Παγκόσμια Εβδομάδα Δράσης ενάντια στο Χρέος και στους Διεθνείς Οικονομικούς Θεσμούς

Να σπάσουμε τις αλυσίδες, να μετασχηματίσουμε το σύστημα! image001

Από τις 7 μέχρι τις 17 Οκτωβρίου 2010 

Μας λένε ότι η παγκόσμια οικονομία αρχίζει να ανακάμπτει. Το Χρηματιστήριο Καζίνο της Γουώλ Στρητ που πυροδότησε την παγκόσμια οικονομική και χρηματιστική κρίση είναι και πάλι όρθιο και σε πλήρη δράση. Οι πιο μεγάλες τράπεζες ξανάρχισαν να δίνουν γιγάντια μπόνους στους τρέϊντερς τους, στα διευθυντικά στελέχη και στους επενδυτές.

Δημοσιεύτηκε στην Ελευθεροτυπία της 9ης Σεπτεμβρίου 2010

Στάση… ιδεών

του ΜΩΥΣΗ ΛΙΤΣΗ

 Να που άλλαξαν τροπάρι οι «εργολάβοι της χρεοκοπίας».

Πληθαίνουν τα άρθρα τον τελευταίο καιρό στον διεθνή οικονομικό Τύπο που θέτουν θέμα αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, καθώς βλέπουν ότι η στυμμένη ελληνική λεμονόκουπα δεν βγάζει πλέον ζουμί. Με άλλα λόγια, τα νούμερα δεν βγαίνουν...

Η νέα μάλιστα πρόσφατη εκτίναξη των spreads θεωρήθηκε «σήμα» ότι η ελληνική οικονομία αργεί να ανακτήσει τη χαμένη της εμπιστοσύνη και στάθηκε το έναυσμα για την εμφάνιση δημοσιευμάτων που κάνουν λόγο για το αναπόφευκτο: το ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους προκειμένου να αποφευχθούν τα χειρότερα, δηλαδή μια πιθανή στάση πληρωμών με άμεσες επιπτώσεις όχι μόνο στην ελληνική κοινωνική και πολιτική ζωή, αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Μπορούμε να συγκρίνουμε το δημόσιο χρέος των λεγόμενων «αναπτυσσόμενων» χωρών και το δημόσιο χρέος στο Βορρά;

 των Damien Millet Eric και Toussaint*

28 Αυγούστου 2010

    Παρόλο που υπάρχει τεράστια διαφορά στα ποσά, υπάρχει μια πρώτη ομοιότητα στο επίπεδο της εξέλιξης στο χρόνο. Το δημόσιο χρέος των αναπτυσσόμενων χωρών (ΑΧ) και το δημόσιο χρέος στο Βορρά διογκώθηκαν και τα δυο στη δεκαετία του 1970. Στο Βορρά, η γενικευμένη ύφεση της περιόδου 1973-1975 υποχρέωσε τις δημόσιες αρχές να καταχρεωθούν για να προκαλέσουν ανάκαμψη της οικονομικής δραστηριότητας: δημιουργία δημόσιων θέσεων εργασίας, σχέδια που τα στήριζε το Κράτος (για παράδειγμα, TGV, Ariane και Airbus στη Γαλλία), πολιτική μεγάλων βιομηχανικών και στρατιωτικών έργων.

Το χρέος, ένα μάννα για τους πιστωτές, ένα δράμα για τους λαούς!

 

Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις προβάλλουν συχνά το επιχείρημα του δημόσιου χρέους  για να επιβάλλουν σχέδια λιτότητας.

Όμως, το δημόσιο χρέος δεν τους είναι μόνο χρήσιμο σαν πρόσχημα για να κάνουν τους λαούς να πληρώσουν παραπάνω. Αποτελεί και μια πραγματική λεηλασία ενάντια στους λαούς. 

Το δημόσιο χρέος είναι η άμεση συνέπεια των δημοσιονομικών και φορολογικών πολιτικών που ευνοούν τις εύπορες κοινωνικές τάξεις και τις μεγάλες επιχειρήσεις. Περιορίζοντας την εμπλοκή του Κράτους και τη φορολόγηση των πιο πλούσιων, αυτές οι πολιτικές αύξησαν κατακόρυφα τα δημόσια ελλείμματα,

"Ελευθεροτυπία, Παρασκευή 13 Αυγούστου 2010" - συνέντευξη του Πασκάλ Φρανσέ του CADTM

Το πείραμα της ελληνικής οπισθοδρόμησης θα επεκταθεί

του ΜΩΥΣΗ ΛΙΤΣΗ

«Η Ελλάδα αποτελεί για το κεφάλαιο ένα αληθινό εργαστήρι του κοινωνικού πισωγυρίσματος που προορίζεται να γενικευτεί στις πλούσιες χώρες της Ε.Ε.» τονίζει σε συνέντευξή του μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στην «Ε» ο Πασκάλ Φρανσέ, αντιπρόεδρος του γαλλικού τμήματος της Επιτροπής για την Ακύρωση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου (CADTM).

