Άσυλο στους 8 Τούρκους φυγάδες!

Όχι στον αμοραλισμό του κ. Τσίπρα!

Του Γιώργου Μητραλιά

«Επίσης, ο κ. Τσίπρας, είπε χωρίς να αναφέρεται στους οκτώ, ότι γενικώς οι εμπλεκόμενοι σε πραξικοπήματα δεν είναι καλοδεχούμενοι στην Ελλάδα.»  (ΜΜΕ)

Ώστε λοιπόν, κατά τη συνάντησή του με τον κ. Ερντογκάν στη Νέα Υόρκη, ο κ. Τσίπρας είπε «γενικώς» και αορίστως, παρεμπιπτόντως και ειρήσθω εν παρόδω, και φυσικά,… «χωρίς να αναφέρεται στους οκτώ», ότι «οι εμπλεκόμενοι σε πραξικοπήματα δεν είναι καλοδεχούμενοι στην Ελλάδα».  Και κατά διαβολική σύμπτωση (!), αυτή τη «γενική» του θέση αρχών, ο κ. Τσίπρας την έκανε γνωστή στον κ. Ερντογκάν την ίδια ακριβώς ημέρα που η ελληνική Επιτροπή Ασύλου απέρριπτε την πρώτη από τις αιτήσεις ασύλου που έχουν υποβάλλει οι οκτώ φυγάδες Τούρκοι στρατιωτικοί.  Μικρή εύγλωττη λεπτομέρεια: Σύμφωνα με την ιστοσελίδα του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, «Η Υπηρεσία Ασύλου υπάγεται απευθείας στον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη. Προΐσταται αυτής Διευθυντής, σε επίπεδο Ειδικού Γραμματέα, ο οποίος ορίζεται από τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη, ύστερα από δημόσια πρόσκληση ενδιαφέροντος, με θητεία τριών ετών.»

Πως ο Νότος πλήρωσε για τις κρίσεις του Βορρά και για την υποταγή του

Eric Toussaint

Οι κρίσεις του χρέους της περιφέρειας συνδέονται με κρίσεις που συμβαίνουν στις πιο ισχυρές καπιταλιστικές χώρες και χρησιμοποιούνται για την υποταγή των κρατών. Το κείμενο τοποθετεί τις κρίσεις του χρέους των χωρών της «περιφέρειας»  από τον 19ο έως τον 21ο αιώνα εντός μιας ιστορικής προοπτικής. Από την Λατινική Αμερική έως την Κίνα, περνώντας από την Ελλάδα, την Τυνησία, την Αίγυπτο και την Οθωμανική Αυτοκρατορία, το χρέος χρησιμοποιήθηκε ως εργαλείο εξουσίας και ως μέσο συσσώρευσης πλούτου προς όφελος των κυρίαρχων τάξεων.

Αυτή η εργασία είναι μια εισήγηση 6 άρθρων που ασχολούνται με «Το χρέος ως εργαλείο υποτέλειας της Λατινικής Αμερικής». Συμπληρώνει τέσσερα άρθρα που δημοσιεύθηκαν πρόσφατα «Η ανεξάρτητη Ελλάδα γεννήθηκε με ένα επαχθές χρέος»,  «Ελλάδα: Συνέχιση της δουλείας για χρέος από το τέλος του 19ου αιώνα έως τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο» , «Το χρέος ως εργαλείο αποικιοκρατικής κατάκτησης της Αιγύπτου», «Το χρέος: Το όπλο που επέτρεψε στην Γαλλία να αποκτήσει την Τυνισία»

Λεόν Τρότσκι

H αυτοκτονία του Μαγιακόφσκυ

Γράφτηκε: Μάης 1930
Πηγή: Δελτίο Ρωσικής Αριστερής Αντιπολίτευσης Μάης 1930 - Ελληνική Μετάφραση: Μιχάλης Λίλλης*

[To κείμενο περιλαμβάνει και το ποίημα ΛΕΝΙΝ του Μαγιακόφσκυ (1925), σε μετάφραση του Μιχάλη Λίλλη, από τη γαλλική ελεύθερη μετάφραση των Έλσα Τριολέ και Λουϊ Αραγκόν(1934). Μας το παραχώρησε ευγενικά το Πολιτικό Καφενείο]

Ήδη ο Μπλόκ είχε αναγνωρίσει στο Μαγιακόβσκι «τεράστιο ταλέντο». Μπορεί να πει κανείς δίχως υπερβολή ότι υπήρχαν στο Μαγιακόβσκι τα αντιφεγγίσματα της μεγαλοφυΐας. Δεν ήταν ωστόσο ταλέντο αρμονικό. Που θα μπορούσε να βρεθεί καλλιτεχνική αρμονία μέσα σε κείνη τη δεκαετία των καταστροφών, στο ασημάδευτο όριο δυο εποχών; Στη δημιουργία του Μαγιακοβσκι οι κορυφές πάνε ζευγαρωτά με τις άβυσες, φανερώματα μεγαλοφυΐας ξαφνιάζουν πλάι σε στροφές τριμμένες, καμιά φορά μάλιστα κραυγαλέα αγοραίες.

