Ο επαναστατικός ανθρωπισμός
του Ερνέστ Μαντέλ
Του Michael Löwy
Ο Ερνέστ Μαντέλ ήταν γνωστός όχι μόνο ως ο κύριος θεωρητικός της Τέταρτης Διεθνούς, αλλά και ως ένας από τους μεγαλύτερους μαρξιστές οικονομολόγους του δεύτερου μισού του εικοστού αιώνα. Ωστόσο, ο απόηχος των έργων του ξεπερνούσε τις γραμμές του κινήματος που ίδρυσε ο Τρότσκι ή του κύκλου των φοιτητών της οικονομίας.
Από το Παρίσι μέχρι το Σάο Πάολο, από το Βερολίνο μέχρι τη Νέα Υόρκη, και από τη Μόσχα μέχρι το Μεξικό, οι λόγοι αυτής της μεγάλης έλξης, αυτού του ενδιαφέροντος και αυτής της συμπάθειας είναι πολλοί. Ένας από αυτούς εντοπίζεται σίγουρα στην επαναστατική ανθρωπιστική διάσταση των γραπτών του.
Γαλλία: Λίγο πριν την ακροδεξιά “κάθαρση” της σοσιαλδημοκρατικής τραγωδίας…
του Γιώργου Μητραλιά
«Περιέργως», ο ελληνικός τύπος, μαζί και εκείνος της αριστεράς, σιωπά και δείχνει να αδιαφορεί για τις ξέφρενες γαλλικές πολιτικές εξελίξεις, που ήδη διαμορφώνουν ένα νέο –και τόσο επίφοβο- ευρωπαϊκό πολιτικό τοπίο! Και όμως, αυτά που συμβαίνουν εις Παρισίους θα έπρεπε να τα παρακολουθούμε με κομμένη την ανάσα…
Έχουμε λοιπόν και λέμε τα εξής: Ενώ ο πρόεδρος Ολάντ, αλλά και η κυβέρνησή του, συνεχίζουν να κονιορτοποιούν όλα τα ιστορικά ρεκόρ αντιδημοτικότητας, η κρίση του κυβερνώντος Σοσιαλιστικού κόμματος (PS) έφτασε αυτές τις μέρες στο ζενίθ της. Μέχρις εδώ καμιά έκπληξη: το καράβι βυθίζεται, χωρίς –κατά κοινή ομολογία- να υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα αποτροπής του μοιραίου και φυσικά, τα ποντίκια το εγκαταλείπουν για να σωθούν…
ΕΡΙΚ ΤΟΥΣΕΝ:«Νόμιμο το αίτημα Τσίπρα για διεθνή διάσκεψη για το χρέος»*
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στον Τάσο Τσακίρογλου
• Οι Μανουέλ Βαλς και Ματέο Ρέντσι ζητούν περισσότερο χρόνο για τη μείωση του ελλείμματος ως αντάλλαγμα για τις μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται ώστε να γίνουν, υποτίθεται, ανταγωνιστικές οι χώρες τους. Αποτελεί αυτό μια πραγματική πρόκληση για τη συναίνεση όσον αφορά τη λιτότητα στην Ευρώπη; Μπορεί να έχει κάποια θετικά αποτελέσματα;
Νομίζω ότι το αίτημα που απευθύνουν στην Κομισιόν θα απορριφθεί, διότι αυτή θέλει να συνεχιστούν τα μέτρα της βίαιης λιτότητας σε πανευρωπαϊκή κλίμακα, και δη στην περιφέρεια, αλλά κυρίως σε χώρες όπως η Γαλλία, η Ιταλία, το Βέλγιο, η Ολλανδία, αλλά και στη Γερμανία. Εάν η ιταλική και η γαλλική κυβέρνηση μπορούσαν να πείσουν την Κομισιόν, θα ήταν θετικό γεγονός. Όμως αυτός δεν είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος και πρέπει να υπογραμμίσω ότι την ίδια ώρα ζητούν την αλλαγή των όρων λειτουργίας της αγοράς εργασίας στην Ιταλία με έναν πολύ νεοφιλελεύθερο τρόπο. Επίσης, γνωρίζουμε ότι αυτό που κάνει η κυβέρνηση Βαλς στη Γαλλία είναι προς όφελος των μεγάλων χρηματιστηριακών εταιρειών.
