5.000 χρόνια χρέους ως όπλο αποστέρησης περιουσίας
Να σπάσουμε τις αλυσίδες των αθέμιτων ιδιωτικών χρεών

Μέρος 2ο 

Eric Toussaint

Το ιδιωτικό χρέος στην καπιταλιστική εποχή

Στην Ευρώπη, από τον 16^ο ως τον 18^ο αιώνα, το ιδιωτικό χρέος των λαϊκών τάξεων και η καταστολή της μη αποπληρωμής των χρεών συνέβαλαν στην σύσταση μιας μάζας προλετάριων: ποινή φυλάκισης, ακρωτηριασμοί, δημιουργία τόπων καταναγκαστικής εργασίας αποτέλεσαν μέσα που εξανάγκασαν τους φτωχοποιημένους πληθυσμούς να αποδεχτούν την εργασία στα εργοστάσια.  Αυτό αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα των πηγών πρώιμης συσσώρευσης που επέτρεψαν στον καπιταλισμό να επιβληθεί ως κυρίαρχος τρόπος παραγωγής, πρώτα στην Ευρώπη και, στην συνέχεια, στον υπόλοιπο κόσμο[1].

Ένα σημαντικό τμήμα της μάζας των προλετάριων που συγκεντρώνονταν στις πόλεις όπου άρχιζαν να αναπτύσσονται εργοστάσια αποτελούνταν από υπερχρεωμένους αγροτικούς πληθυσμούς των οποίων οι πιστωτές είχαν αποσπάσει τη γη.

Η μη αποπληρωμή των χρεών αντιμετωπίστηκε με βίαιη καταστολή έως τα μέσα του 19^ου αιώνα στις χώρες που υπήρξαν στην καρδιά της ανάπτυξης του καπιταλιστικού βιομηχανικού συστήματος: Δυτική Ευρώπη και Βόρεια Αμερική.

Κωστής Αχνιώτης (1952-2017)

Η απώλεια είναι πολύ μεγάλη: Ο Κωστής Αχνιώτης έφυγε από τη ζωή και η Κύπρος έχασε τον διεθνιστή ηγέτη αγωνιστή που έκανε υπόθεση της ζωής του την επανένωση του νησιού ενάντια στους αγριανθρωπικούς εθνικισμούς και την καπιταλιστική βαρβαρότητα! Συμμετέχοντας στο πένθος για την απώλεια του όλο και πιο σπάνιου είδους ανθρώπου που ήταν ο παλιός φίλος και καλός σύντροφος Κωστής, το contra-xreos αφιερώνει τις παρακάτω αράδες...

Κωστή, ο αγώνας συνεχίζεται...

Γ. Μητραλιάς

5.000 χρόνια χρέους ως όπλο αποστέρησης περιουσίας

Να σπάσουμε τον φαύλο κύκλο του αθέμιτου ιδιωτικού χρέους

Μέρος 1ο

του Eric Toussaint

Από την αρχή της Ιστορίας, εδώ και 5000 χρόνια, το ιδιωτικό χρέος υπήρξε εργαλείο υποδούλωσης, λεηλασίας, κυριαρχίας, αποστέρησης περιουσίας των λαϊκών τάξεων (μέσα στις οποίες, οι γυναίκες βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των θυμάτων), των εργατικών τάξεων: μικροί καλλιεργητές, τεχνίτες, ψαράδες, έως τους σύγχρονους μισθωτούς και τα μέλη των οικογενειών τους (οι φοιτητές που συνάπτουν χρέη για να συνεχίσουν τις σπουδές τους). Η διαδικασία είναι απλή: ο δανειστής απαιτεί από τον δανειζόμενο να βάλει ως ενέχυρο αυτό που κατέχει. Πρόκειται, για παράδειγμα, για την γη που κατέχει και καλλιεργεί ο χωρικός, ή για τα εργαλεία δουλειάς, αν πρόκειται για τεχνίτη. Η αποπληρωμή του δανείου γίνεται σε είδος ή σε χρήμα. Καθώς το  επιτόκιο  είναι υψηλό, για να αποπληρώσει το δάνειο, ο δανειζόμενος αναγκάζεται να μεταβιβάσει στον δανειστή ένα μεγάλο τμήμα του προϊόντος της εργασίας του και φτωχαίνει. Αν βρεθεί σε αδυναμία πληρωμής, ο δανειστής του αφαιρεί το περιουσιακό στοιχείο που έβαλε ως ενέχυρο. Σε ορισμένες κοινωνίες, αυτό μπορεί να οδηγήσει στην απώλεια της ελευθερίας του οφειλέτη και/ή μελών της οικογένειάς του. Είναι η δουλεία λόγω  χρέους. Στις ΗΠΑ και σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, η μη εξυπηρέτηση δανείου μπορούσε να τιμωρηθεί εκ του νόμου με σωματικούς ακρωτηριασμούς, έως την αρχή του 19ου αιώνα. Έως σήμερα, η μη αποπληρωμή χρεών τιμωρείται με ποινές φυλάκισης, είτε στην Ευρώπη είτε αλλού.