Ελευθεροτυπία,  Δευτέρα 9 Αυγούστου 2010

** ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΧΡΕΟΣ

Η προπαγάνδα, μηχανισμός μεταφοράς εισοδήματος... πάνω

 Μ. ΛΙΤΣΗΣ

«Πρώτος στόχος της επιτροπής είναι η καταπολέμηση της καθημερινής προπαγάνδας ότι το χρέος είναι κάτι σαν «φυσικό φαινόμενο», ότι είναι ταμπού και δεν μπορεί να αμφισβητηθεί» τονίζει μεταξύ άλλων στην ιδρυτική της διακήρυξη η νεοσύστατη Ελληνική Επιτροπή Ενάντια στο Χρέος.

CADTM Επιτροπή για την Ακύρωση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου

ΚΑΛΕΣΜΑ: ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΤΩΝ

Εδώ και μήνες, διαδηλώνουν στην Ελλάδα για να αντιταχθούν στο σχέδιο λιτότητας που η κυβέρνηση, οι ευρωπαίοι ηγέτες και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αποφάσισαν να επιβάλλουν στον ελληνικό λαό. Σήμερα, η ηγεσία της χώρας δεν ανήκει πια στους εκλεγμένους αντιπροσώπους της αλλά έχει τεθεί υπό τη κηδεμονία του ΔΝΤ και των ευρωπαϊκών θεσμών που δεν υπόκεινται σε κανένα δημοκρατικό έλεγχο.

29 Ιουλίου 2010

Η Ουγγαρία αψηφά το ΔΝΤ

του Jerome Duval

Η Ουγγαρία που θα έχει για έξι μήνες τη προεδρία της ΕΕ από τη 1η Ιανουαρίου 2011, υφίσταται πολύ έντονα τις συνέπειες μιας χρηματιστικής κρίσης που δεν λέει να τελειώσει. Αν και όχι πολύ μακριά από τους στόχους του Μάαστριχτ ως προς το έλλειμμα (3,8% το 2008), η Ουγγαρία έγινε η πρώτη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έτυχε της οικονομικής υποστήριξης της τρόικας ΔΝΤ, ΕΕ και Παγκόσμιας Τράπεζας.Τον Οκτώβριο του 2008, αποφασίζεται για την Ουγγαρία ένα σχέδιο 20 δισεκατομμυρίων ευρώ: 12,3 δισεκατομμύρια ευρώ της δανείζει το ΔΝΤ

Τυφώνας λιτότητας στην Ευρώπη 

των Jérôme Duval, Damien Millet, Sophie Perchellet*

Η παρούσα κρίση αποτελεί  για το ΔΝΤ το ιδεώδες μέσο για να εφαρμόσει στην Ευρώπη τις διαβόητες υπερφιλελεύθερες συνταγές που προσφέρει στις αναπτυσσόμενες χώρες από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Απονομιμοποιημένο από τρεις δεκαετίες  διαρθρωτικής προσαρμογής που επέβαλε βάναυσα στους λαούς του Νότου, το ΔΝΤ τοποθετήθηκε και πάλι στη καρδιά του πολιτικού παιχνιδιού από τότε που το G20 ανέλαβε τη διαχείριση της κρίσης το 2008.  Ο Νότος ήταν το πρώτο πεδίο μάχης, η Ευρώπη είναι σήμερα η προέκτασή του. 


Η ελληνική κρίση: ο πιο αδύναμος κρίκος της «νεοφιλελεύθερης αλυσίδας»

του Γιάννη Θανασέκου*

Σύντομη υπενθύμιση του ιστορικού πλαισίου

Έχοντας στερηθεί μια μακρά διαδικασία καπιταλιστικής συσσώρευσης, κληρονόμος ενός εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα (1821-1830) –κατά της  παρακμάζουσας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας- που δεν μπόρεσε, ακριβώς εξαιτίας αυτού του λόγου, να μετεξελιχτεί  σε κλασική αστική επανάσταση, συνδυάζοντας στοιχεία μιας δομικής κυρίως αγροτικής υπανάπτυξης με μια μορφή ολιγαρχικού Κράτους υποταγμένου στις προσταγές των ξένων δυνάμεων, αγκομαχώντας για παραπάνω από μισό αιώνα να ολοκληρώσει την εδαφική της ενοποίηση (1830-1913), ταπεινωμένη από την αποτυχία των επεκτατικών της τυχοδιωκτισμών στη Μικρά Ασία (1919-1922),