Η επικαιρότητα
του Ερνέστ Μαντέλ
του Gilbert Achcar
Ο Ερνέστ Μαντέλ πέθανε στις 20 Ιουλίου 1995, στο μέσο της τελευταίας δεκαετίας του εικοστού αιώνα. Ήταν μια στιγμή υποχώρησης του διεθνούς μαρξιστικού κινήματος: η νεοφιλελεύθερη επίθεση του παγκόσμιου καπιταλισμού βρισκόταν στο αποκορύφωμά της έτσι ώστε, παρόλο που όφειλαν την εκλογή τους σε μια αντίδραση ενάντια στις συνέπειές της, ο μεν Κλίντον συνέχιζε τη δουλειά που είχε αρχίσει ο Ρέηγκαν, οι δε ευρωπαίοι σοσιαλδημοκράτες επρόκειτο σύντομα να συνεχίσουν αυτό που είχαν ξεκινήσει οι συντηρητικοί ανταγωνιστές τους. Τα σταλινικής καταγωγής κράτη είχαν μόλις πριν λίγο καταρρεύσει, επαληθεύοντας με εντυπωσιακό αλλά και απρόβλεπτο τρόπο –από την ανάποδη- τη «θεωρία των ντόμινο». Πλήθος ιδεολόγων που συμμερίζονταν την άποψη ότι η ΕΣΣΔ και ο μαρξισμός ήταν τόσο αλληλένδετοι όσο είναι και το Βατικανό με τον καθολικισμό – ανεξάρτητα αν ήταν ορκισμένοι εχθροί της Μόσχας ή πρώην υμνητές ή σύμμαχοί της- διατράνωναν ότι, αυτή τη φορά, ο Μαρξ ήταν για τα καλά νεκρός.
«SOS» για την παγκόσμια οικονομία από Γερμανία και ΔΝΤ
Του Μωυσή Λίτση
Με τη συζήτηση για τον προϋπολογισμό να έχει στραφεί γύρω από το αν η Ελλάδα πέρασε τον… κάβο της κρίσης, το αναπόφευκτο των επικείμενων εκλογών και το αυξανόμενο ενδεχόμενο μιας κυβέρνησης της αριστεράς, οι διεθνείς οικονομικές εξελίξεις δεν έχουν τύχει της πρέπουσας προσοχής. Εξελίξεις που θα μπορούσαν να συνοψιστούν με δύο λόγια ως εξής: Η γερμανική οικονομία φρενάρει επικίνδυνα, οι προβλέψεις για την ευρωζώνη επιδεινώνονται με ραγδαία ταχύτητα και η αβεβαιότητα για το πόσο θα κρατήσει ακόμη το «κινεζικό θαύμα» πολλαπλασιάζεται.
Το πρώτο σοκ ήλθε από το μπαράζ νέων στοιχείων για την πορεία της γερμανικής οικονομίας, η οποία φάνταζε αλώβητη από την κρίση(αν όχι ωφελημένη ποικιλοτρόπως από αυτήν). Οι γερμανικές εξαγωγές μειώθηκαν τον Αύγουστο κατά 5,8%, καταγράφοντας τη μεγαλύτερη μείωση από τον Ιανουάριο του 2009. Η βιομηχανική παραγωγή μειώθηκε επίσης τον ίδιο μήνα κατά 4%, μείωση που είναι η μεγαλύτερη από τις αρχές του 2009 όταν η γερμανική οικονομία άρχιζε να επηρεάζεται από την κατάρρευση της Lehman Brothers και το ξέσπασμα της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης.
Ντανιέλ Μπενσαίντ: Γιατί ο Μαρξ δεν είναι ούτε πράσινος άγγελος ούτε παραγωγιστής διάβολος
Από το βιβλίο του Ντ. Μπενσαίντ "Ο Μαρξ της εποχής μας-Μεγαλείο και κακοδαιμονίες ενός κριτικού εγχειρήματος", εκδ. Τόπος, μετάφραση Γιάννης Καυκιάς.