Η νέα γενιά Αμερικανοεβραίων σε δράση

ενάντια σε Τραμπ και Νετανιάχου

(συναρπαστικό βίντεο)

του Γιώργου Μητραλιά

Το βίντεο που ακολουθεί είναι όντως εντυπωσιακό και γράφει σίγουρα ιστορία: Πάνω από 1.000 νεαροί διαδηλωτές καταλαμβάνουν “εξ εφόδου” το κτίριο της AIPAC, δηλαδή της “Αμερικανο-ισραηλινής Επιτροπής Δημοσίων Υποθέσεων”, καταγγέλλοντας το ρόλο της στην άνευ όρων υποστήριξη του Ισραήλ και του ισραηλινού εποικισμού των (κατεχόμενων) παλαιστινιακών εδαφών από μέρους των κυβερνήσεων των ΗΠΑ! Και όλα αυτά την πρώτη ημέρα του ετήσιου συνεδρίου της AIPAC, στο οποίο παρίσταται η αφρόκρεμα του αμερικανικού πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου με επικεφαλής τον πρόεδρο και τον αντιπρόεδρο των ΗΠΑ, και την ώρα που το χαιρετίζουν εκ μέρους των Ρεπουμπλικανών ο πρόεδρος της αμερικανικής Γερουσίας Πωλ Ράϊαν, και εκ μέρους των Δημοκρατικών η επικεφαλής της κοινοβουλευτικής τους ομάδας Νάνσι Πελόζι…

Και μόνη της αυτή η -χωρίς προηγούμενο- διαδήλωση/κατάληψη της έδρας του πανίσχυρου φιλοϊσραηλινού αμερικανικού λόμπι θα ήταν αρκετή για να αποτελέσει αμερικανικό και διεθνές γεγονός πρώτου μεγέθους. Όμως, είναι η καταγωγή των διαδηλωτών/καταληψιών που προκαλεί αίσθηση και γράφει ιστορία: Είναι όλοι τους νεαροί Εβραίοι και νεαρές Εβραίες του κινήματος If Not Now (Αν Όχι Τώρα) και το κύριο σύνθημά τους τα λέει όλα: “ Οι Εβραίοι δεν θα είναι ελεύθεροι μέχρι να είναι ελεύθεροι και οι Παλαιστίνιοι – Κάτω η AIPAC, Κάτω η Κατοχή (των παλαιστινιακών εδαφών)”!

Το ελληνικό χρέος -

Μια ευρωπαϊκή τραγωδία

(με ελληνικούς υπότιτλους)

Το βίντεο κινούμενων σχεδίων "Το ελληνικό χρέος, μια ευρωπαϊκή τραγωδία", είναι προϊόν σκληρής εκλαϊκευτικής εργασίας της μικρής ομάδας της CADTM και των Productions du Pavé.

Αυτό το βίντεο επιδιώκει να συνοψίσει, με τον πιο απλό και κατανοητό τρόπο, τη διαδικασία καταχρέωσης της Ελλάδας που την οδήγησε στην κρίση του δημόσιου χρέους της από το 2010 και μετά. Επιτρέπει επίσης να καταγγελθεί, με πλήθος επιχειρημάτων, η μαζική παραπληροφόρηση σχετικά με αυτό το ζήτημα.

Γαλλία: Από την παρούσα αποσύνθεση του παλιού στην αυριανή ιστορική θεσμική και πολιτική κρίση!

