Συνέντευξη στην Rosa Moussaoui, για την εφημερίδα "l’Humanite"
Αληθεύει πως τις τελευταίες εβδομάδες συντελέστηκε οικονομικό πραξικόπημα στην Αθήνα, όπως το ισχυρίζονται πολλοί παρατηρητές, στην Ελλάδα και το Εξωτερικό;
Eric Toussaint : Και ναι και όχι. Το καθοριστικό, εδώ, ήσαν πολιτικές αποφάσεις που πάρθηκαν από πολιτικές εξουσίες οι οποίες είναι συνένοχες των χρηματιστηριακών συμφερόντων. Δεν είναι πραξικόπημα απ’ευθείας κατευθηνόμενο από τον οικονομικό τομέα. Κατευθύνεται από συγκεκριμένα Ιδρύματα, την Ευρωπαϊκή Ένωση, τους επικεφαλείς κρατών και τις κυβερνήσεις χωρών που ανήκουν στην ευρωζώνη. Η Γερμανία δεν είναι η μόνη εμπλεκόμενη χώρα.
Το πρώτο μισό του 2015 σημείωσε μέση θερμοκρασία ένα βαθμό Κελσίου πάνω από τα επίπεδα της δεκαετίας του 1880, σύμφωνα με στοιχεία της NASA. Η ανησυχητική αυτή εξέλιξη σημαίνει ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη βρίσκεται ήδη στα μισά του δρόμου για να ξεπεράσει το όριο ασφαλείας των δύο βαθμών Κελσίου, το οποίο έχει συμφωνηθεί διεθνώς ως το κατώφλι μετά το οποίο ο πλανήτης θα αρχίσει να βιώνει τις πιο καταστροφικές συνέπειες της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής.
Διάσκεψη με τη συμμετοχή του Ερίκ Τουσέν (CADTM, επιστημονικός συντονιστής Επιτροπής Αλήθειας του Δημόσιου Χρέους) και του Michael Hudson (Levy Economics Institute, USA).
Συντονιστής ο Δημήτρης Παπαδημούλης (ΣΥΡΙΖΑ ευρωβουλευτής, Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου).
2 Ιουλίου 2015 στις Βρυξέλλες, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Απόψε είναι μια μαύρη μέρα για τη δημοκρατία και για το ελληνικό κοινοβούλιο. Καλείται η βουλή σε δυόμιση ώρες, χωρίς συζήτηση, να επικυρώσει τον ενταφιασμό της κοινοβουλευτικής διαδικασίας, την παράδοση της εθνικής κυριαρχίας, την αναδοχή του συνόλου χρέους και την αναγνώριση των συνολικών υποχρεώσεων, ενώ το χρέος είναι μη βιώσιμο. Αν το νομοσχέδιο το έφερναν οι μνημονιακές δυνάμεις του τόπου, θα απηύθηνα στη βουλή έναν καταγγελτικό λόγο για μία, προς μία τις διατάξεις του.
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι ο εκβιασμός αν περάσει, θα επαναληφθεί. Άλλωστε δεν είμαστε οι μόνοι, πρώτοι ήταν η Κύπρος.
Ερίκ Τουσέν
Ως επακόλουθο της συνθηκολόγησης των ελληνικών αρχών, τροποποίησα σε μεγάλο βαθμό το κείμενο που είχα συγγράψει στις 13 Ιουλίου 2015 σε μια στιγμή όπου η συμφωνία με τους πιστωτές δεν είχε ακόμα κυρωθεί από το ελληνικό κοινοβούλιο. Θα γράψω εξάλλου ένα άλλο κείμενο για να δώσω την άποψή μου σχετικά με όσα συνέβησαν αυτούς τους τελευταίους μήνες.
Τη νύχτα της 15ης προς τη 16η Ιουλίου, υπακούοντας στο αίτημα του πρωθυπουργού, το ελληνικό κοινοβούλιο συνθηκολόγησε μπροστά στις απαιτήσεις των πιστωτών και τσαλαπάτησε τη λαϊκή βούληση που είχε εκφράσει ο ελληνικός λαός στις 5 Ιουλίου. 32 βουλευτές του Σύριζα έσωσαν την τιμή ψηφίζοντας ενάντια (σ’αυτούς προστίθενται 7 βουλευτές του Σύριζα που απείχαν). Αντιτιθέμενοι στη συνθηκολόγηση, αυτοί οι βουλευτές του Σύριζα σεβάστηκαν τη λαϊκή εντολή και το πρόγραμμα του κόμματός τους χωρίς να υποκύψουν στον εκβιασμό. Ο πρωθυπουργός κέρδισε τη πλειοψηφία χάρη στα κόμματα της δεξιάς Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ (που δεν έχει πια τίποτα το σοσιαλιστικό), Ποτάμι και Ανεξάρτητοι Έλληνες. Αυτό αλλάζει ριζικά τη κατάσταση.