ΗΠΑ: Ιθαγενείς λαοί και Αφροαμερικανοί  στη πρώτη γραμμή του λαϊκού ξεσηκωμού!

Του Γιώργου Μητραλιά

 Πυροδότης αλλά συνάμα και γνήσιο τέκνο μιας κρίσης που κλονίζει τα θεμέλια της αμερικανικής κοινωνίας, το μαζικό κίνημα που γεννήθηκε και γιγαντώθηκε υποστηρίζοντας την υποψηφιότητα του Μπέρνι Σάντερς γίνεται τώρα το πλαίσιο μέσα από το οποίο ξεπηδούν, το ένα μετά το άλλο, τα κινήματα που όχι μόνο αμφισβητούν αλλά και έρχονται σε σύγκρουση με το ίδιο το βορειοαμερικανικό σύστημα! Και φυσικά, δεν είναι διόλου τυχαίο ότι σε αυτό τον –ιστορικών διαστάσεων- ξεσηκωμό είναι περίπου αναπόφευκτο να πρωταγωνιστούν οι πιο καταπιεσμένοι από τους καταπιεσμένους: Οι λαοί των ιθαγενών εθνών που μας έμαθαν να αποκαλούμε «ερυθρόδερμους», η κοινότητα των Αφροαμερικανών απογόνων των πρώην σκλάβων, και οι κατ’εξοχήν μισθωτοί σκλάβοι που είναι οι κάθε λογής επισφαλώς εργαζόμενοι.

Στις λίγες αράδες που ακολουθούν δεν θα αναφερθούμε στο τεράστιο και τόσο ριζοσπαστικό κίνημα της «Πάλης για τα 15 $» που διεκδικεί το διπλασιασμό (!) της ελάχιστης ωριαίας αμοιβής, καθώς και στις μαζικές του -απεργιακές και άλλες- κινητοποιήσεις ειδικά στο χώρο των φαστφουντάδικων, που θα έπρεπε να αποτελέσουν πηγή αγωνιστικής έμπνευσης για την ευρωπαϊκή και ελληνική αριστερά. Δυστυχώς ο χώρος δεν επαρκεί και θα χρειαζόταν τουλάχιστον ένα ολόκληρο άρθρο για να  δοθεί μια ιδέα των πολλά υποσχόμενων διεργασιών που βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη μέσα στην αμερικανική εργατική τάξη. Αντίθετα, θα αναφερθούμε αποκλειστικά και μόνο σε δυο κινήματα εμβληματικά τόσο της κρίσης που κατατρώει τα σωθικά της αμερικανικής κοινωνίας, όσο και της ραγδαίας αφύπνισης και ριζοσπαστικοποίησης των πιο καταπιεσμένων τμημάτων της: Στα κινήματα των ιθαγενών εθνών και των Αφροαμερικανών.

Μπαίνοντας στη δεύτερη φάση του, το γιγάντιο κίνημα των ΗΠΑ ωριμάζει και… διαφοροποιείται!

Του Γιώργου Μητραλιά

Η εβδομάδα που πέρασε σημαδεύτηκε από εξελίξεις που θα μπορούσαν να επηρεάσουν καίρια το παρόν και το μέλλον των ΗΠΑ, αλλά και όλου του κόσμου. Στην κυριότερη από αυτές τις εξελίξεις, διαψεύδοντας τις ποικίλες Κασσάνδρες που είχαν προβλέψει τη διάλυσή του, το πρωτοφανές σε διαστάσεις κίνημα που δημιουργήθηκε για να στηρίξει την εκλογική καμπάνια του Μπέρνι Σάντερς μετεξελίσσεται τώρα σε ένα λαϊκό ενωτικό κίνημα/οργάνωση με το όνομα «Η Επανάστασή μας» (Our Revolution), που θα λειτουργεί και θα δρα ανεξάρτητα από εκλογικές σκοπιμότητες και αναμετρήσεις!

