Το προηγούμενο του χρέους του Ισημερινού

του Eric Toussaint

Σε συνέχεια της ανταλλαγής απόψεων μεταξύ της Κατρίν (Σαμαρί) και του Τομά (Κουτρό), σας υποβάλω στα γρήγορα τις παρακάτω σκέψεις.

1. Το ζήτημα του ελέγχου (audit) του χρέους είναι μια κεντρική πρόταση και επίσης ένα όπλο στα χέρια μιας κυβέρνησης που θα ήθελε να εφαρμόσει ένα ριζοσπαστικό μέτρο για να μειώσει το χρέος.  Προσωπικά, είχα την ευκαιρία να μετάσχω το 2007-2008 στο audit του εσωτερικού και εξωτερικού δημόσιου χρέους  που οργάνωσε η κυβέρνηση του Ισημερινού. Το τελικό ραπόρτο του audit συνοψίζεται σε 195 σελίδες. Είναι διαθέσιμο στα ισπανικά και στα αγγλικά στο σάιτ του cadtm. Στη βάση αυτού του audit, η κυβέρνηση του Ισημερινού ανέστειλε τη πληρωμή των τίτλων του εξωτερικού της χρέους για ποσό ύψους 3,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων στα μέσα Νοεμβρίου 2008 (δηλαδή, περίπου το 30% του εξωτερικού δημόσιου χρέους της χώρας).
   Read more …

Ο ελληνικός λαός είναι θύμα ενός αληθινού εκβιασμού

Η Ευρώπη το παίζει τοκογλύφος

των Ολιβιέ Μπεζανσενό και Πιερ-Φρανσουά Γκρον*

Αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα μας αφορούν όλους. Ο πληθυσμός πληρώνει μια κρίση και ένα χρέος που δεν είναι δικά του. Σήμερα είναι η σειρά του ελληνικού λαού, αύριο θα ακολουθήσουν άλλοι καθώς οι ίδιες αιτίες θα προκαλέσουν τις ίδιες συνέπειες αν δεν αντιδράσουμε. Καταρχήν  και πριν από όλα, εκφράζουμε την πλήρη και ακέραια αλληλεγγύη μας στο πληθυσμό που υποφέρει εξαιτίας ενός χωρίς προηγούμενο σχεδίου λιτότητας στο οποίο προστίθεται μια περιφρόνηση και μια αλαζονεία στα όρια του ρατσισμού. Οι απεργίες και οι διαδηλώσεις είναι νόμιμες και τις υποστηρίζουμε. Αυτή δεν είναι η κρίση του ελληνικού λαού, είναι η κρίση του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος. Αυτά που υποφέρει ο ελληνικός λαός αποκαλύπτουν το σημερινό καπιταλισμό. Το σχέδιο που υπαγόρευσε η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) κουρελιάζει τους πιο στοιχειώδεις κανόνες της δημοκρατίας.

Επιτροπή για την Ακύρωση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου (www.cadtm.org)

Να τελειώνουμε με τον εκβιασμό του δημόσιου χρέους

των Damien Millet-Sophie Perchellet-Eric Toussaint*

Η αντίθεση είναι εντυπωσιακή στις πιο βιομηχανικές χώρες, που βρίσκονται στο επίκεντρο της παγκόσμιας κρίσης που άρχισε το 2007-2008: την ώρα που οι λαοί βλέπουν τις συνθήκες διαβίωσής τους να επιδεινώνονται, οι κυβερνήσεις και οι φίλοι τους επικεφαλής των μεγάλων τραπεζών πανηγυρίζουν για τη διάσωση του χρηματοπιστωτικού τομέα και τη διστακτική συγκυριακή ανάκαμψη. Σα να μην έφταναν τα πάνω από 1000 δισεκατομμύρια δολάρια των σχεδίων αναθέρμανσης της οικονομίας, τα μεγάλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα έλαβαν και κυβερνητικές βοήθειες υπό τη μορφή εγγυήσεων, δανείων ή ακόμα και αναλήψεων συμμετοχής, αλλά χωρίς το Κράτος να μετάσχει κατόπιν στη διαχείριση  των επιχειρήσεων και χωρίς να επωφεληθεί από αυτή την ευκαιρία για να αλλάξει ριζικά τις  πολιτικές που τις διέπουν.