Ένα χρόνο πριν από την πρώτη έκδοση του Κεφαλαίου στα γερμανικό, το 1866, ο Γερμανός βιολόγος Ερνστ Χέκελ (Ernst Haeckel), εκλαϊκευτής του Δαρβίνου και παθιασμένος με τους νεολογισμούς, χρησιμοποιεί πρώτος τη λέξη «οικολογία». Τη συναντούμε τρεις φορές στο έργο του Cenerelle Morphologie der Organismen [Γενική μορφολογία των οργανισμών].Ο Χέκελ προσδιορίζει ως εξής τις σχέσεις ανάμεσα στους οργανισμούς, ανάμεσα στην ανθρώπινη οικονομία και στη φύση: «Με τον όρο οικολογία εννοούμε την επιστήμη των σχέσεων των οργανισμών με τον εξωτερικό κόσμο στον οποίο μπορούμε να αναγνωρίσουμε ευρύτερα τους παράγοντες του αγώνα για την επιβίωση».
Προσοχή: Σύμφωνα με νέα στοιχεία
Η αύξηση της θερμοκρασίας στο νότιο ημισφαίριο είχε υποτιμηθεί δραματικά!
Το εύρος του φαινομένου του θερμοκηπίου φαίνεται να είχε υποτιμηθεί δραματικά, καθώς νέα δεδομένα για το νότιο ημισφαίριο δείχνουν ότι οι έως τώρα μετρήσεις ήταν ανακριβείς. Συγκρίνοντας κλιματικά μοντέλα και δορυφορικές μετρήσεις, οι επιστήμονες του αμερικανικού ερευνητικού εργαστηρίου Lawrence Livermore στην Καλιφόρνια ανακάλυψαν πως η μακρόχρονη άνοδος της θερμοκρασίας των ωκεανών του νοτίου ημισφαιρίου σε βάθος 700 μέτρων είχε υποτιμηθεί έως και κατά 58 τοις εκατό. «Η υποτίμηση είναι αποτέλεσμα ελλιπούς δειγματισμού μέχρι πριν την τελευταία δεκαετία, καθώς και των περιορισμών των αναλυτικών μεθόδων που χρησιμοποιούνταν για την εκτίμηση της θερμοκρασίας σε περιοχές με λίγα δεδομένα», δήλωσε ο ωκεανογράφος Πωλ Ντουράκ, επικεφαλής της έρευνας.
Καταλονία: Προς τη μετωπική σύγκρουση με τη νεοφιλελεύθερη Μαδρίτη του Ραχόϊ
Του Γιώργου Μητραλιά
Όταν στην Ισπανία μιλούν για τη διαρκώς κλιμακούμενη κρίση στις σχέσεις της Καταλονίας με το Ισπανικό Κράτος, συνηθίζουν να κάνουν λόγο για την επερχόμενη «σύγκρουση δύο τρένων». Ε, λοιπόν, μετά από τις ραγδαίες και συχνά δραματικές εξελίξεις των τελευταίων 4-5 ημερών, μπορούμε να πούμε ότι αυτά τα δυο τρένα όχι μόνο ξεκίνησαν αλλά και αναπτύσσουν όλο και μεγαλύτερη ταχύτητα στη πορεία τους προς τη μετωπική τους σύγκρουση!
Το εμπάργκο φέρνει Ρωσία και Κίνα πιο κοντά
Του ΜΩΥΣΗ ΛΙΤΣΗ
Με την κρίση σε Ουκρανία-Ρωσία να απειλεί να προσθέσει ένα ακόμη γκρίζο σύννεφο στις επιδεινούμενες προοπτικές της παγκόσμιας οικονομίας και ιδιαίτερα της ευρωζώνης, η Μόσχα στρέφεται όλο και περισσότερο προς την Κίνα, για να ανταπεξέλθει στην πίεση του δυτικού εμπάργκο.