Του Γιώργου Μητραλιά

Είναι αναμφίβολα σημείο των καιρών ότι το βορειο-αμερικανικό παράδειγμα κρίσης, κατάρρευσης ή και αποσύνθεσης του παραδοσιακού πολιτικού τοπίου βρίσκει τώρα μιμητές και στην Ευρώπη μας. Τρανή απόδειξη το μεταπολεμικό γαλλικό πολιτικό σύστημα που πνέει τα λοίσθια και μετράει όχι πια χρόνια ή ακόμα και μήνες αλλά μάλλον εβδομάδες καθώς μας χωρίζουν πια μόνο 40 μέρες από τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών που θα σημάνει και το επίσημο τέλος του! Αν μη τι άλλο, ζούμε τώρα μέρες ιστορικής σημασίας και υπαρξιακής αβεβαιότητας…

Ας δούμε όμως τα ίδια τα τόσο εύγλωτα γεγονότα. Εκτός και αν υπάρξουν κάποιες εντελώς απρόβλεπτες εξελίξεις, τα δυο κόμματα που -με διάφορα ονόματα- μονοπωλούν το πολιτικό προσκήνιο και εναλλάσσονται στην γαλλική εξουσία από το τέλος του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου δεν πρόκειται να εκπροσωπηθούν στο δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών. Και μόνο το γεγονός ότι το Σοσιαλιστικό κόμμα (PS) του απερχόμενου προέδρου Φρανσουά Ολλάντ και η παραδοσιακή δεξιά των Ρεπουμπλικανών (LR) του προκατόχου του Νικολά Σαρκοζί θα βρεθούν στο περιθώριο ενός πολιτικού συστήματος (της “Πέμπτης Δημοκρατίας” του στρατηγού Ντε Γκωλ) κομμένου και ραμμένου στα μέτρα τους, δίνει το μέγεθος της ιστορικής κρίσης που ήδη έχει αρχίσει και αναμένεται να επιδεινωθεί συγκλονίζοντας το -εδώ και δυό αιώνες- γαλλικό παραδοσιακό πολιτικό βαρόμετρο της Ευρώπης, και κατ’επέκταση ολάκερη τη Γηραιά μας ήπειρο!…

Η Γυναίκα στα Χρόνια της Κρίσης

Το βίντεο «Η Γυναίκα στα Χρόνια της Κρίσης» βασίζεται στην ηλεκτρονική και πραγματική Έκθεση Φωτογραφίας που εγκαινιάστηκε στο 1ο Φεστιβάλ Αλληλεγγύης για το «Το Σπίτι των Γυναικών» στις 28 Γενάρη 2016 στο «Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο Εμπρός».

Ας ταξιδέψει το βίντεο αυτό! Για να γίνει η ευαίσθητη ματιά των δημιουργών φωτογραφιών που συμμετείχαν στην έκθεση, κυρίως από την Ελλάδα, την Ισπανία, την Αργεντινή και την Κολομβία η δική μας ματιά... και για να αναδείξει τις δύσκολες ζωές των γυναικών στα χρόνια της κρίσης για τις οποίες κάνεις δεν μιλά!

Ο Τραμπ στο Λευκό Οίκο:
Όταν ανοίγουν οι ασκοί του
πιο εφιαλτικού Αιόλου!..

Του Γιώργου Μητραλιά

Μετά από τέσσερις βδομάδες στο Λευκό Οίκο, ένας πρώτος απολογισμός της προεδρίας Τραμπ είναι όχι μόνο εφικτός αλλά και εξαιρετικά χρήσιμος καθότι μεστός πολύτιμων διδαγμάτων. Καταρχήν, αντίθετα από ό,τι έσπευδαν να προβλέψουν οι ευσεβείς πόθοι των διεθνών ΜΜΕ και των καγκελαριών που τον ήθελαν να “προσαρμόζεται στη πραγματικότητα” και να γίνεται «συνεννοήσιμος», ο Τραμπ κάνει ό,τι λέει, δηλαδή ό,τι υποσχέθηκε να κάνει (χωρίς αυτό να σημαίνει και ότι πετυχαίνει ό,τι κάνει). Και μάλιστα σε χρόνο ρεκόρ…