Στην ιδρυτική ομιλία του που παρακολούθησαν τουλάχιστον 200.000 οπαδοί του συσπειρωμένοι σε πάνω από 2.600 σημεία της χώρας, ο Μπέρνι Σάντερς διαβεβαίωσε ότι «Η Επανάστασή μας» έχει ως στόχο να ανεβάσει την πολιτική συνείδηση των πολιτών, να δώσει μάχες για να προωθήσει τις προοδευτικές της διεκδικήσεις και πρωτίστως, να αναδείξει και να στηρίξει με όλες της τις δυνάμεις σε όλες τις τοπικές και εθνικές εκλογές, ριζοσπάστες υποψηφίους που ενστερνίζονται το πρόγραμμα και τα πιστεύω του Μπέρνι Σάντερς. Ωστόσο, ενώ ο Μπέρνι ανάπτυξε με τη γνωστό παθιασμένο τρόπο του, την ανάγκη να αναπτυχθούν οι κινητοποιήσεις και οι αγώνες για οικονομική δικαιοσύνη και πλήρη ιατροφαρμακευτική  περίθαλψη όλων των πολιτών, και ενάντια στο θεσμικό ρατσισμό, στη κλιματική καταστροφή, στη Γουώλ Στρητ και –πριν από όλα- στη Διατλαντική Συμφωνία Εμπορίου (ΤΤΙΡ), είναι χαρακτηριστικό ότι παρέλειψε κάθε αναφορά στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Ούτε λέξη για τους ατέλειωτους πολέμους που διεξάγει η χώρα του ειδικά στη Μέση Ανατολή, και για τους άλλους που αρχίζει (Λιβύη) ή ετοιμάζεται να  αρχίσει στο αμέσως προσεχές μέλλον…

Η κατάρρευση του Αμερικάνικου δικομματισμού πηγή κατακλυσμικών εξελίξεων στις ΗΠΑ και στον κόσμο!

Του Γιώργου Μητραλιά

Τι συμβαίνει τον τελευταίο καιρό στην πλανητική υπερδύναμη που επηρεάζει όσο καμιά άλλη τις τύχες της ανθρωπότητας; Δεν είναι μόνον ότι την προεδρία της διεκδικούν ο Τράμπ και η Χίλαρι, οι δυο πολιτικοί που, σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις, είναι οι πιο αποκρουστικοί και μισητοί για τους Αμερικανούς πολίτες. Ούτε καν ότι τα δυο μεγάλα κόμματά της που μονοπωλούν εδώ και δυο αιώνες (!) την εξουσία κλυδωνίζονται επικίνδυνα και είναι περίπου ετοιμόρροπα. Είναι και ότι μέσα στις 3-4 τελευταίες μέρες, είδαμε και ακούσαμε πρώτα τον ένα από τους υποψηφίους προέδρους, τον άκρως επικίνδυνο Ντόναλντ Τραμπ να απειλεί με ελάχιστα καλυμμένο τρόπο με δολοφονία την αντίπαλό του Χίλαρι Κλίντον. Και αμέσως μετά τον «σύμβουλο στρατηγικής» της Κας Κλίντον να ζητάει  χωρίς κανένα ενδοιασμό, και μάλιστα σε ζωντανή μετάδοση από το CNN, να δολοφονηθεί ο «μπάσταρδος» («son of a bitch») πασίγνωστος ιδρυτής των Wikileaks Τζούλιαν Ασάνζ!

Περί ολυμπισμού και αρχαίων ημών προγόνων

«Η ολυμπιακή φλόγα,μια θαυμασία ιδέα του Δρος Γκέμπελς»!

Του Γιώργου Μητραλιά

Σε όλους αυτούς που κλαίνε και οδύρονται επειδή «εξαγριωμένοι Βραζιλιάνοι» πολίτες προσπαθούσαν σχεδόν κάθε μέρα να σβήσουν την «ολυμπιακή φλόγα», έχουμε να πούμε δυο πράγματα. Πρώτον, ότι τα ίδια και χειρότερα είχαν συμβεί στην πρώτη λαμπαδηδρομία του 1936 όταν –διορατικοί, όπως αποδείχτηκε- Τσέχοι πολίτες πετροβολούσαν τους γερμανόφωνους λαμπαδηδρόμους που διέσχιζαν τη χώρα τους, καθώς ήταν φανερό ότι η διαδρομή που ακολουθούσαν διέγραφε τα όρια του μεγάλου Τρίτου Ράιχ που θα γινόταν εφιαλτική πραγματικότητα τέσσερα χρόνια αργότερα. Και κατόπιν,  ότι περιμένουμε εδώ και δεκαετίες με αδημονία τη στιγμή που αυτή η φλόγα θα σβήσει οριστικά και αμετάκλητα! Γιατί; Μα, απλούστατα επειδή «η ολυμπιακή φλόγα» είναι «μια θαυμάσια ιδέα του Δρος Γκέμπελς», όπως σωστά διαπίστωνε ο τίτλος του ολοσέλιδου άρθρου της «ημετέρας» Εστίας τον Αύγουστο του 1936…