Η αυξανόμενη οικονομική συνεργασία Ρωσίας-Κίνας έρχεται να ενισχύσει την αυξανόμενη παρουσία στις διεθνείς συναλλαγές του κινεζικού γιουάν-και τις εκπορευόμενες από αμερικανικά κυρίως ΜΜΕ «εσχατολογικές» προβλέψεις για το τέλος της μονοκρατορίας του δολαρίου-σε μία μάλιστα περίοδο που τίθεται όλο και πιο επιτακτικά το ερώτημα: Θα συνεχίσει η κινεζική οικονομία να αναπτύσσεται πάνω από 7%; Ποσοστό το οποίο θεωρείται αναγκαία συνθήκη για να παραμείνει η Κίνα αφενός «ατμομηχανή» της παγκόσμιας οικονομίας και αφετέρου να αποτρέψει τις τάσεις ύφεσης στη αγορά ακινήτων και τον κίνδυνο που αυτές εγκυμονούν για το κινεζικό τραπεζικό σύστημα.
Προς τη διάσπαση του Λαϊκού Κόμματος και την αυτονόμηση της ισπανικής ακροδεξιάς;
Του Γιώργου Μητραλιά
Να λοιπόν που διαλύθηκαν και οι τελευταίες αμφιβολίες και φτάσαμε αισίως σε αυτό το Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2014, που έχει όλα τα φόντα να μείνει στην ιστορία καθώς είναι σήμερα που αρχίζει, και επίσημα, η αντίστροφη μέτρηση για την ώρα της αλήθειας του Ισπανικού Κράτους, της Καταλονίας αλλά ίσως και όλης της Ευρώπης. Όμως, προσοχή: Η αναμέτρηση Βαρκελώνης-Μαδρίτης, αλλά και Βαρκελώνης- Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν αφορά προς το παρόν το πιθανό υπέρ της ανεξαρτησίας αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος της 9ης Νοεμβρίου, αλλά το ίδιο το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση του καταλανικού λαού. Με πιο απλά λόγια, η κυβέρνηση Ραχόϊ και οι διεθνείς σύμμαχοι και υποστηρικτές της αμφισβητούν και υπόσχονται να εμποδίσουν «με κάθε μέσο», όπως λένε, ακόμα και να στηθούν στις 9 Νοεμβρίου στη Καταλονία οι κάλπες της Consulta, που θα δώσουν στους Καταλανούς πολίτες το αναφαίρετο και στοιχειώδες δημοκρατικό δικαίωμά τους…να ψηφίσουν.
Κίνημα συμπαράστασης στις Ελληνίδες καθαρίστριες
Όταν η παλιά καλή αλληλεγγύη των "από κάτω" επιστρέφει στο προσκήνιο...
του Γιώργου Μητραλιά
Αν και απομένουν να γίνουν μερικές ακόμα κινητοποιήσεις αλληλεγγύης, ενώ παράλληλα θα χρειαστούμε τουλάχιστον κάμποσες μέρες για να μάθουμε τι ακριβώς συνέβη σε όσες ήδη έχουν γίνει, νομίζουμε πάντως ότι είναι ήδη δυνατό να κάνουμε 1-2 γενικές παρατηρήσεις και διαπιστώσεις.
Καταρχήν, δεν θυμόμαστε να έχει γίνει τουλάχιστον στα τελευταία 10-15 χρόνια, κάποια ανάλογη διεθνής κινητοποίηση αλληλεγγύης με έναν εργατικό αγώνα μιας ευρωπαϊκής ή άλλης χώρας! Με άλλα λόγια, αυτό που συνέβη τις τελευταίες εβδομάδες και ημέρες, με τις δεκάδες ποικίλες δράσεις υποστήριξης και τις κινητοποιήσεις αλληλεγγύης στις 595 ελληνίδες καθαρίστριες δεν έχει προηγούμενο! Είναι κάτι εντελώς καινούργιο και ίσως αναπάντεχο σε μια εποχή όχι μόνο υποχώρησης των εργατικών αγώνων αλλά και αναδίπλωσης σε ποικίλους εγωισμούς και εθνικισμούς, που δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για να σκεφτείς το πρόβλημα και τον πόνο του "άλλου"!
Σήμερα, διαδηλώσεις σε δεκάδες ευρωπαϊκές πόλεις
Και η TUC (6 εκ. μέλη) στο πλευρό των 595 καθαριστριών!