Ερίκ Τουσέν
Στις 5 Ιουλίου του 2015, μετά το δημοψήφισμα που προώθησε η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα και η Βουλή των Ελλήνων, ο ελληνικός λαός απέρριψε με συντριπτική πλειοψηφία τη συνέχιση της λιτότητας που ήθελαν να επιβάλουν οι θεσμοί, παλαιότερα «τρόικα». Αποτελεί μια σπουδαία νίκη για τη δημοκρατία. Ωστόσο, εάν τεθεί σε εφαρμογή, η συμφωνία της Δευτέρας 13 Ιουλίου 2015, θα σημάνει τη συνέχιση της λιτότητας, στο πλαίσιο μιας νέας πολυετούς συμφωνίας. Κάτι που είναι σε πλήρη αντίθεση με το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.
Αυτή η συμφωνία περιλαμβάνει την εγκατάλειψη μιας σειράς πολύ σημαντικών δεσμεύσεων από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ κατά την προεκλογική εκστρατεία που του επέτρεψαν να αποκτήσει μια νίκη ιστορικής σημασίας, στις 25 Ιανουαρίου 2015. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύτηκε απέναντι στον Ελληνικό λαό και θα ήταν τραγικό να μην το σεβαστεί, ιδιαίτερα όταν ο λαός του πρόσφερε μια πολύ σαφή υποστήριξη τόσο στις 25 Ιανουαρίου, όσο και στις 5 του Ιούλη 2015.
Του Γιώργου Μητραλιά
Η αποφράδα Δευτέρα 13 Ιουλίου 2015 μπορεί να διεκδικήσει μόνο ένα προηγούμενο. Εκείνο της επίσης αποφράδας 4ης Αυγούστου 1914 του μεγάλου Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος στο γερμανικό κοινοβούλιο που σήμανε την αρχή της τραγωδίας του εικοστού αιώνα. Μιας τραγωδίας που ακόμα συνεχίζεται…
Όπως τότε έτσι και τώρα είχαν προηγηθεί δεκάδες, εκατοντάδες πομπώδεις όρκοι πίστης στην αντίσταση των σοσιαλιστών, στο αταλάντευτο Όχι που θα πρότασσαν στις ασφυκτικές πιέσεις της δεξιάς, του κεφαλαίου και των αστών. «Ποτέ πόλεμος» υπόσχονταν τότε. «Δεν θα γίνω νέος Παπαδήμος» μας έλεγαν χτες.
Ωστόσο, οι καλοί μας γραφειοκράτες ενέδωσαν στις πιέσεις: Και τα πολεμικά κονδύλια ψήφισαν τότε και στη μετατροπή της Ελλάδας σε αποικία χρέους συναίνεσαν τώρα. Καθησυχάζοντας βέβαια πάντοτε ότι «έπραξαν το καλύτερο δυνατό» και διαβεβαιώνοντας ότι πολύ σύντομα θα επανέλθουν στο σωστό δρόμο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Σε τέτοιες στιγμές οφείλουμε να δρούμε και να μιλούμε
Με θεσμική ειλικρίνεια και πολιτική παρρησία.
Οφείλουμε να αναλαμβάνουμε ο καθένας κι η καθεμιά την ευθύνη που μας αναλογεί
Να θωρακίζουμε, όπως η συνείδησή μας μας υπαγορεύει,
τα ιερά, τα ακατάλυτα, τα αδιαπραγμάτευτα
δίκαια και δικαιώματα του λαού και της κοινωνίας
Να περιφρουρούμε την παρακαταθήκη
εκείνων που έδωσαν τη ζωή και την ελευθερία τους για να ζούμε σήμερα ελεύθεροι
Να διαφυλάσσουμε την κληρονομιά των νέων και των επόμενων γενεών και τον ανθρώπινο πολιτισμό
Κι ακόμη εκείνες τις αναπαλλοτρίωτες αξίες
που διακρίνουν και διακινούν
την προσωπική και τη συλλογική μας ύπαρξη
«Καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι το χρέος που επισείεται σε βάρος του ελληνικού λαού είναι παράνομο, μη νόμιμο, απεχθές, επονείδιστο και μη βιώσιμο. Είναι ιδιαίτερης σημασίας ότι υπάρχουν σοβαρά επιχειρήματα αμφισβήτησης της νομιμότητάς του, απονομιμοποίησης και εντεύθεν αναστολής αποπληρωμής χρέους», τόνισε η πρόεδρος της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου, η οποία παρέδωσε στη δημοσιότητα σε τόμο τα προκαταρκτικά αποτελέσματα των ερευνών της Επιτροπής Αλήθειας Δημόσιου Χρέους.