Λοιπόν, ποιοι αρχαίοι ημών πρόγονοι, ποιες παρθένες ιέρειες, ποιες ιερές φλόγες και άλλα τέτοια «αρχαιοπρεπή» παραμύθια της Χαλιμάς; (1) Όλα αυτά που σύσσωμο το ελληνικό κράτος και το πολιτικό του προσωπικό, μαζί και οι 9 στους 10 επίσημοι διανοούμενοί του, μάς έχουν μάθει να πιστεύουμε ότι μας έρχονται κατευθείαν από την αρχαιότητα, γιορτάζουν φέτος μόλις την 80η επέτειο των γενεθλίων τους! Ήταν λοιπόν  τέλη Ιουλίου του 1936, και λίγο πριν την έναρξη των  Ολυμπιακών του θριαμβεύοντα ναζισμού στο Βερολίνο, όταν στις ελληνικές εφημερίδες διαβάζαμε τα εξής αρχαιόπληκτα, πατριωτικά και επικολυρικά, που εξάλλου ελάχιστα διαφέρουν από τα αντίστοιχα τωρινά:

Στ’αλήθεια προηγείται η Χίλαρι του Τραμπ;

Του Γιώργου Μητραλιά

Από πρώτη άποψη, το λάθος μπορεί να φαίνεται ανώδυνο, όμως η τακτική του επανάληψή του δεν μπορεί να είναι τυχαία, ειδικά στους σημερινούς δύσκολους και «πονηρούς» καιρούς μας. Ο λόγος για την χτεσινή περίπου πανηγυρική παρουσίαση δημοσκόπησης που φέρει την Χίλαρι Κλίντον να προηγείται αισθητά («κατά έξι ποσοστιαίες μονάδες») του Ντόναλντ Τράμπ. Για νιοστή φορά, η είδηση είναι πολλαπλά ψευδής και αποπροσανατολιστική. Και ιδού το γιατί.

Καταρχήν, η δημοσκόπηση Reuters/Ipsos στην οποία αναφέρονται τα δημοσιεύματα δεν δίνει προβάδισμα 6 αλλά 5 ποσοστιαίων μονάδων στην Χίλαρι. Όμως, πρόκειται για προβάδισμα της ΧΚ μόνον όταν έχει ως μοναδικό αντίπαλο τον Τράμπ και όχι και τους άλλους δυο υποψηφίους, τον ακροδεξιό Τζόνσον των Libertarians και την οικοσοσιαλίστρια Στάϊν των Πρασίνων, οι οποίοι θα είναι παρόντες στις εκλογές του Νοέμβρη, και μάλιστα με καθόλου αμελητέα ποσοστά. Σύμφωνα λοιπόν με την ίδια δημοσκόπηση Reuters/Ipsos, που περιλαμβάνει όμως και τους Τζόνσον-Στάϊν, και στην οποία δεν αναφέρεται κανέναν από τα δημοσιεύματα, η ΧΚ δεν προηγείται πια του Τραμπ, αλλά οι δυο τους είναι ισόπαλοι με 37%! Με άλλα λόγια, έχουμε εδώ μια καραμπινάτη περίπτωση κατευθυνόμενης (παρα)πληροφόρησης και προπαγάνδας.

«Ο Μπέρνι Σάντερς άρχισε μια πολιτική επανάσταση. Τώρα, δεν μπορεί να την σταματήσει»!

Του Γιώργου Μητραλιά

Ο παραπάνω τίτλος δεν είναι δικός μας, είναι της μεγάλης αμερικανικής   εφημερίδας Γουάσινγκτον Ποστ, αλλά τον υιοθετούμε χωρίς κανένα δισταγμό επειδή αποτυπώνει πιστά τη δραματική πραγματικότητα των υπό εξέλιξη ιστορικών γεγονότων στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μάλιστα, ο τίτλος/διαπίστωση της Γουάσινγκτον Ποστ αποκτά μεγαλύτερη σημασία αν αναλογιστούμε ότι προέρχεται από μια εφημερίδα που μαζί με τους Τάϊμς της Νέας Υόρκης αποτελούν το δίδυμο των πιο φανατικών υπερμάχων της Χίλαρι Κλίντον –και αντιπάλων του Μπέρνι Σάντερς- στον αμερικανικό γραπτό τύπο. Εξάλλου, για όποιον έχει την παραμικρή αμφιβολία, ιδού οι χτεσινοί εύγλωττοι τίτλοι τόσο των Τάϊμς της Νέας Υόρκης («Ο Σάντερς μπροστά στο καθήκον να χαλιναγωγήσει την εξέγερση που ο ίδιος άρχισε»), όσο και του ιστορικού περιοδικού Τάϊμ («Ο Σάντερς έχασε τον έλεγχο της Πολιτικής του Επανάστασης»)!...