Αυτή η πρώτη διαπίστωση έχει ήδη τις εξής τέσσερις σημαντικότατες συνέπειες: Πριν απ’όλα, ο Τραμπ αποδεικνύεται -στην πράξη πια- ακόμα πιο εφιαλτικά επικίνδυνος από όσο τον είχαν εμφανίσει τα προεκλογικά του “επιτεύγματα”. Το γεγονός μάλιστα ότι προχωράει μεθοδικά και βάσει σχεδίου, ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες του μέντορά του και φημολογούμενου “ουσιαστικού προέδρου των ΗΠΑ” Στίβεν Μπάννον, τον καθιστά ακόμα πιο επικίνδυνο καθώς αρχίζουν να φωτίζονται πτυχές των στόχων του που παρέμεναν μέχρι χτες σκοτεινές και μυστηριώδεις. Συγκεκριμένα, οι συμπτώσεις είναι πια τόσο πολλές ώστε να μας κάνουν να μην έχουμε πια την παραμικρή αμφιβολία ότι ο Τραμπ προχωράει ακολουθώντας σχεδόν κατά γράμμα το παράδειγμα των πρώτων διδαξάντων... Μουσολίνι και -κυρίως- Χίτλερ. Ωστόσο προσοχή: Όπως το γράφαμε ήδη σε προηγούμενο κείμενό μας (1), δεν αρκεί να το θέλεις για να είσαι φασίστας, ειδικά μάλιστα όταν δεν πρόκειται για ένα άτομο αλλά για ένα υπό δημιουργία καθεστώς. Ενόσω ο Τραμπ και οι φίλοι του θα συνεχίσουν να στερούνται εκείνου του οργανωμένου μαζικού κινήματος που θα τους δώσει την υλική δυνατότητα να υλοποιήσουν την διακηρυγμένη υπόσχεσή τους να συντρίψουν τους αντιπάλους τους (εθνικές, φυλετικές και άλλες μειονότητες, και πριν απ’όλα το εργατικό κίνημα και τις οργανώσεις του), θα παραμένουν ένα ημιτελές κακέκτυπο των φασιστικών κινημάτων και καθεστώτων του προηγούμενου αιώνα...

Οι προκλήσεις για την αριστερά στην ευρωζώνη

Συλλογικό κείμενο υπογραμμένο από 70 στελέχη και αγωνιστές της αριστεράς από 15 ευρωπαϊκές χώρες

Ιδού ένα κείμενο υπογραμμένο από πάνω από 70 άτομα σε πολλές χώρες της Ευρώπης (βλέπε τον πλήρη κατάλογο στο τέλος του άρθρου). Αυτό το συλλογικό κείμενο αναλύει ξεκάθαρα τους συσχετισμούς δύναμης μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και προτείνει μια σειρά ριζοσπαστικών αλλά και αναγκαίων προτάσεων για όποιον δηλώνει ότι παλεύει ενάντια στη λιτότητα υπέρ μιας Ευρώπης των λαών και υπέρ της οικολογικής μετάβασης.

Αυτό που κάνει αυτό το κείμενο να είναι σημαντικό είναι, πέρα από το περιεχόμενό του, ότι υπογράφεται από προσωπικότητες και αγωνιστές και αγωνίστριες από περισσότερες από 15 ευρωπαϊκές χώρες, που προέρχονται από διαφορετικούς ορίζοντες: από το Podemos και την Izquierda Unida (Ενωμένη Αριστερά) της Ισπανίας μέχρι το πορτογαλικό Bloco της Αριστεράς, το Parti de Gauche (Κόμμα της Αριστεράς), το NPA και το Ensemble! της Γαλλίας, τη Λαϊκή Ενότητα  και την Ανταρσύα στην Ελλάδα, από τη ριζοσπαστική αριστερά της Δανίας  μέχρι εκείνη της Κύπρου καθώς και εκείνες χωρών όπως η Βοσνία-Ερζεγοβίνη ή η Ουγγαρία. Υπογράφεται από ευρωβουλευτές και ευρωβουλεύτριες διαφόρων χωρών και διαφόρων κομμάτων, από τον υπεύθυνο οικονομικών της Μαδρίτης, την πρώην πρόεδρο του ελληνικού Κοινοβουλίου, και πολλά μέλη της Επιτροπής Αλήθειας για το ελληνικό χρέος…

Για να πάρει ο λαός την εξουσία στα χέρια του
Δέκα προτάσεις για να μην επαναληφθεί η συνθηκολόγηση όπως έγινε στην Ελλάδα

του Ερίκ Τουσέν

Προκειμένου να αποφύγουμε την επανάληψη της συνθηκολόγησης, όπως τη γνωρίσαμε στην Ελλάδα το 2015, καταθέτω δέκα προτάσεις με σκοπό την ανάληψη της εξουσίας από το λαό.