«Όμορφη και ιστορική» χαρακτηρίζει τη νίκη του ΟΧΙ, ο Ερίκ Τουσέν, επιστημονικός Συντονιστής της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους. Ο κ. Τουσέν στη συνέχεια αναφέρεται στα αποτελέσματα της επιτροπής χρέους και αναφέρει τέσσερα σημεία στα οποία η Ελλάδα θα μπορούσε να αποκηρύξει μονομερώς το χρέος.
Η Ελλάδα βρίσκεται σήμερα, τον Ιούνιο του 2015, μπροστά σε ένα σταυροδρόμι. Έχει να επιλέξει ανάμεσα στη συνέχεια των αποτυχημένων προγραμμάτων μακροοικονομικής προσαρμογής, που της επέβαλαν οι δανειστές και το να προχωρήσει, σπάζοντας τα δεσμά του χρέους, σε μια αληθινή αλλαγή. Πέντε χρόνια αφότου ξεκίνησαν τα προγράμματα οικονομικής προσαρμογής, η χώρα παραμένει βυθισμένη σε κρίση: οικονομική και κοινωνική, οικολογική και δημοκρατική. Το μαύρο κουτί του χρέους μένει σφραγισμένο και μέχρι πρότινος κανένας επίση-μος φορέας, ελληνικός ή διεθνής, δεν επιδίωξε να φέρει στο φως την αλήθεια για το πώς και γιατί η χώρα καθυποτάχθηκε στο καθεστώς των δανειστών. Το χρέος, στο όνομα του οποίου ισοπεδώθηκαν τα πάντα, παραμένει ο γνώμονας της νεοφιλελεύθερης προσαρμογής, που οδήγησε στη βαθύτερη και πιο μακρόχρονη ύφεση σε ευρωπαϊκό έδαφος και σε καιρό ειρήνης.
Η κ. Κωνσταντοπούλου έκανε λόγο για απόκρυψη της αλήθειας από τον ελληνικό λαό, ενώ επιτέθηκε στους θεσμούς, καταλογίζοντας τους σκοπιμότητες και κατηγορώντας τους ότι προσπάθησαν με τελεσίγραφα και «ψευδείς παραστάσεις» να υφαρπάξουν την συναίνεση της ελληνικής κυβέρνησης σε μια λύση χωρίς προοπτική.
Παράλληλα, η πρόεδρος της Βουλής σε συνέντευξη Τύπου προς τους κοινοβουλευτικούς συντάκτες, επεσήμανε ότι το ΔΝΤ αναγκάστηκε να συνομολογήσει την αλήθεια, μετά το πόρισμα της Επιτροπής Αλήθειας για το χρέος, που με στοιχεία απέδειξε, όπως είπε, ότι είναι παράνομο, αθέμιτο και επονείδιστο.
Του ΜΩΥΣΗ ΛΙΤΣΗ
Ψηφίζω Όχι γιατί δεν μπορώ να πω ναι στο να κοπούν οι συντάξεις, να πέσουν κι’ άλλο οι μισθοί, να αυξηθεί ο ΦΠΑ…Εκτός από κοινωνικά άδικα μέτρα είναι και αντιπαραγωγικά και δεν υπάρχει κανείς που να διαφωνεί σε αυτό. Όσο για το μη χείρον βέλτιστο που μου λένε πολλοί, φοβούμενοι τον «Αρμαγεδδώνα της δραχμής», τέσσερα χρόνια αυτό δεν έκανε η πλειοψηφία του ελληνικού λαού; Δεν πίστεψε πως θα απέφευγε τη χρεοκοπία με τις αρχικές μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, με το να λυσσομανά κατά των «κηφήνων» του δημοσίου έως ότου ήλθε η σειρά του στον ιδιωτικό τομέα;
Το άρθρο που ακολουθεί δημοσιεύτηκε το 2011 στην Ελευθεροτυπία .Διαβάζοντάς το, ο αναγνώστης θα καταλάβει γιατί το αναδημοσιεύουμε λίγες μέρες πριν από το δημοψήφισμα της Κυριακής 4 Ιουλίου 2015. Επειδή όπως και τότε, λέμε και ψηφίζουμε ΟΧΙ χωρίς φόβο, για την Ελλάδα, την Ευρώπη, τον κόσμο...
Του ΜΩΥΣΗ ΛΙΤΣΗ
Εικόνες από τη σύγχρονη Ευρώπη του... Νότου, όπως καταγράφονται σε πρόσφατο σχετικό ρεπορτάζ του πρακτορείου «Ρόιτερ».