Ελλάδα: Η Επιτροπή για την Ακύρωση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου (CADTM)*

καταδικάζει το σχέδιο λιτότητας που συνεπάγεται μεγάλα κοινωνικά πισωγυρίσματα

5 Μαρτίου 2010

Η ελληνική κυβέρνηση ανακοίνωσε πριν από λίγο την υιοθέτηση ενός σχεδίου λιτότητας που έγινε πολύ καλά δεκτό από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ). Όμως, για τη CADTM, τα μέτρα αυτού του σχεδίου είναι απλώς απαράδεκτα. Αυτό που η κυβέρνηση της Αθήνας παρουσιάζει ως λύση απέναντι στη κρίση δεν είναι τίποτα άλλο από την ομηρία του ελληνικού πληθυσμού, που εξαναγκάζεται να επωμιστεί την ευθύνη των χρηματοπιστωτικών παικτών που προκάλεσαν ή επιδείνωσαν τη κρίση. Αυτό το σχέδιο λιτότητας στοχεύει να εξοικονομήσει 4,8 δισεκατομμύρια ευρώ στη πλάτη του ελληνικού πληθυσμού

Και ξαφνικά, οι τόσο μακρινοί Ισλανδοί γίνονται δημοφιλέστατοι, αποκτούν χιλιάδες θαυμαστές στη χώρα μας.  Ο λόγος προφανής: το καλό τους παράδειγμα! Δηλαδή, το συντριπτικό 93% με το οποίο είπαν ένα βροντερό Όχι στη προσπάθεια ντόπιων και ξένων νεοφιλελεύθερων να φορτώσουν στη  πλάτη του εντελώς αμέτοχου ισλανδικού λαού  το «ειδεχθές» (ιδιωτικό) χρέος των τραπεζιτών τους. Φυσικά, πάσα ομοιότης με την ελληνική κατάσταση δεν είναι διόλου τυχαία, αλλά εξαιρετικά πραγματική. Και αυτός είναι ο ένας από τους δυο λόγους που κάνουν το παρακάτω κείμενο επίκαιρο αλλά και ιδιαίτερα χρήσιμο για τους πάρα πολλούς που δεν λένε να το βάλουν κάτω στη χώρα μας. Όσο για το δεύτερο λόγο, αυτός έχει να κάνει με τους συγγραφείς και το κίνημα τους, την Επιτροπή για την Ακύρωση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου (www.cadtm.org) με τις οργανώσεις βάσεις σε 31 χώρες σε όλες τις ηπείρους, που αποφάσισε εσχάτως να διευρύνει τη δράση και προβληματική της και στο χρέος…  στο Βορρά. Δηλαδή, σε χώρες σαν και τη δικιά μας. Μήπως λοιπόν ήλθε η ώρα να κάνουμε κι εμείς εδώ κάτι που να μοιάζει με πλατύ κίνημα αμφισβήτησης του χρέους «μας»;  Μήπως ήλθε ή ώρα να τους πούμε «δεν πληρώνω, δεν πληρώνω» τα χρέη σας;…

Γιώργος Μητραλιάς

Ουφ, οι Ισλανδοί είπαν Όχι!

των Ολιβιέ Μπονφόν, Ζερόμ Ντυβάλ, Νταμιέν Μιγιέ*

Το Σάββατο 6 Μαρτίου, οι Ισλανδοί προσήλθαν στις κάλπες για να αποφανθούν υπέρ ή κατά του νόμου «Icesave». Αυτός ο νόμος προέβλεπε την εθνικοποίηση ιδιωτικών χρεών και την επιβολή αντικοινωνικών οικονομικών μέτρων προκειμένου να βρεθούν χρήματα για να εξοφληθούν αυτά τα χρέη. Με συμμετοχή που ξεπερνάει το 60%, το Όχι πέτυχε συντριπτική νίκη: περίπου 93% των ψήφων.

Οι Ισλανδοί δεν έχουν πει τη τελευταία λέξη τους…

των  Jerome Duval, Olivier Bonfond*

Αφού βύθισε στην εξαθλίωση τους λαούς του Νότου καταχρεώνοντας τα Κράτη τους, το ΔΝΤ επιτίθεται τώρα στους ευρωπαϊκούς λαούς, που πλήττονται ολομέτωπα από τη διεθνή καπιταλιστική κρίση.  Οι οίκοι αξιολόγησης, εργαλεία στην υπηρεσία της χρηματιστικής ολιγαρχίας, παίζουν τέλεια το ρόλο τους στον αγώνα δρόμου της αποδοτικότητας στην αγορά του χρέους, μη διστάζοντας να τιμωρούν οικονομικά τα παραμικρά παραπατήματα χωρών αποδυναμωμένων από τη κρίση. Όμως, οι Ισλανδοί, επιβάλλοντας ένα δημοψήφισμα για ένα ανεύθυνο  και επικίνδυνο νόμο, δεν σκοπεύουν να υποταχθούν τόσο εύκολα. Η μάχη είναι βέβαια άνιση, αλλά δεν έχει ακόμα τελειώσει…