Να μην γίνει το έγκλημα!

Να μην εκδοθούν οι 8 φυγάδες Τούρκοι στρατιωτικοί

Του Γιώργου Μητραλιά

(…) Από κοντά εκδηλώθηκαν διάφορες «ευαίσθητες ψυχές» που εντρυφώντας στο Διεθνές Δίκαιο, απαιτούν θαρραλέα να μην εκδοθούν στην Τουρκία οι 8 στρατιωτικοί που «διέφυγαν» με στρατιωτικό ελικόπτερο Black Hawk και «πέρασαν» ανεμπόδιστα τα, κατά τα άλλα, αδιαπέραστα εναέρια σύνορα μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας. Μια τέτοια πράξη, λέει, θα ήταν...προσκύνημα στον Σουλτάνο, ενώ είναι μάλλον προτιμότερο το προσκύνημα στο πόρισμα που θα εκδώσουν τελικά για την υπόθεση...η CIA και το επιτελείο του ΝΑΤΟ.  Ο «αριστερός» αντιτουρκισμός δεν είναι πλέον ατνι-ιμπεριαλιστικός ούτε ως προς τα προσχήματα, γίνεται ανοιχτή σύμπλευση με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ!

Αντώνης Νταβανέλος   (Η Αριστερά στην Ελλάδα και το πραξικόπημα)

Το παραδέχομαι και το ομολογώ  χωρίς δεύτερη σκέψη:    Είμαι κι εγώ μια από αυτές τις «ευαίσθητες ψυχές» που ειρωνεύεται και συνάμα καταγγέλλει ο συγγραφέας του παραπάνω κειμένου. Αλλά ταυτόχρονα δεν μπορώ να καταλάβω γιατί  είναι  κακό για κάποιον να είναι ευαίσθητη ψυχή, έστω και με εισαγωγικά. Εξάλλου, αν έχουμε έλλειψη από κάτι  στους σκληρούς και βάρβαρους καιρούς μας, αυτό είναι μάλλον οι  σπανίζουσες ευαίσθητες ψυχές και όχι τα κάθε λογής βαριά πεπόνια και η πληθώρα των ποικίλων σκληρών  και άτεγκτων αρχηγίσκων…

Το παραδέχομαι λοιπόν ευθαρσώς ότι απαιτώ να μην εκδοθούν στο κράτος του κ. Ερντογκάν οι 8 Τούρκοι στρατιωτικοί που ζητούν άσυλο στη χώρα μας. Ο λόγος απλούστατος: Αν εκδοθούν, κινδυνεύει άμεσα η ζωή τους!  Και αυτό αρκεί και με το παραπάνω για να μην εκδοθούν, οπουδήποτε στο κόσμο και όποια κι αν είναι η κατηγορία που τους βαραίνει.

Το ελληνικό χρέος,

μια ευρωπαϊκή τραγωδία

(βίντεο με ελληνικούς υπότιτλους)

​από τη CADTM ​- Επιτροπή για την Κατάργηση των Άνομων Χρεών​

​To video κινούμενων σχεδίων "Το ελληνικό χρέος, μια ευρωπαϊκή τραγωδία", είναι αποτέλεσμα της σκληρής εκλαϊκευτικής εργασίας μιας μικρής ομάδας των Productions du Pavé και μια άλλης της CADTM.

Αυτό το βίντεο επιδιώκει να συνοψίσει, όσο γίνεται πιο απλά και ​ανάλαφρα, τη διαδικασία καταχρέωσης της Ελλάδας που την οδήγησε στη κρίση του δημόσιου χρέους από το 2010. Επιτρέπει επίσης να καταγγελθεί, με πλήθος επιχειρημάτων, η μαζική παραπληροφόρηση που έγινε σχετικά με αυτό το ζήτημα.