Εικόνα πρώτη, Μαδρίτη: εικοσιτετράχρονη κάτοχος μάστερ στις δημόσιες σχέσεις εργάζεται πάνω από δύο χρόνια, με πλήρες ωράριο, πληρώνεται 300 ευρώ το μήνα, δεν έχει αρκετά λεφτά να μετακομίσει από το πατρικό της σπίτι και τα λεφτά πάνε σχεδόν όλα στα λεωφορεία και το φαγητό.
«Από τότε που ήμουν μικρή οι γονείς μου με προέτρεπαν να βγάλω το πανεπιστήμιο και να βρω μια καλή δουλειά. Είμαι τυχερή που έχω μια όποια δουλειά», δηλώνει η Ισπανή Σίλβια, η οποία φοβάται μάλιστα να πει επίθετο για να μην έχει επιπτώσεις στην εργασία της...
Εικόνα δεύτερη, Ιταλία, Ρώμη: ο 27χρονος Φεντερίκο πάει από τη μια στην άλλη προσωρινή δουλειά από τότε που τελείωσε σπουδές Ιστορίας το 2009. «Πήγα σε συνέντευξη σήμερα για μια δουλειά ενός έτους, αλλά δεν μου άρεσε γιατί μου έδιναν 500 ευρώ το μήνα για να δουλεύω 10 ώρες την ημέρα», τονίζει ο Φεντερίκο, ο οποίος επίσης δεν θέλει να δώσει επίθετο φοβούμενος ότι πιθανοί μελλοντικοί εργοδότες του μπορεί να εντοπίσουν το όνομά του στο Ιντερνετ.
Φυσικά, όχι, Όχι και πάλι ΟΧΙ. Μαζικά, ταξικά αλλά και διεθνιστικά επειδή ο αγώνας μας είναι τόσο κοινός όσο και ο εχθρός μας. Κοινός σε όλους τους λαούς της Ευρώπης και του κόσμου. Την Κυριακή 4 Ιουλίου 2015, ψηφίζουμε λοιπόν ΟΧΙ επειδή αυτό το ΟΧΙ είναι σαν τον αέρα που αναπνέουμε και την ελπίδα που μας θρέφει. ΟΧΙ για εμάς, για τα παιδιά μας και τα παιδιά των παιδιών μας…
Όμως, επειδή το πρόβλημα έχει βάθος και θα συνεχίσει να υπάρχει και μετά από αυτή τη Κυριακή, το απλό αυριανό Όχι δεν αρκεί. Μας χρειάζεται καλύτερη γνώση του αντιπάλου, πολύ μεγαλύτερη δική μας προετοιμασία και κυρίως, γειωμένο στην ταξική πραγματικότητα σχέδιο ανατροπής της ΕΕ και των Θεσμών της. Για όλα αυτά και μερικά άλλα μας μιλάει στο προφητικό και τόσο επίκαιρο κείμενο που ακολουθεί (γράφτηκε το 1999!) ο Φρανσουά Βερκάμμεν. Διαβάστε το…
Γ.Μ.
Του Francois Vercammen
Οι θεσμοί της ΕΕ συνιστούν μια ξεκάθαρη ρήξη με το αστικό κοινοβουλευτικό σύστημα που εξακολουθεί να κυριαρχεί στα εθνικά κράτη της ΕΕ. Και αυτό από τρεις απόψεις: η εκτελεστική, δικαστική, συνταγματική και νομοθετική εξουσία μονοπωλείται από την εκτελεστική (το Συμβούλιο Υπουργών και εν μέρει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο) σε βάρος των οργάνων που εκλέγονται με καθολική ψηφοφορία. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν διαθέτει τις στοιχειώδεις αρμοδιότητες ενός κοινοβουλίου (νομοθετική ικανότητα και, αν χρειάζεται, και συνταγματική, επεξεργασία και ψήφιση του προϋπολογισμού, διορισμός και έλεγχος της εκτελεστικής εξουσίας). Ο διαχωρισμός των εξουσιών είναι ανύπαρκτος.
Του Γιώργου Μητραλιά
Ο Φρανσουά Βερκάμεν που μας άφησε πριν από μέρες, παρέμεινε σε όλη τη ζωή του πιστός σε μια συνειδητή επιλογή που έκανε στην αρχή του πολιτικού του βίου: να μείνει «αφανής» εργάτης του κινήματος για τη χειραφέτηση των εργαζομένων, έστω και αν αυτά που έγραψε και κυρίως, αυτά που έκανε είναι σίγουρα απείρως σημαντικότερα από τα επιτεύγματα πάμπολλων μαρξιστών και λοιπών προοδευτικών διανοούμενων με ακαδημαϊκούς και άλλους τίτλους.