Σήμερα είναι η 20η Σεπτεμβρίου, ημέρα που κορυφώνεται η διεθνής εβδομάδα αλληλεγγύης στις 595 Ελληνίδες καθαρίστριες και στον εμβληματικό 12μηνο αγώνα τους, με συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις που θα γίνουν σε δεκάδες ευρωπαϊκές πόλεις, από το Λονδίνο και τη Μαδρίτη, μέχρι το Βερολίνο και τη Μασσαλία.
Φτάνοντας λοιπόν σε αυτή τη μέρα, νομίζουμε ότι επιβάλλεται μια πρώτη διαπίστωση: Η διεθνής καμπάνια αλληλεγγύης που ξεκίνησε με την υποστήριξη πρωτοποριακών αλλά μικρών συνδικαλιστικών, κινηματικών και άλλων δυνάμεων σε μερικές ευρωπαϊκές χώρες, κινητοποιεί πια σήμερα μερικές από τις μαζικότερες και πιο ιστορικές συνδικαλιστικές οργανώσεις του κόσμου. Όπως για παράδειγμα, τη βρετανική TUC (Γενική Συνομοσπονδία Εργατών), που αριθμεί 6 εκατομμύρια μέλη και συσπειρώνει στους κόλπους της 54 συνδικάτα. Πράγματι, χτες, η Frances O’Brady, Γενική Γραμματέας της TUC, απηύθυνε ιδιαίτερα θερμό μήνυμα αλληλεγγύης και υποστήριξης στις 595 καθαρίστριές μας, το οποίο, αφού αρχίζει με τη φράση «Εκ μέρους του συνδικαλιστικού κινήματος στη Μεγάλη Βρετανία και των 6 εκατομμυρίων μελών μας», καταλήγει ως εξής: «Ο αγώνας σας, τον οποίο στηρίζουμε στο Ενωμένο Βασίλειο μέσα από την Greek Solidarity Campaign, είναι συμβολικός της υπόθεσης για την οποία όλοι μας παλεύουμε. Εκφράζετε αυτό που παντού πιστεύουν οι εργάτες όταν ζητάτε να τερματιστεί η λιτότητα και, με πιο συγκεκριμένους όρους, όταν ζητάτε να γυρίσετε πίσω στις δουλειές σας που δόθηκαν στους υπεργολάβους. Οι άνθρωποι χρειάζονται καλές εργασίες με καλούς μισθούς, και όχι να είναι μόνιμα υποαμειβόμενοι και επισφαλώς απασχολούμενοι.
Παγκόσμιο κίνημα συμπαράστασης στις Ελληνίδες καθαρίστριες
Η γεμάτη νόημα και ουσία αλληλεγγύη των βελγικών συνδικάτων
Καθώς πλησιάζουμε στην 20η Σεπτεμβρίου, μέρα κορύφωσης των κινητοποιήσεων της εβδομάδας διεθνούς αλληλεγγύης στις 595 καθαρίστριες μας, ο τόνος των διαδηλώσεων τείνει να αλλάξει, να γίνει πιο μαχητικός, να συνδέσει το τοπικό με το διεθνές, το τερπνό μετά του ωφελίμου ή μάλλον το ωφέλιμο με το…ακόμα πιο ωφέλιμο.
Τρανό παράδειγμα, η –καθώς φαίνεται, μεγάλη και πρωτοποριακή- κινητοποίηση που θα γίνει σήμερα στις Βρυξέλλες, όχι σε κάποια μεγάλη πλατεία ή μπροστά στην ελληνική πρεσβεία όπως συμβαίνει συνήθως, αλλά σε έναν από τους σιδηροδρομικούς σταθμούς της πόλης, στο σταθμό του Σκαρμπέεκ. Το λόγο αυτής της πρωτότυπης επιλογής μάς τον εξηγούν οι οργανωτές της διαδήλωσης στην προκήρυξή τους : «Μαζί με τις 595 καθαρίστριες του ελληνικού υπουργείου Οικονομικών που αγωνίζονται εδώ και ένα χρόνο ενάντια στην απόλυσή τους που διέταξε η κυβέρνηση Σαμαρά, ενάντια στις συκοφαντίες και στην αστυνομική καταστολή πρωτοφανούς αγριότητας. Και μαζί με τους καθαριστές τρένων του σταθμού του Σκαρμπέεκ που απεργούν από τις 21 Αυγούστου ενάντια στις βάναυσες μεθόδους του εργοδότη τους, του υπεργολάβου BM&S, και για την αποκατάσταση στην εργασία τους των συνδικαλιστών εκπροσώπων τους που απολύθηκαν παράνομα»!