 Η πρώτη πρόταση αφορά στην ανάγκη για μια αριστερή κυβέρνηση, για ανυπακοή προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με σαφέστατη προαναγγελία. Το κόμμα, ή ο συνασπισμός κομμάτων, που επιχειρούν να κυβερνήσουν, και βέβαια, αναφέρομαι π.χ. στην Ισπανία, θα πρέπει εξαρχής να αρνηθούν να υπακούσουν στις απαιτήσεις για λιτότητα, και να δεσμευτούν ότι θα αρνηθούν τον ισοσκελισμό του προϋπολογισμού. Θα πρέπει να δηλώσουν: «Δεν θα σεβαστούμε τον κανόνα ισοσκελισμού του προϋπολογισμού που επιτάσσουν οι ευρωπαϊκές συνθήκες» καθώς θέλουμε ν’ αυξήσουμε τις δημόσιες δαπάνες για να καταπολεμήσουμε τα αντικοινωνικά μέτρα και τη λιτότητα, και για να προβούμε στην οικολογική μετάβαση. Συνεπώς, το πρώτο πράμα είναι η σαφής και αποφασισμένη δέσμευση για ανυπακοή. Κατ’ εμέ, μετά την ελληνική συνθηκολόγηση, είναι ουσιώδους σημασίας να εγκαταλείψουμε τη ψευδαίσθηση ότι μπορούμε να απαιτήσουμε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να σεβαστούν τη λαϊκή βούληση. Η συνέχιση αυτής της ψευδαίσθησης θα μας οδηγούσε στην καταστροφή. Οφείλουμε να αρνηθούμε την υπακοή.

Οι μεγαλύτερες διαδηλώσεις της ιστορίας σηματοδοτούν μια νέα εποχή και ...

το ξύπνημα του αμερικανού γίγαντα!

Του Γιώργου Μητραλιά

Αν και αρκετοί δεν το αντιλήφθηκαν, ή έκαναν πως δεν το αντιλήφθηκαν, αυτό που συνέβη στις 21 Ιανουαρίου 2017 στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής είναι στη κυριολεξία κοσμοϊστορικό: Οι μεγαλύτερες διαδηλώσεις στην ιστορία των ΗΠΑ αλλά και στην ιστορία της ανθρωπότητας! Τουλάχιστον 4 και ίσως 5 και παραπάνω εκατομμύρια διαδηλωτές και διαδηλώτριες! Ένα γεγονός που σίγουρα γράφει Ιστορία και εγκαινιάζει μια νέα εποχή ταξικών αγώνων μετά από μια μακρά καταθλιπτική περίοδο υποχωρήσεων και ηττών…(1)

Οι μεγαλύτερες διαδηλώσεις
της ιστορίας!

Between 3.6 million to 4.5 million people marched today. In the United States alone. That makes today the largest protest in American history.

Ελλάδα: Οι τράπεζες προκάλεσαν την κρίση

Το χρέος που απαιτούν να πληρώσει η Ελλάδα είναι επονείδιστο

Eric Toussaint

Η μελέτη αυτή αποδεικνύει ότι η ελληνική κρίση που ξέσπασε το 2010 προήλθε από τον ιδιωτικό τραπεζικό τομέα. Δεν είναι αποτέλεσμα υπέρμετρων δημόσιων δαπανών. Το υποτιθέμενο πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας σχεδιάστηκε για να υπηρετήσει τα συμφέροντα των ιδιωτών τραπεζιτών καθώς και των χωρών που κυριαρχούν στην ευρωζώνη. Η υιοθέτηση του ευρώ από την Ελλάδα έπαιξε καίριο ρόλο μεταξύ των παραγόντων που συνέβαλαν στην κρίση. Η ανάλυση που περιέχεται σε αυτό το κείμενο παρουσιάστηκε στην Αθήνα, την 6η Δεκεμβρίου 2016, κατά την συνάντηση της Ελληνικής Επιτροπής Αλήθειας Δημόσιου Χρέους.