Γιός λιμενεργάτη της Αμβέρσας, γεννημένος κυριολεκτικά κάτω από τις βόμβες μιας αεροπορικής επιδρομής -που μετέβαλε σε ερείπια το σπίτι του τη στιγμή που τον γεννούσε η μητέρα του κάτω από ένα τραπέζι-, ο Φρανσουά ήταν σάρκα εκ της σαρκός της εργατικής τάξης. Όμως, όχι μόνο. Πνευματικό παιδί του Ερνέστ Μαντέλ, τον οποίο και διαδέχτηκε επικεφαλής της 4ης Διεθνούς, ο Βερκάμεν ήταν και επαναστάτης διανοούμενος, ένας από τους λίγους που όχι μόνο κατάλαβαν έγκαιρα τη ριζοσπαστικοποίηση της νεολαίας στη δεκαετία του 1960, αλλά και έβγαλαν γρήγορα όλα τα πρακτικά αγωνιστικά και οργανωτικά συμπεράσματα αυτής της διάγνωσης…
Περισσότερες από (̶7̶.̶3̶0̶0̶ ̶) 16.300 υπογραφές συγκέντρωσε μέχρι στιγμής κάλεσμα
Πρωτοβουλίας Πολιτών: www.greekdebttruthcommission.org
Η εκστρατεία συλλογής υπογραφών υποστήριξης στο «Κάλεσμα υποστήριξης στην Ελλάδα που αντιστέκεται και στην ελληνική Επιτροπή Αλήθειας του Δημόσιου Χρέους. Για το δικαίωμα των λαών να ελέγξουν το δημόσιο χρέος» αρχίζει μόλις τώρα στη χώρα μας, αλλά έχει ήδη ξεκινήσει πριν από μερικές εβδομάδες στον υπόλοιπο κόσμο και τα πρώτα συμπεράσματα είναι εντυπωσιακά. Πάνω από (̶7̶.̶3̶0̶0̶) 16.300 άνθρωποι σε κάθε γωνιά του πλανήτη, από την Ισπανία και τη Βραζιλία μέχρι την Ινδία και τη Γερμανία, και από την Ιαπωνία και το Πακιστάν μέχρι τη Γαλλία και τις ΗΠΑ, ακόμα και από την Αϊτή, τη Σενεγάλη ή και το μακρινό Μακάο, έχουν ήδη υπογράψει το Κάλεσμα που κυκλοφορεί πια σε 16 γλώσσες (Αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, ιταλικά, γερμανικά, αραβικά, τουρκικά, ρωσικά, καταλανικά, βασκικά, βουλγαρικά, βερβέρικα, σερβοκροάτικα, πορτογαλικά, περσικά και ελληνικά). Ανάμεσά τους πολλές εκατοντάδες διεθνείς προσωπικότητες, κυρίως από την πανεπιστημιακή κοινότητα, αλλά επίσης άνθρωποι της τέχνης όπως οι σκηνοθέτες Κεν Λόουτς και Κώστας Γαβράς, πολιτικοί όπως οι θριαμβευτές των πρόσφατων ισπανικών εκλογών με επικεφαλής τη νέα δήμαρχο της Βαρκελώνης Άντα Κολάου, διανοούμενοι σαν τον Νοάμ Τσόμσκι, τον Ιμάνουελ Βαλερστάϊν ή τον Ετιέν Μπαλιμπάρ, οι κυριότεροι εκπρόσωποι της προοδευτικής θεολογίας όπως ο Λεονάρντο Μποφ, ο Φρέϊ Μπέτο ή ο επίσκοπος Γκαγιό, και φυσικά, πολλοί συνδικαλιστές, κοινοβουλευτικοί και εκπρόσωποι κοινωνικών κινημάτων από όλες τις ηπείρους…
Όποιοι και όποιες επιθυμούν να εκφράσουν την υποστήριξή τους στο παραπάνω Κάλεσμα, που παρατίθεται στη συνέχεια, μπορούν να το κάνουν κλικάροντας εδώ :
http://greekdebttruthcommission.org/r_vote.php
Στους λαούς της Ευρώπης και ολάκερου του κόσμου,
Σε όλες εκείνες και όλους εκείνους που απορρίπτουν τις πολιτικές λιτότητας και δεν δέχονται να πληρώνουν ένα δημόσιο χρέος που μας στραγγαλίζει ενώ συνάφθηκε χωρίς εμάς και ενάντια σε εμάς.
Επιτροπή Αλήθειας Δημόσιου Χρέους
Μόνο τυχαία δεν ήταν -φυσικά- η αποσιώπηση από τη συντριπτική πλειοψηφία των ελληνικών ΜΜΕ των δηλώσεων -και απολύψεων- που έκανε ο οικονομολόγος Philippe Legrain, πρώην σύμβουλος του πρώην προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Jose Manuel Barroso, κατά την εξέτασή του από την Επιτροπή Αλήθειας του Δημόσιου Χρέους στις 11 Ιουνίου 2015. Τους προφανέστατους λόγους αυτής της ομαδικής αποσιώπησης μπορείτε να αντιληφθείτε πολύ εύκολα κοιτάζοντας και ακούγοντας το βίντεο της ακρόασης του κ. Legrain...