Παγκόσμιο κίνημα συμπαράστασης στις Ελληνίδες καθαρίστριες
Το πολύμορφο γαλλικό κίνημα στο πλευρό των 595 καθαριστριών
Μετά από την Καταλονία και τη Βρετανία, το οδοιπορικό μας στο παγκόσμιο κίνημα συμπαράστασης στις Ελληνίδες καθαρίστριες μας φέρνει σήμερα στη Γαλλία. Το πρώτο πράγμα που χτυπάει εδώ στο μάτι είναι το πολύ ευρύ φάσμα οργανώσεων και ευαισθησιών που οργανώνουν τις κινητοποιήσεις αλληλεγγύης. Εργατικά συνδικάτα συνεργάζονται με φεμινιστικές και οικολογικές συλλογικότητες, αλλά και με κινήσεις πολιτών, κοινωνικά κινήματα και αριστερά πολιτικά κόμματα διαφορετικών προσανατολισμών και κινητοποιούνται –όλοι και όλες μαζί- στο πλευρό των 595 καθαριστριών όχι μόνο στο Παρίσι αλλά και σε πολλές άλλες γαλλικές πόλεις.
Παγκόσμιο κίνημα συμπαράστασης στις Ελληνίδες καθαρίστριες
Τα μεγάλα βρετανικά συνδικάτα αλληλέγγυα των 595 καθαριστριών
Μέρα με τη μέρα, ώρα με την ώρα πληθαίνουν οι απαντήσεις στο «Κάλεσμα για μια διεθνή μέρα αλληλεγγύης στις 595 καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών της Ελλάδας», που ήδη κυκλοφορεί σε 9 γλώσσες. Κάνοντας ένα μεγάλο άλμα στην παρουσίαση αυτής της διεθνούς καμπάνιας, που εγκαινιάσαμε χτες με την Καταλονία, περνάμε σήμερα στη Βρετανία όπου η κινητοποίηση είναι ήδη σημαντική και χρωστάει πολλά στη δράση της Greek Solidarity Campaign, αντιπροσωπεία της οποίας –στην οποία θα μετέχει και εκπρόσωπος του λονδρέζικου συνδικάτου καθαριστών- θα επισκεφτεί τις επόμενες βδομάδες την Αθήνα και θα έχει επαφές με τις 595 αγωνιζόμενες καθαρίστριες.
Εδώ τα πράγμα είναι προ πολλού ξεκάθαρα και η αφίσα που καλεί στη διαδήλωση στις 20 Σεπτεμβρίου μπροστά στο Hellenic Centre στο κέντρο του Λονδίνου, κυκλοφορεί εδώ και πολλές μέρες. Όπως θα συμβεί και αλλού, έτσι και στη διαδήλωση του Λονδίνου, οι διαδηλωτές καλούνται να φορούν τα κόκκινα γάντια των καθαριστριών και να κραδαίνουν τον επαγγελματικό τους εξοπλισμό!
Προσοχή: H ισπανική «κάστα» ακονίζει τα μαχαίρια της στη Μαδρίτη!
του Γιώργου Μητραλιά
Η λεζάντα στην εικόνα/κουίζ που ανάρτησε πριν από τρεις μέρες στην ιστοσελίδα της η τοπική οργάνωση της πόλης Μανσού της Καταλονίας του κυβερνητικού Λαϊκού Κόμματος της Ισπανίας, ήταν ιδιαίτερα εύγλωττη: «Ποια μέθοδος σας φαίνεται πιο αποτελεσματική για να λογικευτεί ο Αρτούρ Μας;». Αναπόφευκτα, το περίεργο κουίζ πήρε ακαριαία διαστάσεις σκανδάλου καθώς ο Αρτούρ Μας είναι ο σημερινός (συντηρητικός) πρωθυπουργός της Καταλονίας και το ζήτημα για το οποίο θα έπρεπε «να λογικευτεί» είναι η δέσμευσή του να καλέσει στις 9 Νοεμβρίου τους συμπατριώτες του στις κάλπες για να αποφανθούν αν θέλουν την Καταλονία ανεξάρτητη από το Ισπανικό Κράτος!...