Για την περίοδο 1996-2008, εκ πρώτης όψεως, η εξέλιξη της ελληνικής οικονομίας μοιάζει με σαξές στόρυ! Η ενσωμάτωση της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και, από το 2001, στην ευρωζώνη μοιάζει να πετυχαίνει. Το ποσοστό οικονομικής ανάπτυξης είναι υψηλό, υψηλότερο από αυτό των πιο ισχυρών οικονομιών της Ευρώπης.

Ποτέ άλλοτε όσο σήμερα τόσο

"αφόρητη η επικαιρότητα του

Πρώτου Παγκόσμιου μακελειού»

του Γιώργου Μητραλιά

Αναδημοσιεύουμε το κείμενο «Η αφόρητη επικαιρότητα του πρώτου Παγκόσμιου μακελειού» για –τουλάχιστον- τρεις λόγους:

 1. Επειδή ο τεράστιος ανοικτός λογαριασμός με τους «εξέχοντες» μακελάρηδες και η ηθική υποχρέωση απέναντι στους δεκάδες  εκατομμύρια πληβείους/θύματά τους δεν μπορούν να εξαντληθούν σε μια ρουτινιέρικη επετειακή υπενθύμιση του είδους «1914-2014, πριν από ένα αιώνα, ο Πρώτος Παγκόσμιος πόλεμος», όπως συνέβη πριν από δυο-τρία χρόνια. Για αυτό το λόγο, όχι μόνο τώρα το 2017, αλλά και του χρόνου το 2018, και τον επόμενο το 2019,  και τον μεθεπόμενο… μέχρι να υπάρξει η τελική μεγάλη Κάθαρση της κοινωνικής δικαιοσύνης, θα συνεχίσουμε να θυμόμαστε και να θυμίζουμε το μεγάλο έγκλημα των «από πάνω» και τη μεγάλη σφαγή των «από κάτω», που μας έμπασε οριστικά στη σύγχρονη εποχή του αγριανθρωπισμού και συνάμα όλων των υπαρξιακών διλημμάτων της ανθρωπότητας. 

 2. Επειδή ποτέ άλλοτε όσο σήμερα δεν ήταν –δυστυχώς- τόσο «αφόρητη η επικαιρότητα του Πρώτου Παγκοσμίου μακελειού», την ώρα που πληθαίνουν τα λουτρά αίματος των αμέτρητων –πια- «τοπικών»  πολέμων που μας περικυκλώνουν, που  η ακροδεξιά, ο νεοφασισμός και ο πιο άγριος ρατσισμός σαρώνουν  και πάλι την Ευρώπη, και στην απέναντι ακτή του Ατλαντικού ένας σύγχρονος ακροδεξιός Καλιγούλας με το όνομα Donald Trump ετοιμάζεται να κυβερνήσει την αμερικανική υπερδύναμη.

 3. Επειδή μόνον η συνειδητοποίηση και εμβάθυνση  αυτής της «αφόρητης επικαιρότητας του Πρώτου Παγκόσμιου μακελειού» από μέρους των «από κάτω» -και των ηγεσιών τους- μπορεί να  προσανατολίσει ρεαλιστικά και αποτελεσματικά τις πολιτικές και άλλες επιλογές τους, και να ορίσει τα άμεσα καθήκοντά τους σε αυτή την τόσο κρίσιμη στιγμή της ιστορίας της ανθρωπότητας.

Είναι ή δεν είναι φασίστας ο Τραμπ;
...Και φασιστικό το καθεστώς που θέλει να εγκαθιδρύσει;

του Γιώργου Μητραλιά

Είναι ή δεν είναι φασίστας ο Ντόναλντ Τραμπ; Καίριο το ερώτημα και όχι άδικα αρχίζει να απασχολεί τους -ήδη- όλο και πιο αγριανθρωπικούς καιρούς μας. Χωρίς να θέλουμε να υποτιμήσουμε τη σημασία των ατομικών χαρακτηριστικών του κ. Τραμπ, θα μας ήταν όμως πιο χρήσιμο να διατυπωθεί ως εξής: Φασιστικό ή όχι το καθεστώς που προτίθεται να εγκαθιδρύσει στις ΗΠΑ ο Τραμπ και οι συνεργάτες του;

Η ηλιακή ενέργεια είναι πλέον η φθηνότερη μορφή παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στον κόσμο

Η ηλιακή ενέργεια έχει καταστεί ο φθηνότερος τρόπος για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, σύμφωνα με στοιχεία του Bloomberg. Η έκθεση έδειξε ότι το κόστος της ηλιακής ενέργειας σε 58 χώρες χαμηλότερου εισοδήματος, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας, της Βραζιλίας και της Ινδίας, έχει πέσει περίπου στο ένα τρίτο των επιπέδων του 2010 και είναι τώρα λίγο φθηνότερο από την αιολική ενέργεια.