Αθήνα, 11 Ιουνίου 2015
Την πρώην δικαστή-ανακρίτρια της Γαλλίας και νυν Ευρωβουλευτή του Γαλλικού Κόμματος των Πρασίνων, κα. Eva Joly, γνωστή για τη συνεισφορά της στην πάταξη της διαφθοράς και της διαπλοκής, υποδέχθηκε σήμερα στη Βουλή, η Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, Ζωή Κωνσταντοπούλου και μέλη της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους.
Η κα. Joly ενημερώθηκε για την πορεία των εργασιών της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους και για τα προκαταρτικά συμπεράσματα που θα τεθούν στη δημοσιότητα το διήμερο 17-18 Ιουνίου 2015. Συζητήθηκαν επίσης, τρόποι πάταξης φαινομένων διαπλοκής και διαφθοράς, η δυνατότητα ενεργοποίησης των Κοινοβουλίων προς επίτευξη αυτού του στόχου, αλλά και συγκεκριμένες υποθέσεις, όπως η υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ.
Παρά τις ενδείξεις πως τα τελευταία χρόνια υπήρξε κάποια ανάπαυλα και επιβράδυνση στην άνοδο της θερμοκρασίας και στην κλιματική αλλαγή, στην πραγματικότητα τίποτε τέτοιο δεν έχει συμβεί και, αντίθετα, συνεχίζεται αδιάλειπτα η επιδείνωση του προβλήματος. Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας νέας αμερικανικής επιστημονικής έρευνας, που αμφισβητεί ακόμη και τις εκτιμήσεις της Διακυβερνητικής Επιτροπής του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC), η οποία το 2013 επίσης είχε διακρίνει ένα τέτοιο «διάλειμμα» στην κλιματική αλλαγή.
Δήλωση με αφορμή την ανακοίνωση του Ανεξάρτητου Εμπειρογνώμονα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, Juan Pablo Bohoslavsky, για την ελληνική κρίση, εξέδωσε η Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, Ζωή Κωνσταντοπούλου:
«Η επίσημη ανακοίνωση που εξέδωσε ο Ανεξάρτητος Εμπειρογνώμονας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για το χρέος και τα ανθρώπινα δικαιώματα, Juan Pablo Bohoslavsky, δικαιώνει απόλυτα τις πρωτοβουλίες του Ελληνικού Κοινοβουλίου για την αναζήτηση της αλήθειας ως προς τη δημιουργία και τη διόγκωση του δημοσίου χρέους και για τη διενέργεια λογιστικού ελέγχου του χρέους.
και καλεί τους Ευρωπαϊκούς και διεθνείς θεσμούς να συμπράξουν σε λύση που θα σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα του ελληνικού πληθυσμού
Το γεγονός ότι η Βουλή των Ελλήνων συνέστησε μία επιτροπή λογιστικού ελέγχου του χρέους, την Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, χαιρετίζει σε ανακοίνωσή του για την ελληνική κρίση ο Ανεξάρτητος Εμπειρογνώμονας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών Juan Pablo Bohoslavsky.
«Είναι απαραίτητο να χυθεί φως σχετικά με το ποιοι επωφελήθηκαν, και σε ποιο βαθμό, από την αλόγιστη χορήγηση και λήψη δανείων και από τα προγράμματα διάσωσης, και ποιοι είναι υπεύθυνοι για την τρέχουσα οικονομική κατάσταση», αναφέρει ο κ. Bohoslavsky, τονίζοντας πως «εάν δεν υπάρξει συμβιβασμός η Ελλάδα αργά ή γρήγορα μπορεί να χρεοκοπήσει και η κρίση στη χώρα να επιδεινωθεί περαιτέρω. Τα οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματα μπορεί να υπομονευθούν ακόμη περισσότερο στην Ελλάδα λόγω της έλλειψης ευελιξίας και αποφασιστικότητας για μια αμοιβαία επωφελή συμφωνία, που να σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα».
Ο κ. Bohoslavsky τονίζει ότι «δεν διακυβεύονται μόνο οι υποχρεώσεις αποπληρωμής του χρέους, αλλά και τα θεμέλια πάνω στα οποία έχει κτισθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση: Μια ένωση εθνών που έχει στον πυρήνα της το σεβασμό για τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, την ισότητα και την αλληλεγγύη».
Περιττό να τονίσουμε τη σημασία που έχει η επέκταση πρωτοβουλιών ελέγχου του δημόσιου Χρέους και σε άλλες χώρες της Ευρώπης, και ειδικά της Μεσογείου όπως η Πορτογαλία που μοιράζεται με την Ελλάδα το θλιβερό προνόμιο να βρίσκεται εδώ και χρόνια στο στόχαστρο των πιο ανάλγητων πολιτικών λιτότητας στο όνομα της αποπληρωμής αυτού ακριβώς... του χρέους.