Η παραπάνω ακραία πρόκληση των επιγόνων του Φράνκο δεν θα είχε ιδιαίτερη σημασία αν δεν ήταν ενδεικτική της διαρκώς κλιμακούμενης έντασης που χαρακτηρίζει την ισπανική πολιτική ζωή. Για να λέμε μάλιστα τα πράγματα με το όνομά τους, αυτή η «κλιμακούμενη ένταση» μεταφράζεται καθημερινά σε ατέλειωτες απειλές που εκστομίζουν δημόσια ακόμα και υπουργικά χείλη κατά της ζωής τόσο των Καταλανών εθνικιστών όσο και –κυρίως- κατά του ηγέτη του Podemos Πάμπλο Ιγκλέσιας και των συνεργατών του. Δεν είναι μάλιστα υπερβολή να πούμε ότι η ίδια η ζωή του Πάμπλο Ιγκλέσιας βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο καθώς το διαδίκτυο κατακλύζεται πια από μηνύματα που φτάνουν ακόμα και να τον επικηρύσσουν έναντι μερικών χιλιάδων ευρώ!
Παγκόσμιο κίνημα συμπαράστασης στις Ελληνίδες καθαρίστριες
Σκούπες παρά πόδα
Το contra-xreos.gr συμπαραστεκόμενο στον 12μηνο αγώνα των 595 καθαριστριών του υπ. Οικονομικών, θα προβάλλει από σήμερα και κάθε μέρα μέχρι και τις 23 Σεπτεμβρίου, τη διεθνή εβδομάδα κινητοποιήσεων αλληλεγγύης και υποστήριξης, που έχει ήδη πάρει πρωτόγνωρες διαστάσεις.
Εργατικά συνδικάτα αλλά και φεμινιστικές οργανώσεις, στην Ευρώπη αλλά και πέρα από τον Ατλαντικό ή τη Μεσόγειο, μαζί με κοινωνικά κινήματα ή και πολιτικά κόμματα της Αριστεράς τουλάχιστον μιας ντουζίνας χωρών κινητοποιούνται στο πλευρό των Ελληνίδων καθαριστριών σε μια σπάνια, για την εποχή μας, εκδήλωση έμπρακτης διεθνούς αλληλεγγύης σε ένα εργατικό αγώνα.
تعرف على جمعية أطاك المغرب - البيانات والتقارير الوطنية
ATTAC / CADTM ΜΑΡΟΚΟΥ
Ενάντια στη φιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση
Αλληλεγγύη με τις 595 Ελληνίδες καθαρίστριες
Η ένωση ATTAC Μαρόκου χαιρετίζει το θάρρος των 595 Ελληνίδων καθαριστριών του Δημοσίου, που αγωνίζονται εδώ και 11 μήνες ενάντια στην απόλυσή τους και στα μέτρα λιτότητας και συρρίκνωσης του δημόσιου τομέα που έχει επιβάλει η υπό την κηδεμονία των Διεθνών Χρηματοπιστωτικών Ιδρυμάτων και της Ευρωπαϊκής Ένωσης ελληνική κυβέρνηση.
Αυτές τις πολιτικές τις γνωρίζουμε καλά εδώ στο Μαρόκο και μας τις έχουν επιβάλει, όπως και στην Ελλάδα, τα σχέδια διαρθρωτικών προσαρμογών του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας, που πρώτα μας έκαναν να καταχρεωθούμε τεχνητά για να επιβάλουν τις ιδιωτικοποιήσεις, τη διάλυση του δημόσιου τομέα και την απελευθέρωση των υπηρεσιών. Τόσο εδώ όπως και σε εσάς, είναι οι γυναίκες που την πληρώνουν πιο ακριβά και είναι αυτές που έχουν κάνει και εδώ σημαντικούς αγώνες, ειδικά ενάντια στην απελευθέρωση της δημόσιας υγείας.