Ανακοίνωση τύπου

Το CADTM υποστηρίζει να δικαστεί η υπόθεση «Λουμούμπα» στο Βέλγιο

24 Ιουνίου 2010

Την Τρίτη 22 Ιουνίου στις Βρυξέλλες, στο όνομα του Φρανσουά Λουμούμπα (πρωτότοκου γιού του Πατρίς Λουμούμπα), ένα μέλος της οικογένειάς του ανάγγειλε, μπροστά σε πολλούς δημοσιογράφους, Κονγκολέζους/ες και κινήματα ανάμεσα στα οποία και το CADTM,  την υποβολή τον προσεχή Οκτώβρη μήνυσης κατά δώδεκα Βέλγων υπόπτων για συμμετοχή στην απαγωγή, στα βασανιστήρια και στη δολοφονία το 1961 του πατέρα τους, Πατρίς Λουμούμπα, ήρωα της ανεξαρτησίας του Κονγκό.

Σε αυτή τη συνέντευξη τύπου που έγινε στα γραφεία του βέλγικου Συνδέσμου για τα ανθρώπινα δικαιώματα μετείχαν ειδικότερα ο Christophe Marchand (δικηγόρος ειδικευμένος στο ποινικό δίκαιο), ο Ludo De Witte  (συγγραφέας του βιβλίου «Η δολοφονία του Λουμούμπα»), η Annemie Schaus (δικηγόρος και πρύτανης της Νομικής

Το χρέος της Ελλάδας: ποιο σύνθημα πρέπει να υπερασπιστούμε;

 του François Chesnais*

27 Μαΐου 2010

Όσον αφορά το χαρακτηρισμό του ελληνικού χρέους και τα συνθήματα που το αφορούν, οι οργανώσεις και τα κόμματα του αντικαπιταλιστικού και αντιπαγκοσμιοποιητικού κινήματος  δείχνουν υπερβολική  επιφυλακτικότητα, που φτάνει στα όρια της ατολμίας. Θα προσπαθήσω να εξηγήσω γιατί το σύνθημα που επιβάλλεται σήμερα είναι η καταγγελία (όρος καλύτερος από την ακύρωση) του χρέους της από την Ελλάδα. Η πιο αποτελεσματική υποστήριξη των μισθωτών των άλλων χωρών της Ευρώπης στους έλληνες νεολαίους και εργαζομένους θα ήταν ότι κάνουν κι αυτοί το ίδιο.  Η καταγγελία αρμόζει σε όλα τα δημόσια χρέη. Είναι ο μόνος τρόπος για να μπει ένα τέλος στη «δικτατορία των αγορών», που θα ήταν καλύτερο να αποκαλέσουμε «εθελούσια υποταγή» των κυβερνήσεων, καθώς είναι τόσο κραυγαλέα η πλήρης παραίτησή τους απέναντι στις τράπεζες και στα ταμεία χρηματιστικών τοποθετήσεων, η αποδοχή τους να μεταβληθούν σε υπηρέτες και εκτελεστικά όργανα των μέτρων που εκείνα θέλησαν.

Ποιες προοδευτικές απαντήσεις;

του Michel Husson

8 Ιουνίου 2010

Η παρούσα κρίση είναι μια εξαιρετικά βαθιά κρίση. Η αντίδραση των κυβερνήσεων είναι τελικά αρκετά ξεκάθαρη: βουλώνουν τις τρύπες για να αποφύγουν τη καταστροφή, υποτάσσονται στα καπρίτσια των αγορών χωρίς να προσπαθούν ποτέ να τις ελέγξουν  και ετοιμάζουν τις απαραίτητες προσαρμογές για να επανέλθουν το συντομότερο δυνατό στο business as usual. Το βάθος της κρίσης είναι τέτοιο που τους κάνει να μην διαθέτουν εναλλακτική λύση  στη νεοφιλελεύθερη εκδοχή του καπιταλισμού που εφάρμοσαν.  Τα σχέδια λιτότητας  που ετοιμάζονται, είναι και θα είναι τρομερά βίαια και δεν μπορεί παρά να σκληρύνουν τα οπισθοδρομικά χαρακτηριστικά αυτού του συστήματος.