Του Γιώργου Μητραλιά
Αυτός κι αν ήταν πολιτικός σεισμός! Η διαπίστωση είναι γενική αλλά δεν λέει όλη την αλήθεια. Η κατάρρευση της ισπανικής δεξιάς και του ισπανικού νεοφιλελεύθερου δικομματισμού ταυτόχρονα με την άνοδο του Podemos, και σε αισθητά μικρότερο βαθμό των δεξιότατων Ciudadanos, είναι μόνο η μισή αλήθεια, η μισή πραγματικότητα που βγήκε από τις κάλπες των προχτεσινών ισπανικών δημοτικών και περιφερειακών εκλογών. Η άλλη μισή, και ίσως ακόμα πιο σημαντική, είναι οι εκπληκτικές επιδόσεις, και συχνά ο θρίαμβος των ενωτικών συνδυασμών των κοινωνικών κινημάτων και της κινηματικής αριστεράς σε δεκάδες πόλεις σε όλη τη χώρα!
Όταν τον Απρίλη του 1975 τερματιζόταν, με τη συντριπτική στρατιωτική και διπλωματική ήττα των ΗΠΑ, ο πιο άνισος και -τηρουμένων των αναλογιών- ίσως ο πιο φονικός πόλεμος του 20ου αιώνα, σίγουρα δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε ότι 40 χρόνια μετά, η επέτειος αυτού του τεράστιου ιστορικού γεγονότος θα περνούσε σχεδόν απαρατήρητη. Φυσικά, ο πανδαμάτωρ χρόνος έβαλε και εδώ το χέρι του, όμως αυτή η "αμνησία" οφείλεται και σε πολύ πιο γήινους παράγοντες, με πρώτο και καλύτερο τον ίδιο τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό που αφέθηκε να ανακάμψει και να απεξαρτηθεί από το "βιετναμικό σύνδρομό" του...
Όμως, για εκείνους που απομένουν από τις -πολλές- γενιές σε όλο το κόσμο, που γαλουχήθηκαν υπαρξιακά και ριζοσπαστικοποιήθηκαν πολιτικά με το παράδειγμα της αντίστασης του βιετναμέζου Δαυίδ απέναντι στο βορειο-αμερικανό Γολιάθ, η λέξη Βιετνάμ εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει κάτι πολύ περισσότερο και πολύ μεγαλύτερο από μια επιπλέον μικρή χώρα της Νοτιανατολικής Ασίας. Κι αυτό επειδή το "Βιετνάμ" δεν ήταν μόνο σημείο αναφοράς και πηγή έμπνευσης, αλλά και αληθινή... πολεμική κραυγή ενάντια στην "καθεστηκυία τάξη" σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη πριν, στη διάρκεια και αμέσως μετά από τη δεκαετία που κορυφώθηκε το Μάη του '68 σε Δύση και Ανατολή, Βορρά και Νότο!
Φυσικά, έστω και για βιολογικούς λόγους, εκείνες οι γενιές βρίσκονται ήδη καθ'οδόν προς την εξαφάνισή τους. Όμως, τολμάμε να κάνουμε μια πρόβλεψη: ας μην εφησυχάζουν όλοι εκείνοι που σπεύδουν να θριαμβολογήσουν διαπιστώνοντας ότι, τελικά, δεν απόμεινε τίποτα από εκείνη την ιστορική και συνάμα παραδειγματική διάψευση της παντοδυναμίας των "από πάνω". Οι "από κάτω" δεν παραιτούνται από το δικαίωμά τους στην αντίσταση, και σκάβοντας τα λαγούμια τους, δεν υπάρχει περίπτωση να μην διασταυρωθούν σε μια στροφή τους με τον Χο Τσι Μινχ, τον στρατηγό Τζιαπ, τον Λε Ντυκ Το, την Μαντάμ Μπινχ και όλες τις άλλες εμβληματικές μορφές ενός αγώνα που, παρόλα αυτά,... συνεχίζεται.
Στον Trần Văn Tư, όπου κι αν βρίσκεται αυτό το καιρό...