Οι πληροφορίες που περιέχονται σε αυτό το βίντεο προέρχονται από την ​έκθεση της Επιτροπής Αλήθειας για το ελληνικό χρέος

Αυτός ο σύνδεσμος δίνει τη δυνατότητα στο ευρύτερο κοινό να γνωρίσει τα συμπεράσματα ​αυτής ​της έκθεσης.Οι ελληνικοί υπότιτλοι είναι της Ελένης Τσέκερη. ​Το βίντεο "Το ελληνικό χρέος, μια ευρωπαϊκή τραγωδία" κυκλοφορεί ήδη στα γαλλικά, αγγλικά, ισπανικά, γερμανικά, ιταλικά, πολωνικά, ουγγρικά,  σερβο-κροάτικα και ελληνικά, ενώ προσεχώς θα υπάρξει και σε άλλες γλώσσες.​

Παρά τη στήριξη του Σάντερς στην Χίλαρι

Αμερικανικής «Πολιτικής

επανάστασης» συνέχεια και…

Φάση Δεύτερη!

Του Γιώργου Μητραλιά

Αν και είναι πολύ νωρίς για να βγουν οριστικά συμπεράσματα, όλες οι ενδείξεις συγκλίνουν ότι  έχουμε ήδη μπει στη δεύτερη φάση της «πολιτικής» αλλά και κοινωνικής «επανάστασης» που κήρυξε πριν από ένα χρόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής ο Μπέρνι Σάντερς! Με άλλα λόγια, όχι μόνο δεν φαίνεται να συμβαίνει αυτό που όλοι απεύχονταν, δηλαδή  η δικαιολογημένη αποστράτευση που θα μπορούσε να προκαλέσει η δήλωση υποστήριξης της Χίλαρι Κλίντον από την Μπέρνι Σάντερς, αλλά και διαπιστώνουμε έναν οργασμό ζυμώσεων που έχουν όλες ως κοινό τους παρονομαστή τη διάθεση συνέχισης, κλιμάκωσης και εμβάθυνσης της μαζικής κινητοποίησης ενάντια στο βορειοαμερικανικό κατεστημένο και στο δικομματικό του σύστημα…

Το πρώτο χαρακτηριστικό αυτής της «δεύτερης φάσης» είναι ότι τα πιο προβεβλημένα ηγετικά στελέχη της καμπάνιας του Μπέρνι Σάντερς, που είναι ταυτόχρονα και οι πιο στενοί του συνεργάτες, δεν ακολουθούν τις προτροπές του και αρνούνται κατηγορηματικά να υποστηρίξουν την Χίλαρι! Το γεγονός π.χ. ότι η κύρια ηγετική μορφή του μαζικού εργατικού –και όχι μόνο- κινήματος υποστήριξης στον Μπέρνι Σάντερς, η Rose Ann De Moro του μεγάλου συνδικάτου των Νοσοκόμων, που αποτέλεσε εδώ και ένα χρόνο τον πυλώνα της καμπάνιας του Μπέρνι Σάντερς, έσπευσε να κηρύξει την έναρξη της «Δεύτερης Φάσης» της «πολιτικής επανάστασης» μόλις δυο ώρες μετά από την εμφάνιση του Μπέρνι στο πλευρό της Χίλαρι, έπαιξε σίγουρα σημαντικό ρόλο για να μην οδηγήσει  στην αποστράτευση η εύλογη απογοήτευση εκατομμυρίων πολιτών.

Η φιλοσοφία της πράξης και η Ρόζα Λούξεμπουργκ

Του Michael Lowy

Στην παρουσίαση των «Θέσεων του Μαρξ για τον Φόιερμπαχ» (1845), που δημοσίευσε μετά το θάνατό του, ο Ένγκελς περιέγραψε το έργο σαν «το πρώτο κείμενο στο οποίο φυτεύτηκε ο λαμπρός σπόρος μιας νέας τάξης πραγμάτων». Όντως, σε αυτό το σύντομο κείμενο, ο Μαρξ ξεπερνά με τη μέθοδο της διαλεκτικής –το περίφημο Aufhebung: άρνηση/διατήρηση/ανάταση– τους προϋπάρχοντες υλισμό και ιδεαλισμό, και διαμορφώνει μια νέα θεωρία, την οποία περιγράφει ως τη φιλοσοφία της πράξης. Ενώ οι Γάλλοι υλιστές του 18ου αιώνα επέμεναν στην αναγκαιότητα της αλλαγής των υλικών συνθηκών για να αλλάξουν οι άνθρωποι, οι Γερμανοί ιδεαλιστές ισχυρίζονταν ότι η κοινωνία μπορούσε να αλλάξει μέσω της δημιουργίας μιας νέας συνείδησης στα υποκείμενα.

Μήνυμα του  Ερίκ Τουσέν για την

πρώτη επέτειο του ΟΧΙ

«Ο αγώνας συνεχίζεται»

Η 5η Ιουλίου του 2015 θα μείνει για πάντα στη μνήμη μας, ως η μέρα εκείνη που ο ελληνικός λαός απέρριψε ξεκάθαρα για ακόμη μια φορά τη συνέχιση της πολιτικής των μνημονίων.