CADTM Επιτροπή για την Ακύρωση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου

ΚΑΛΕΣΜΑ: ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΤΩΝ

Εδώ και μήνες, διαδηλώνουν στην Ελλάδα για να αντιταχθούν στο σχέδιο λιτότητας που η κυβέρνηση, οι ευρωπαίοι ηγέτες και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αποφάσισαν να επιβάλλουν στον ελληνικό λαό. Σήμερα, η ηγεσία της χώρας δεν ανήκει πια στους εκλεγμένους αντιπροσώπους της αλλά έχει τεθεί υπό τη κηδεμονία του ΔΝΤ και των ευρωπαϊκών θεσμών που δεν υπόκεινται σε κανένα δημοκρατικό έλεγχο.

Από την αρχή του 2010, έχουν ήδη οργανωθεί πολλές γενικές απεργίες από το σύνολο των συνδικάτων και των αριστερών πολιτικών κομμάτων.

Αυτός ο παραδειγματικός αγώνας διεξάγεται παράλληλα με εκείνους των λαών της ανατολικής Ευρώπης (Ρουμανία, Ουγγαρία, Λετονία,…), των άλλων χωρών των Βαλκανίων (Βοσνία…), της Ιρλανδίας και πρόσφατα της Ισλανδίας, που βρίσκονται αντιμέτωποι με ανάλογα σχέδια λιτότητας.

Συνέντευξη του Pascal Franchet από τον Dante Sanjurlo

 Η κρίση του δημόσιου χρέους είναι εντελώς αποκαλυπτική ότι είμαστε ακόμα πολύ μακριά από το τέλος της κρίσης

24 Ιουνίου 2010

Ερώτηση: Το χρέος των ευρωπαϊκών Κρατών πανικοβάλει ξαφνικά όλο το κόσμο. Γιατί; Και σε τι χρησίμεψαν τα χρήματα αυτού του χρέους;  Χρησιμοποιήθηκαν προς όφελος των πολιτών;

Απάντηση (Pascal Franchet) : Η κρίση του χρέους είναι αποκαλυπτική ότι η κρίση απέχει πολύ από το τερματισμό της. Οι επιθέσεις ενάντια στο ελληνικό δημόσιο χρέος καταδεικνύουν τη βούληση των χρηματαγορών και των εντολέων τους (οι τράπεζες αλλά και οι μεγάλες επιχειρήσεις) να ξαναρχίσουν το τρελό αγώνα δρόμου τους προς την πιο ακραία κερδοσκοπία, χωρίς αμφιβολία με τρόπο ακόμα χειρότερο από εκείνο που πυροδότησε τη χρηματιστική κρίση του 2007-2008.

Στη μνήμη της Ντενίζ Κομάν (Denise Comanne) 1949-2010

denise_comanne

Φεμινίστρια στρατευμένη στους τοπικούς και διεθνείς αγώνες ενάντια στο καπιταλισμό, στο ρατσισμό και στη πατριαρχία, η Ντενίζ Κομάν είχε ιδρύσει το CADTM στο πλευρό του συντρόφου της Ερίκ Τουσέν και άλλων αγωνιστών πριν από ακριβώς είκοσι χρόνια. Το απόγευμα της Παρασκευής 28 Μαΐου 2010, πέθανε ξαφνικά από ανακοπή καρδιάς βγαίνοντας από συγκέντρωση στις Βρυξέλλες για τα 50 χρόνια από την ανεξαρτησία του Κονγκό, στην οποία ήταν ομιλήτρια. Εργάτρια και συνδικαλίστρια στη Λιέγη, η ταπεινή Ντενίζ δεν ήταν όποια κι όποια. Πάντα καλόκαρδη και με το χαμόγελο στα χείλη, πρώτη στη λάντζα και στις «άχαρες» δουλείες της οργάνωσης, διεθνίστρια και επαναστάτρια άλλων «ηρωϊκών» εποχών, βρέθηκε επί τόπου στο πλευρό των Πολωνών εργατών το 1983, των Βρετανών ανθρακωρύχων στη μακρά τους απεργία το 1984-86,

ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

του Pascal Franchet*

27 Μαρτίου 2010

Πολλά ειπώθηκαν για τη κρίση στην Ελλάδα τις τελευταίες βδομάδες, από τα πιο αισχρά μέχρι τα πιο συγκεχυμένα. Από όλα αυτά προκύπτει μια επιχειρηματολογία προς εξαγωγή σε όλες τις αναπτυγμένες χώρες. Τα ΜΜΕ αναπαρήγαγαν πλουσιοπάροχα το επίσημο μήνυμα που αποτελείται από 5 κεφάλαια:

  1. Η Ελλάδα εξαπάτησε για να κρύψει ένα «δυσβάσταχτο» δημόσιο χρέος.
  2. Βρίσκεται στο χείλος της πτώχευσης όπως και άλλες χώρες της ευρωζώνης
  3. Η Ευρωπαϊκή Ένωση συμπάσχει αλλά δεν μπορεί να κάνει τίποτα παρά μόνο να ενθαρρύνει σχέδια λιτότητας και να ζητήσει να μπει η χώρα υπό κηδεμονία
  4. Η Ελλάδα πρέπει να πάρει αυστηρά μέτρα για να περιορίσει το δημόσιο έλλειμμά της
  5. Η έξοδος από τη κρίση των αναπτυγμένων χωρών προϋποθέτει  αυστηρά σχέδια λιτότητας της ίδιας φύσης.

Υποστήριξη στην αντίσταση του ελληνικού λαού ενάντια στη δικτατορία των πιστωτών!

Από την CADTM - Επιτροπή για την Ακύρωση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου (www.cadtm.org)

3 του Μάη 2010

Το νέο σχέδιο λιτότητας που ανακοινώθηκε τη Κυριακή 2 Μαΐου είναι μια αληθινή καταστροφή για τον ελληνικό λαό, τους μισθωτούς του δημοσίου όσο και του ιδιωτικού τομέα, τους συνταξιούχους και τους ανέργους.

  • Πάγωμα των μισθών και των συντάξεων του δημοσίου για 5 χρόνια
  • Κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού στο δημόσιο τομέα

Το προηγούμενο του χρέους του Ισημερινού

του Eric Toussaint

Σε συνέχεια της ανταλλαγής απόψεων μεταξύ της Κατρίν (Σαμαρί) και του Τομά (Κουτρό), σας υποβάλω στα γρήγορα τις παρακάτω σκέψεις.

  1. Το ζήτημα του ελέγχου (audit) του χρέους είναι μια κεντρική πρόταση και επίσης ένα όπλο στα χέρια μιας κυβέρνησης που θα ήθελε να εφαρμόσει ένα ριζοσπαστικό μέτρο για να μειώσει το χρέος.  Προσωπικά, είχα την ευκαιρία να μετάσχω το 2007-2008 στο audit του εσωτερικού και εξωτερικού δημόσιου χρέους  που οργάνωσε η κυβέρνηση του Ισημερινού. Το τελικό ραπόρτο του audit συνοψίζεται σε 195 σελίδες. Είναι διαθέσιμο στα ισπανικά και στα αγγλικά στο σάιτ του cadtm. Στη βάση αυτού του audit, η κυβέρνηση του Ισημερινού ανέστειλε τη πληρωμή των τίτλων του εξωτερικού της χρέους για ποσό ύψους 3,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων στα μέσα Νοεμβρίου 2008 (δηλαδή, περίπου το 30% του εξωτερικού δημόσιου χρέους της χώρας).

Ο ελληνικός λαός είναι θύμα ενός αληθινού εκβιασμού

Η Ευρώπη το παίζει τοκογλύφος

των Ολιβιέ Μπεζανσενό και Πιερ-Φρανσουά Γκρον*

Αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα μας αφορούν όλους. Ο πληθυσμός πληρώνει μια κρίση και ένα χρέος που δεν είναι δικά του. Σήμερα είναι η σειρά του ελληνικού λαού, αύριο θα ακολουθήσουν άλλοι καθώς οι ίδιες αιτίες θα προκαλέσουν τις ίδιες συνέπειες αν δεν αντιδράσουμε. Καταρχήν  και πριν από όλα, εκφράζουμε την πλήρη και ακέραια αλληλεγγύη μας στο πληθυσμό που υποφέρει εξαιτίας ενός χωρίς προηγούμενο σχεδίου λιτότητας στο οποίο προστίθεται μια περιφρόνηση και μια αλαζονεία στα όρια του ρατσισμού. Οι απεργίες και οι διαδηλώσεις είναι νόμιμες και τις υποστηρίζουμε. Αυτή δεν είναι η κρίση του ελληνικού λαού, είναι η κρίση του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος. Αυτά που υποφέρει ο ελληνικός λαός αποκαλύπτουν το σημερινό καπιταλισμό. Το σχέδιο που υπαγόρευσε η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) κουρελιάζει τους πιο στοιχειώδεις κανόνες της δημοκρατίας.

© 2024 contra-xreos.gr