Hits: 5678
Ομιλία του Βέλγου συνδικαλιστή Felipe Van Keirsbilck* στη συνάντηση της Πορταριάς (20 Ιουλίου 2013)
Πέντε σκέψεις για την Εναλλακτική Συνάντηση Κορυφής (Alter Summit)
![2012-08-15_Felipe_Van_Keirsbilck]()
1. Ένα αίνιγμα
1. Ένα αίνιγμαΓιατί οι πολιτικές ελίτ εφαρμόζουν μέτρα λιτότητας που είναι
- Κοινωνικά καταστροφικά. Πρόκειται για τα χειρότερα πισωγυρίσματα από το πόλεμο και μετά, ενώ ακόμα και η κοινοβουλευτική συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης χαρακτηρίζει αυτή τη λιτότητα απειλή ενάντια στα κοινωνικά δικαιώματα και τη δημοκρατία.
- Οικονομικά παράλογα. Η λιτότητα αυξάνει τα ελλείμματα και το χρέος και καταστρέφει τον παραγωγικό μηχανισμό, χωρίς ούτε καν να προσφέρει μια διέξοδο από τη κρίση.
- Δημοκρατικά αυτοκτονιστικό. Από τη μια με τις αυταρχικές παρεμβάσεις της Τρόικα που φέρνουν πολλές χώρες σε κατάσταση μετα-δημοκρατικής λιτότητας, κι από την άλλη επειδή οι συνέπειες της λιτότητας ενθαρρύνουν τα φασιστικά και ξενοφοβικά κόμματα.
Ποιος φανταζόταν όταν έβλεπε τα εξεγερμένα πλήθη να γκρεμίζουν σε μία νύχτα ακλόνητα καθεστώτα σαν αυτά του Μπεν Αλί στην Τυνησία και του Χόσνι Μουμπάρακ στην Αίγυπτο, ότι θα έφερναν μία παγκόσμια «άνοιξη» εφάμιλλη του Μάη του ’68;
Νέα τροπή παίρνει το κίνημα των “αγανακτισμένων” στο Ισραήλ μετά την αυτοπυρπόληση 50χρονου άνδρα σε διαδήλωση στο Τελ Αβίβ, με αφορμή την επέτειο ενός έτους από το ξέσπασμα του κινήματος των Ισραηλινών αγανακτισμένων και αίτημα την κοινωνική δικαιοσύνη.
Στο σημείο που είχε μείνει η δημόσια συζήτηση κι η οικονομική ζωή πριν την προκήρυξη των εκλογών επέστρεψε ξανά την εβδομάδα που μας πέρασε: Ένα εθνικών διαστάσεων κυνήγι του χαμένου θησαυρού, που στη συγκεκριμένη περίπτωση αφορά τις κοινωνικές δαπάνες που θα περικοπούν με έπαθλο την επόμενη δόση. Το χρονικό ορόσημο έχει πλέον τεθεί για τις 24 Ιουλίου όταν θα επισκεφθεί την Αθήνα η Τρόικα για να συντάξει την έκθεση σχετικά με την πρόοδο στην υλοποίηση των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων, από την οποία θα εξαρτηθεί η εκταμίευση της επόμενης δόσης.
Λιτότητα, λιτότητα, λιτότητα… Μονότονη επωδός που επαναλαμβάνουν ως γιατρειά για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους, η μία μετά την άλλη οι κυβερνήσεις της Ευρώπης. Μόνο τελευταία άρχισαν οι Ευρωπαίοι ηγέτες να ψελλίζουν και τη λέξη ανάπτυξη. Πρωταγωνιστής της στροφής, ο νέος σοσιαλιστής πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ ο οποίος φαίνεται να επιχειρεί ένα νέο μείγμα πολιτικής που δεν εμπεριέχει μονόπλευρη λιτότητα… 
Ένα ακόμη τραπεζικό σκάνδαλο συγκλονίζει τις τελευταίες ημέρες τη Βρετανία με διαστάσεις πολύ μεγαλύτερες από το εσωτερικό της χώρας. Ο λόγος για το σκάνδαλο με την τράπεζα Barclays που φέρεται να χειραγωγούσε τη διαμόρφωση των επιτοκίων στη διατραπεζική αγορά του Λονδίνου(Libor).
Την ίδια στιγμή που ελληνική κυβέρνηση παρακαλάει για λίγο…έλεος τους Ευρωπαίους, επιχειρώντας να αμβλύνει το μνημόνιο, κάνοντας πράξη την προεκλογική υπόσχεση περί επαναδιαπραγμάτευσης, η Ευρώπη βυθίζεται όλο και πιο βαθειά στην κρίση. Η τιμωρία της Ελλάδας, η λοιδορία των «τεμπέληδων» Ελλήνων, η καταστροφή μιας ολόκληρης χώρας και κοινωνίας, που οι εγχώριοι απολογητές των μνημονίων ήθελαν να αποτελεί «εξαίρεση» στην καταιγίδα που σαρώνει το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα από το 2008, δεν κατάφερε να αποτρέψει την εξάπλωση της κρίσης. 
Το σκηνικό της κρίσης ξετυλίγεται μπρος στα μάτια μας με τρόπο που δεν αφήνει καμιά αμφιβολία για την ένταση και τη σφοδρότητά του. Το εφιαλτικό ενδεχόμενο να αποκτήσει κοινοβουλευτική εκπροσώπηση η ναζιστική ομάδα της «Χρυσής Αυγής», μία θλιβερή ευρωπαϊκή πρωτιά και ιδιορρυθμία της ντόπιας πολιτικής πραγματικότητας, αποτελεί σοβαρή προειδοποίηση για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το αστικό πολιτικό σύστημα. Την ώρα που ένα από τα ιδρυτικά στελέχη του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος οδηγείται στη φυλακή κατηγορούμενος για σκάνδαλα και χρηματισμό, επιβεβαιώνεται ο «θανατηφόρος» εναγκαλισμός της σοσιαλδημοκρατίας με το νεοφιλελευθερισμό ενώ η πολιτική κοινοτοπία ότι η εξουσία φθείρει και διαφθείρει, επιβεβαιώνεται δυστυχώς προφητικά. Εάν στις επερχόμενες εκλογές επιβεβαιωθεί ο ναζιστικός πειρασμός των κατεστραμμένων από την κρίση μικροαστών τότε το αυγό του φιδιού θα έχει σκάσει φέρνοντας στο πολιτικό προσκήνιο μια νέα εκδοχή του αποτρόπαιου. 
Οι προγραμματικές δηλώσεις της νέας κυβέρνησης διαβάστηκαν πριν καν ορκιστεί ενώπιον του προέδρου της Δημοκρατίας ή δοθεί η εντολή σχηματισμού της, πριν καν μάλιστα ανοίξουν οι κάλπες των πιο δύσκολα προβλέψιμων εκλογών της μεταπολίτευσης. Περιελήφθησαν δε με κάθε λεπτομέρεια, με πίνακες, διαγράμματα και όλα τα σχετικά στην έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου του Μαρτίου.