Τον Αύγουστο, σε διαγωνισμό για την προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας στη Χιλή σημειώθηκε το ρεκόρ χαμηλής τιμής των 27,9 ευρώ ανά μεγαβατώρα, περίπου το μισό της αντίστοιχης τιμής του άνθρακα. Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι μία αξιόπιστη φθηνή λύση για τις αναπτυσσόμενες χώρες που προσπαθούν να προσθέσουν περισσότερη ηλεκτρική ενέργεια στα εθνικά τους δίκτυα. Ωστόσο, στις πλούσιες χώρες όπου η νέα παραγωγή ανανεώσιμης ενέργειας πρέπει να ανταγωνίζεται τους υφιστάμενους σταθμούς παραγωγής ενέργειας από ορυκτά καύσιμα, το κόστος μπορεί να είναι υψηλότερο. Στις περισσότερες από αυτές τις χώρες εξακολουθούν να υπάρχουν κρατικές επιδοτήσεις για τη βιομηχανία ορυκτών καυσίμων.

ΗΠΑ: Άρχισε κιόλας η γιγάντια ταξική σύγκρουση που θα ορίσει τη μοίρα όλων μας!...

Του Γιώργου Μητραλιά

Μπορεί αυτές τις μέρες να κυριάρχησαν στα ΜΜΕ και στις συζητήσεις η πτώση του Ρέντζι και οι λοιπές ιταλικές περιπέτειες αλλά εκεί που παίζεται η τύχη όλων μας δεν είναι ούτε στη Ρώμη, ούτε στη Βιέννη, ούτε καν στο Βερολίνο ή στο Παρίσι. Είναι στο… Standing Rock της μακρινής βόρειας Ντακότα των ΗΠΑ, μέσα στη χιονοθύελλα και με 20 υπό το μηδέν! (1)

“Φυσικά”, δεν έχετε ακουστά για το Standing Rock επειδή τα διεθνή και ελληνικά ΜΜΕ κάνουν καλά τη δουλειά τους. Όμως, αυτό δεν εμποδίζει τους 20.000 αγωνιστές, Ινδιάνους Σιού και τους υποστηρικτές τους 3.000 βετεράνους του αμερικανικού στρατού, οικολόγους ή απλώς συνδικαλιστές και αριστερούς κινηματίες, να δίνουν εκεί –εδώ και 8 μήνες (!)- τη μεγαλύτερη ίσως οικολογική, και όχι μόνο, μάχη με αντιπάλους τους γίγαντες του πετρελαίου, το τραπεζικό σύστημα και τη φοβερή κατασταλτική μηχανή της παγκόσμιας υπερδύναμης. Και μάλιστα να κερδίζουν, τουλάχιστον προς το παρόν, αυτή μάχη!(2)

Tέσσερις λόγοι μη εξόφλησης του χρέους προς το ΔΝΤ

των Renaud Vivien και Eric Toussaint

για το CADTM international

Στις 7 Δεκεμβρίου του 2016, το ΔΝΤ περιμένει από την Ελλάδα την πληρωμή μίας δόσης 299 εκατομμυρίων ευρώ. Αυτό το χρέος αντιστοιχεί σε ένα μέρος του δανείου "σωτηρίας", που είχε χορηγηθεί από το ΔΝΤ το 2010. Η ελληνική κυβέρνηση θα έπρεπε να τολμήσει να αρνηθεί να πληρώσει αυτό το ποσό στο ΔΝΤ για τέσσερις τουλάχιστον λόγους.