Η σαφής πλειοψηφία που προέκυψε από το δημοψήφισμα, κατέδειξε ότι ο ελληνικός λαός ανέθεσε στην κυβέρνηση να αντιταχθεί πιο σταθερά στη συνέχιση της καταστροφής των κοινών αγαθών και των οικονομικών, κοινωνικών, πολιτιστικών, ατομικών και πολιτικών δικαιωμάτων του λαού.

Νέο ιστορικό χαμηλό για τους πάγους του Αρκτικού Ωκεανού

Τα επίπεδα του θαλάσσιου πάγου του Αρκτικού Ωκεανού βρίσκονται περίπου ένα εκατομμύριο τετραγωνικά χιλιόμετρα κάτω από το μέσο όρο τους για αυτή την εποχή του έτους, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύθηκαν από το Εθνικό Κέντρο Δεδομένων Χιονιού και Πάγου των Ηνωμένων Πολιτειών (NSIDC). Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι πρόκειται για άλλο ένα φαινόμενο που αποδεικνύει ότι η δραματική συρρίκνωση του πάγου στο Βόρειο Πόλο από την αύξηση της θερμοκρασίας, συνδέεται με τα ανθρωπογενή αέρια του θερμοκηπίου. Η άνοδος της θερμοκρασίας οδηγεί στην τήξη των πάγων της Αρκτικής, γεγονός που αφήνει πίσω σκούρο νερό που απορροφά περισσότερη θερμότητα από τον ήλιο από ό,τι ο λευκός πάγος, θερμαίνοντας έτσι τον ωκεανό ακόμη περισσότερο.

Brexit, ιταλικές και ισπανικές εκλογές:

Πότε επιτέλους η ευρωπαϊκή αριστερά θα αγωνιστεί εντός έδρας;…

Του Γιώργου Μητραλιά

Από πρώτη άποψη, τίποτα δεν φαίνεται να συνδέει το Βρετανικό Brexit με τις ισπανικές βουλευτικές και ιταλικές δημοτικές εκλογές, την πρωτοφανή κρίση και επαπειλούμενη διάλυση του βρετανικού Εργατικού κόμματος με την αμερικανική «κοσμογονία» του Μπέρνι Σάντερς. Τα μεγάλα γεγονότα του καλοκαιριού του σωτηρίου έτους 2016 μοιάζουν να μην υπακούουν σε καμιά «εσωτερική λογική» και να μην μπορούν να ερμηνευθούν παρά μόνο σαν μια ακόμα εκδήλωση αυτού που  περιγράφεται, γενικόλογα και αφηρημένα, ως «κρίση» των καιρών μας! Με άλλα λόγια, πλήρης σύγχυση και φυσικά, τρόμος και αγωνία μπροστά στο άγνωστο…

Ελλάδα: η διαιώνιση της υποτέλειας δια του χρέους από τα τέλη του 19ου αιώνα έως το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο Eric Toussaint

Μέρος 2ο

Ελλάδα και χρέος: δυο αιώνες έξωθεν παρεμβάσεων των πιστωτών

Σύνοψη 1ου μέρους 

Ήδη από την ανακήρυξή της σε ανεξάρτητο κράτος, η Ελλάδα είναι δέσμια δανειακών συμβάσεων (1824, 1825 και 1833) που στο σύνολό τους αντιστοιχούν στο 245% του ΑΕΠ της. Τρεις Μεγάλες Δυνάμεις (Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία και Ρωσσία) συνασπίζονται συγκροτώντας έτσι την πρώτη Τρόικα της νεότερης Ελλάδας, η οποία θα επιβάλλει τη μοναρχία του Βαυαρού πρίγκιπα Όθωνα και θα καθυποτάξει τη χώρα δια του χρέους. Η Τρόικα υπερασπίστηκε συστηματικά τα συμφέροντα των μεγάλων τραπεζών του Λονδίνου και του Παρισιού εξασφαλίζοντας της άντληση εκ μέρους τους του μέγιστου δυνατού κέρδους από ένα επονείδιστο χρέος. Ο ελληνικός λαός που κλήθηκε να πληρώσει το υψηλό κόστος μιας σπάταλης και πολεμοχαρούς μοναρχίας προέβη σε διαδοχικές εξεγέρσεις. Αν όμως πέτυχε την αποχώρηση του δεσπότη το 1862 και τη συνακόλουθη αναγνώριση ενός Συντάγματος που του παραχωρούσε θεμελιώδη πολιτειακά και πολιτικά δικαιώματα, δεν κατόρθωσε να σπάσει τα δεσμά του χρέους. Οι Μεγάλες Δυνάμεις διατήρησαν την Ελλάδα σε καθεστώς υποτέλειας και αρνήθηκαν πεισματικά στον ελληνικό λαό την άσκηση της εθνικής του κυριαρχίας. Η μοναρχία και οι άρχουσες τάξεις επιχείρησαν συστηματικά να στρέψουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια στον εθνικισμό με βασικό τους εργαλείο και όχημα τις στρατιωτικές επιχειρήσεις ενάντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Στις ΗΠΑ και στη Γαλλία τα δυο νέα μαζικά κινήματα που αλλάζουν τα δεδομένα των καιρών μας!

