίνουν οι ενδείξεις πως επηρεάζει όλο και περισσότερο τους κεντρικούς συσχετισμούς δυνάμεων ενώ ταυτόχρονα αναγνωρίζεται ως κύριος αποφασιστικός παράγοντας των πιο καθοριστικών διεθνών εξελίξεων ! Έτσι, η παρατηρούμενη «αιφνίδια » αποστασιοποίηση της Ουάσιγκτον από την κυβέρνηση Νετανιάχου που ακολούθησε (και ίσως...ενθάρρυνε) το ναι της Χαμάς στο ειρηνευτικό σχέδιο του Κατάρ και της Αιγύπτου, αποδίδεται πρωτίστως στην ασφυκτική πίεση που ασκεί στον πρόεδρο Μπάιντεν και στο κατεστημένο της παγκόσμιας υπερδύναμης το αμερικανικό νεολαιίστικο κίνημα υποστήριξης του παλαιστινιακού λαού.
Η καρδιά της νεολαίας της χτυπάει στη Γάζα... και η Αμερική αρχίζει να κλονίζεται συθέμελα!
του Γιώργου Μητραλιά
Μέρα με τη μέρα, ή μάλλον ώρα με την ώρα απλώνεται πια στα πανεπιστήμια και στις σχολές των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής το φοιτητικό κίνημα αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό και αντίθεσης στην υποστήριξη του Ισραήλ από την κυβέρνηση της χώρας. Καθώς μάλιστα ξεχωρίζει για τη μαζικότητα και τη ριζοσπαστικότητα του, πληθαίνουν τα δημοσιεύματα των μεγάλων ΜΜΕ που κάνουν αναδρομές στο παρελθόν και συγκρίνουν το παρόν κίνημα με το πελώριο νεολαιίστικο κίνημα ενάντια στον πόλεμο στο Βιετνάμ, στη δεκαετία του ‘60 και ‘70! Όπως σημαδιακά τιτλοφορεί δημοσίευμα των Τάϊμς της Νέας Υόρκης: “Επέστρεψε το φάντασμα του αντιπολεμικού κινήματος του 1968”…