Χρήμα Ναι αλλά για Ποιούς;

του ΜΩΥΣΗ ΛΙΤΣΗ

Η πρόσφατη απόφαση της αμερικανικής Fed να ρίξει νέο απεριόριστα χρήμα μέσω της αγοράς ομολόγων-40 δισ. δολάρια το μήνα για την αγορά τίτλων που έχουν σχέση με ενυπόθηκα δάνεια-και η αντίστοιχη απόφαση της ΕΚΤ για απεριόριστη αγορά ισπανικών και ιταλικών ομολόγων, σηματοδοτούν μία νέα φάση της κρίσης που ταλανίζει την παγκόσμια οικονομία μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers, τον Σεπτέμβριο του 2008.

Οι κινήσεις αυτές κάθε άλλο παρά σηματοδοτούν την αρχή του τέλους της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Τα τρισεκατομμύρια δολάρια της Fed  δεν έχουν βγάλει την αμερικανική οικονομία από τη στενωπό της υψηλής ανεργίας και στασιμότητας, ενώ τα εκατομμύρια ευρώ που στοχεύει να ρίξει η ΕΚΤ για τη «διάσωση» της Ισπανίας και της Ιταλίας, θα συνοδεύονται από νέο γύρο μέτρων εξοντωτικής λιτότητας, εντείνοντας τις κοινωνικές αντιδράσεις και το αδιέξοδο στο οποίο βυθίζονται οι οικονομίες.

Τα δισεκατομμύρια δολάρια και ευρώ που ρίχνονται από την αρχή της κρίσης το 2008, εξακολουθούν να τρέφουν «φούσκες» και «παρασιτικού» τύπου επενδύσεις.

Το ενεργητικό των τραπεζών στην ευρωζώνη αυξήθηκε κατά 7% και έφθασε στα 34,4 τρισ. ευρώ μεταξύ Ιουλίου 2011 και Ιουλίου 2012, με βάση τα επίσημα στοιχεία της ΕΚΤ, ποσό που είναι υπερτριπλάσιο του ΑΕΠ των 17 χωρών μελών. Το σύνολο των δανείων αυξήθηκε στις 31 Ιουλίου στα 18,6 τρισ. ευρώ από 18,5 τρισ. ευρώ στα τέλη του 2011, αν και η χορήγηση δανείων σε χώρες όπως πχ. η Ισπανία μειώθηκαν κατά 5% σε 1,6 τρισ. ευρώ.

Με άλλα λόγια λεφτά υπάρχουν και κάθονται…Δεν αναδιανέμονται στοιχειωδώς ούτε στο εσωτερικό των χωρών που υποφέρουν από την κρίση, ούτε βέβαια στο εσωτερικό της ευρωζώνης προκειμένου να αμβλυνθεί το χάσμα βορρά-νότου.

Επιπλέον το ατέλειωτο χρήμα που “τυπώνει” η Fed  θα υπονομεύσει την αξία του δολαρίου, απειλώντας να εντείνει τους «νομισματικούς πολέμους» ιδιαίτερα με τις μεγάλες αναπτυσσόμενες οικονομίες, όπως η Βραζιλία, που φοβάται συρρίκνωση των εξαγωγών και νομισματική φούσκα στο εσωτερικό της, λόγω των κεφαλαίων που ρέουν προς τα υψηλά της επιτόκια.

Για τον ίδιο λόγο, το φόβο του πληθωρισμού, η ΕΚΤ θα συγκρούεται διαρκώς μεταξύ της ανάγκης να «βοηθά» και της γερμανικής νομισματικής «ορθοδοξίας». Εξελίξεις που κάθε άλλο παρά προμηνύουν την επιστροφή στην «ομαλότητα» με ό,τι αυτό συνεπάγεται…

*Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Η ΕΛΛΑΔΑ αύριο" (22/09/2012)