Πρώτον, αυτή η δόση προέρχεται από ένα αθέμιτο χρέος, καθώς μόνο το 5% των δανείων που χορηγήθηκαν το 2010 και το 2012 διατέθηκε για τον κρατικό προϋπολογισμό. Το υπόλοιπο 95% χρησίμευσε στην αποπληρωμή των ξένων - κυρίως ιδιωτικών - τραπεζών και στην ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών. Αυτά τα ποσοστά δεν είναι πόρισμα κάποιας επαναστατικής οργάνωσης αλλά προκύπτουν από μία έρευνα που διεξήγαγε το νεοφιλελεύθερο γερμανικό think-tank European School of Management and Technology. Βεβαίως, ισχύει πως πρόκειται για μία επιχείρηση διάσωσης - αλλά όχι όπως παρουσιάζεταιαπό την επίσημη αφήγηση.

Η Αρκτική έχασε σχεδόν το 95%

του παλαιού πάγου της από το 1984

Η Αρκτική έχει χάσει σχεδόν το 95% της κάλυψης παλαιότερου πάγου της από το 1984, σύμφωνα με τη NASA. Ο πάγος στην Αρκτική μεγαλώνει και συρρικνώνεται κατά τη διάρκεια του έτους, και αποτελείται από εποχιακό και μακροχρόνιο πάγο πολλών ετών. Ο «αιώνιος» θαλάσσιος πάγος που έχει δημιουργηθεί με την πάροδο των ετών τείνει να είναι πιο παχύς και λιγότερο ευάλωτος στη θερινή τήξη από ό,τι ο νεότερος εποχιακός πάγος. Σύμφωνα με τους επιστήμονες στη NASA, η περιοχή της Αρκτικής που καλύπτεται από πάγους θάλασσας τουλάχιστον τεσσάρων ετών μειώθηκε από 1,86 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα τον Σεπτέμβριο του 1984, σε 110.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα το Σεπτέμβριο το 2016.

Σειρά: Οι ακυρώσεις χρεών («Σεισάχθειες») στη διάρκεια της ιστορίας (μέρος 1ο)

Η μακρά παράδοση της ακύρωσης του χρέους στην Μεσοποταμία και την Αίγυπτο, από την 3η έως την 1η χιλιετία π.Χ.

Ερίκ Τουσέν

Είναι καθοριστικής σημασίας να διαλύσουμε το παραπέτασμα καπνού της ιστορικής αφήγησης που κατασκευάζουν οι δανειστές και να αποκαταστήσουμε την ιστορική αλήθεια. Γενικευμένες διαγραφές χρεών έχουν συμβεί επανειλημμένα κατά τη διάρκεια της ιστορίας.

Ο βασιλιάς της Βαβυλώνας Χαμουραμπί και οι διαγραφές χρέους

Ο Κώδικας του Χαμουραμπί βρίσκεται σήμερα στο μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι. Αλλά ο όρος “κώδικας” είναι μάλλον ακατάλληλος, αφού ο Χαμουραμπί μας κληροδότησε στην ουσία ένα σύνολο κανόνων και αποφάσεων που αφορούν τις σχέσεις μεταξύ των δημόσιων αρχών και των πολιτών. Η βασιλεία του Χαμουραμπί, «βασιλιά» της Βαβυλώνας (σημερινό Ιράκ), ξεκίνησε το 1792 π.Χ. και διήρκησε 42 χρόνια. Αυτό που δεν αναφέρουν όμως τα περισσότερα εγχειρίδια ιστορίας, είναι πως ο Χαμουραμπί, όπως και άλλοι κυβερνήτες των κρατών-πόλεων της Μεσοποταμίας, ανακήρυξε επανειλημμένα τη γενική διαγραφή των χρεών των πολιτών προς τις δημόσιες αρχές, τους ανώτερους διοικητικούς υπαλλήλους και τους αξιωματούχους τους. Ο αποκαλούμενος “Κώδικας του Χαμουραμπί” συντάχθηκε κατά πάσα πιθανότητα το 1762 π.Χ. Ο επίλογος του διακηρύσσει πως “ο ισχυρός δεν μπορεί να καταπιέζει τον αδύναμο, η δικαιοσύνη πρέπει να προστατεύει την χήρα και το ορφανό… έτσι ώστε να αποδίδεται δικαιοσύνη στους καταπιεσμένους”. Χάρη στην αποκρυπτογράφηση πολλών εγγράφων σε σφηνοειδή γραφή, οι ιστορικοί ανακάλυψαν αδιαμφισβήτητες αποδείξεις για τέσσερις γενικές διαγραφές χρέους κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Χαμουραμπί (το 1792, 1780, 1771 και 1762 π.Χ.).