Γιώργος Μητραλιάς
Του Pierre Rousset*
Δεν είναι σήμερα καθόλου ασυνήθιστο να χάνουν οι ΗΠΑ ένα πόλεμο. Αυτό δεν συνέβαινε όμως τον περασμένο αιώνα. Πριν από ακριβώς 40 χρόνια, η πανωλεθρία το 1975 των ΗΠΑ στο Βιετνάμ υπήρξε ένα ιστορικό γεγονός, καθώς η Ουάσιγκτον είχε κινητοποιήσει για πάρα πολλά χρόνια γιγάντια μέσα προκειμένου να υπερισχύσει στην αναμέτρηση της Ινδοκίνας με την τόσο μεγάλη διεθνή σημασία. Σφηνωμένο μεταξύ επανάστασης και αντεπανάστασης, αναμέτρησης των «στρατοπέδων» Ανατολής και Δύσης καθώς και της σινο-σοβιετικής σύρραξης, το Βιετνάμ ήταν το «κομβικό σημείο» της παγκόσμιας κατάστασης σε μια γεωπολιτική συγκυρία που δεν έχει υπάρξει όμοιά της από τότε.
Δελτίο Τύπου
Αθήνα, 15-05-2015
Με τον επιστημονικό συντονιστή και επικεφαλής της Διεθνούς Ομάδας της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους της Βουλής των Ελλήνων, Ερίκ Τουσέν συναντήθηκε σήμερα ο Αναπληρωτής Υπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης, Δημήτρης Στρατούλης.
Κατά τη διάρκεια της συνάντησης ο Αναπληρωτής Υπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης, Δημήτρης Στρατούλης, δήλωσε:
Του ΜΩΥΣΗ ΛΙΤΣΗ
Γνώριζαν ότι υπάρχουν παρανομίες, δηλώνει η κ. Φαττορέλλι, μέλος της Επιτροπής Αλήθειας για το Δημόσιο Χρέος και το περιεχόμενο των δανειακών συμβάσεων
Οι δανειστές έχουν φροντίσει να προστατευτούν από οποιαδήποτε παρανομία ή ατασθαλία, αποκαλύπτει η Μαρία Λουσία Φαττορέλλι, μέλος της Επιτροπής Αλήθειας για το Δημόσιο Χρέος, μιλώντας στην εκπομπή «Περπατάμε Μαζί» που παρουσιάζουν στο Vmedia (www.vmedia.gr) οι Μωυσής Λίτσης και Σταμάτης Στεφανάκος.
Η άνοδος της στάθμης των ωκεανών επιταχύνεται κυρίως λόγω του λιωσίματος των πάγων, σύμφωνα με τελευταία έρευνα, η οποία διαψεύδει πρόσφατες θεωρίες που υποστήριζαν την ύπαρξη κάποιων φυσικών αλλά άγνωστων παραγόντων που μετρίαζαν το φαινόμενο και επιβράδυναν την άνοδο των υδάτων. Σύμφωνα με την Διακυβερνητική Επιτροπή του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) η παγκόσμια μέση στάθμη της θάλασσας ανέβηκε 19 εκατοστά από το 1901 έως το 2010, δηλαδή 1,7 χιλιοστά ετησίως κατά μέσο όρο. Ωστόσο από το 1993 έως το 2010, ο ρυθμός ανόδου αυξήθηκε στα 3,2 χιλιοστά το χρόνο, παρά τους ισχυρισμούς μίας αμφιλεγόμενης έρευνας του 2014 που ανέφερε ότι η άνοδος των υδάτων ήταν πιο αργή την τελευταία δεκαετία, σε σχέση με τη δεκαετία που προηγήθηκε.
του Raphael Goncalves Alves*
Σκοπός ήταν να συναντηθεί το σύνολο των μελών της επιτροπής κατά τη διάρκεια των τεσσάρων αυτών ημερών για δεύτερη φορά μετά τη σύνοδο του Απριλίου, ώστε να εξετασθεί η πρόοδος των ερευνών τους, για να σχεδιαστούν και να οργανωθούν αυτά που πρέπει να γίνουν ενόψει της ενδιάμεσης έκθεσης που πρέπει να παραδοθεί στα μέσα Ιουνίου.
Οι συνεδριάσεις έλαβαν χώρα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, όπου όλες οι παρουσιάσεις και οι συζητήσεις μπορούσαν να μεταφραστούν στις τρεις γλώσσες εργασίας που είναι: τα ελληνικά, τα αγγλικά και τα γαλλικά.
Της Helie Lucas Marieme*
Στις 7 Μαΐου άρχισε επίσημα στο Σαράγεβο της Βοσνίας, το Δικαστήριο Γυναικών για εγκλήματα πολέμου σε βάρος των γυναικών στη διάρκεια του πολέμου της δεκαετίας του 1990.
Γυναίκες από όλες τις γωνιές της πρώην Γιουγκοσλαβίας συμμετέχουν στο Δικαστήριο Γυναικών στο Σεράγεβο, απαιτώντας δικαιοσύνη για τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν εναντίον τους κατά τη διάρκεια των πολέμων, όπως και για τις διακρίσεις και τα όσα υπέφεραν ως συνέπεια των πολέμων αυτών.