Του Γιώργου Μητραλιά

Φυσικά, δεν είναι σύμπτωση ότι εδώ και μήνες, και στις δυο πλευρές του Ατλαντικού, στις Ηνωμένες Πολιτείες και στη Γαλλία, δυο μεγάλα κοινωνικά και πολιτικά κινήματα αντιστέκονται και προχωρούν ενάντια στις δυνάμεις της συντήρησης και του νεοφιλελευθερισμού. Και επίσης φυσικά, δεν είναι σύμπτωση ότι και τα δυο αυτά μεγάλα κινήματα αντιμετωπίζουν τη συντονισμένη λυσσαλέα αντίδραση των ΜΜΕ που εδώ και μήνες (!) επαναλαμβάνουν μονότονα και σε εικοσιτετράωρη βάση ότι επίκειται η παράδοση και εξαφάνισή τους…

Επιχείρηση «συντρίψτε τον Μπέρνι Σάντερς»

Αμερικανικά και διεθνή ΜΜΕ σε διατεταγμένη υπηρεσία!..

Του Γιώργου Μητραλιά

Η συνωμοσία σιωπής και παραπληροφόρησης των αμερικανικών (αλλά και διεθνών) ΜΜΕ ενάντια στον Μπέρνι Σάντερς, στην οποία αναφερθήκαμε εκτενώς σε πρόσφατο κείμενό μας,(1) πήρε ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις τις τελευταίες μέρες πριν και αμέσως μετά από τις προκριματικές εκλογές της Καλιφόρνια. Οι αράδες που ακολουθούν έχουν λοιπόν ένα σαφή στόχο: να αποκαταστήσουν την ταλαιπωρημένη -και από τα ελληνικά ΜΜΕ- αλήθεια για τα πραγματικά γεγονότα και κυρίως να προσπαθήσουν να πληροφορήσουν τον Έλληνα πολίτη ο οποίος δέχεται κατά ριπές την παραπληροφόρηση και την προπαγάνδα του αμερικανικού κατεστημένου.

 Μια μέρα λοιπόν πριν ανοίξουν οι κάλπες στην Καλιφόρνια, μας αναγγέλθηκε ότι η Χίλαρι Κλίντον είχε ήδη κερδίσει το χρίσμα του Δημοκρατικού κόμματος.  Την αποκλειστική «είδηση» μετέδωσε το πρακτορείο Ασοσιέϊτεντ Πρες (ΑΡ) και αμέσως έγινε “breaking news” σε όλα τα ΜΜΕ όλου του πλανήτη, χωρίς κανένα από αυτά να εκφράσει την παραμικρή απορία για το γεγονός ότι εκείνη ή την προηγούμενη μέρα κανείς δεν είχε ψηφίσει, ότι  δεν είχε υπάρξει η παραμικρή εκλογική αναμέτρηση που θα δικαιολογούσε ότι η Χίλαρι είχε κερδίσει τους πρόσθετους εκλέκτορες που της έλειπαν για να φτάσει στο «μαθηματικό» χρίσμα της.

Ένα βίντεο/Μανιφέστο

απελευθέρωσης για το σήμερα

με προφητικά λόγια από το χτες!

Όταν ένα βίντεο λέει πάρα πολύ περισσότερες αλήθειες από χίλιες αναλύσεις για τους εφιάλτες, τις αγωνίες και τους αγώνες του σήμερα. Ειδικά όταν προέρχεται από το μεγαλύτερο κίνημα των «από κάτω» που έχει γνωρίσει η κοινωνία της παγκόσμιας βορειοαμερικανικής υπερδύναμης –τουλάχιστον- στις τελευταίες δεκαετίες.  Και ακόμα περισσότερο όταν αυτό εκφράζεται και ταυτίζεται με το πανανθρώπινο -και απίστευτα επίκαιρο- απελευθερωτικό κάλεσμα του μεγαλοφυούς Τσάρλι Τσάπλιν λίγο πριν από το Δεύτερο Παγκόσμιο Μακελειό. Δείτε και ακούστε το…