Σε 55 μέρες η καταλανική Consulta που απειλεί να φέρει τα πάνω κάτω σε όλη την Ευρώπη…
του Γιώργου Μητραλιά
Η προειδοποίηση που ακολουθεί απευθύνεται κατά προτεραιότητα σε όλες τις «ευαισθησίες» της ελληνικής αριστεράς: Στους αμέσως επόμενους μήνες –ή ακόμα και εβδομάδες- δώστε ιδιαίτερη προσοχή στην Ισπανία και ειδικότερα στη Καταλονία, αν δεν θέλετε να βρεθείτε προ μεγάλων εκπλήξεων που θα ανατρέψουν τα όποια -κυβερνητικά και άλλα- σχέδιά σας. Γιατί; Μα, επειδή οι διαρκώς επιταχυνόμενες εξελίξεις στο Ισπανικό Κράτος, είναι πια ιστορικών διαστάσεων και απειλούν να αναδιαμορφώσουν το κοινωνικό και πολιτικό σκηνικό σε όλη την Ευρώπη, μεταβάλλοντας τους συσχετισμούς δυνάμεων και βάζοντας σε κρίση παγιωμένες –εδώ και πολλές δεκαετίες- καταστάσεις, ισορροπίες και… καθεστώτα. Με άλλα λόγια, μεγάλη προσοχή στα τεκταινόμενα της Ισπανίας αν δεν θέλετε να λογαριάζετε –και εδώ στην Ελλάδα- χωρίς τον Ισπανό και Καταλανό ξενοδόχο…
«Πολιτική αρχαιολογία»: Όταν η Ισπανία των κινημάτων σκάβει τη γη αναζητώντας το δολοφονημένο παρελθόν της
του Γιώργου Μητραλιά
Γιατί το άρθρο που ακολουθεί; Προφανώς, επειδή τραβάει προκαταβολικά τον αναγνώστη καθώς αναφέρεται όχι σε κάποιον ανώνυμο, αλλά στο δισέγγονο του Δαρβίνου. Επίσης, προφανώς, επειδή δίκαια συγκινεί και βάζει σε (χρήσιμες) σκέψεις η ζωή και ο ηρωικός του θάνατος «μια μέρα πριν κλείσει τα 21 χρόνια του». Όμως, υπάρχει κι ένας ακόμα λόγος που μας έκανε να «αλιεύσουμε» -και να μεταφράσουμε- το παρακάτω άρθρο στη διαδικτυακή εφημερίδα της Ανδαλουσίας andalucesdiario.es: Αποκαλύπτει στον Έλληνα αναγνώστη μια σημερινή ισπανική πραγματικότητα που αγνοεί, εκείνη της «πολιτικής αρχαιολογίας», δηλαδή της οργανωμένης και συστηματικής αναζήτησης από χιλιάδες εθελοντές των λειψάνων εκατοντάδων χιλιάδων -πάντα άθαφτων και αγνοούμενων- αντιφασιστών μαχητών του εμφυλίου του 1936-1939.
Φυσικά, δεν είναι τυχαίο ότι αυτό το κίνημα της «πολιτικής αρχαιολογίας» αναπτύσσεται μόλις τώρα στο Ισπανικό Κράτος, 85 ολάκερα χρόνια μετά το τέλος του εμφυλίου και 39 χρόνια μετά το θάνατο του δικτάτορα Φράνκο. Και δεν είναι τυχαίο επειδή συμπίπτει χρονικά με την ιστορικών διαστάσεων άνοδο του λαϊκού κινήματος στη χώρα. Μια άνοδο που βρήκε τη πολιτική της έκφραση στους Podemos, οι οποίοι με τη σειρά τους έχουν βάλει στη βαθύτερη κρίση της ιστορίας του το πολιτικό σκηνικό της ισπανικής μεταπολίτευσης (transicion) που επέβαλαν ...οι νικητές του εμφυλίου!