4^ο Ευρωπαϊκό Φόρουμ ενάντια στα μεγάλα άχρηστα έργα που μας επιβάλλουν

8-11 Μαΐου 2014,  Roşia Montană (Ρουμανία)

Το 4^ο Φόρουμ ενάντια στα άχρηστα μεγάλα έργα που μας επιβάλλονται θα γίνει από τις 8 μέχρι τις 11 Μαΐου 2014 στη Rosia Montana, στη Ρουμανία.  Φέτος θα ενισχύσουμε τις σχέσεις μεταξύ των διαφόρων κινημάτων πολιτών, εστιάζοντας τις εργασίες στις καμπάνιες στην ανατολική Ευρώπη.

Επακόλουθο της οικονομικής κρίσης στην Ευρώπη, ήταν ότι υψώθηκαν φωνές που ασκούν κριτική στο καπιταλιστικό σύστημα, στην αρπακτικότητα των διεθνών επιχειρήσεων και στην απληστία για εξουσία των πολιτικών.

Στην αρχή της κρίσης, το μεγαλύτερο μέρος της ανατολικής Ευρώπης περιορίστηκε να σιωπά, καθώς μετά από 45 χρόνια ολοκληρωτικού κομμουνισμού, ο καπιταλισμός έμοιαζε να είναι μια καλή ιδέα. Όμως, αμέσως μετά, το «δημοκρατικό όνειρο» μεταβλήθηκε σε εφιάλτη.  Τα μεγάλα άχρηστα έργα που είχαν επιβληθεί και πραγματοποιηθεί από ολοκληρωτικά καθεστώτα, αντικαταστάθηκαν από μεγάλα άχρηστα έργα που επιβλήθηκαν στον «ελεύθερο κόσμο» από πολυεθνικές εταιρίες.

Ουκρανία: Το ΔΝΤ κτυπά δύο φορές

«Λίγες περιοχές στην Ευρώπη δέχθηκαν ένα τόσο σοβαρό κτύπημα από την παγκόσμια οικονομική κρίση όσο η καρδιά της βιομηχανίας στην ανατολική Ουκρανία, έδρα τεράστιων επιχειρήσεων στη βιομηχανία χάλυβα και μετάλλου, όπου οι παραγγελίες έχουν σχεδόν ολοκληρωτικά παγώσει και οι τιμές έχουν καταρρεύσει».

Έτσι ξεκινούσε το ρεπορτάζ του δημοσιογράφου Ντέϊβιντ Στερν στους Νιού Γιορκ Τάϊμς με τίτλο «Η οικονομική κρίση εξαπλώνεται στην ανατολική Ουκρανία». Το ρεπορτάζ δεν αφορά τις πρόσφατες εξελίξεις. Είναι δημοσιευμένο στις 08/04/2009 και αφορά την «ξεχασμένη» κρίση του 2008, καθώς η Ουκρανία ήταν μία από τις πρώτες χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ και τις λεγόμενες αναδυόμενες οικονομίες, που επλήγη από τη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση που ξέσπασε με την κατάρρευση της LehmanBrothers το 2008. Προσέφυγε μάλιστα στο ΔΝΤ, μία ημέρα μετά την ανάλογη προσφυγή που είχε κάνει η Ισλανδία, μία ακόμη χώρα που πλήρωνε από πολύ νωρίς το τίμημα της κρίσης, πριν ακόμη ανακαλύψουμε στην Ελλάδα το ΔΝΤ αλλά και την ΕΕ-θυμάμαι σε συσκέψεις στην εφημερίδα που εργαζόμουν, στην Ελευθεροτυπία, το 2010 δεν ήθελαν να πιστέψουν τον ερχομό του ΔΝΤ, λέγοντας πως η Ελλάδα ανήκε στην ΕΕ και το ευρώ, άρα δεν θα μπορούσε να δεχθεί παρεμβάσεις που προορίζονταν μέχρι τότε για υποανάπτυκτους της Ασίας, της Λατινικής Αμερικής ή χωρών του πρώην «υπαρκτού σοσιαλισμού». Ως αντεπιχείρημα για αυτό που φαινόταν ήδη να έρχεται έφερνα το γεγονός ότι το ΔΝΤ είχε ήδη παρέμβει σε χώρες της ΕΕ(Ουγγαρία, Λετονία) ή φιλόδοξες κάποτε να ενταχθούν σε αυτήν(Ουκρανία).

Ποια βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους;

Των Χρ. Λασκαρίδη και Γ. Παπαλεξίου

Φωτογραφία: Χρήστος Κοσμάς/FosPhotos              

  Οι δανειστές και οι εγχώριοι συνεργάτες τους (συγκυβέρνηση) επιβάλλουν ένα σκηνικό εξαθλίωσης και λιτότητας προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντά τους ενώ το χρέος συνεχίζει να αφαιρεί τα ελάχιστα δικαιώματα που έχουν απομείνει. Πολύς λόγος γίνεται για την λεγόμενη «βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους», ένα μέγεθος που αξιολογείται με βάση τον αυθαίρετο δείκτη, χρέος προς ΑΕΠ. Η πορεία της βιωσιμότητάς του παρακολουθείται μέσω διαφόρων ευφάνταστων οικονομικών σεναρίων, τα οποία προσδιορίζουν το ακριβές ποσοστό που το καθιστά βιώσιμο ή μη.

Βοσνία: Plenum σημαίνει ολομέλεια του λαού

Ανταπόκριση από Σαράγεβο: Βασίλης Ρόγγας, Δημήτρης Παπανικολόπουλος

Όταν ρωτάμε τους Βόσνιους διαδηλωτές γιατί διαμαρτύρονται, ξεσπούν αμέσως ενάντια στη διαφθορά που χαρακτηρίζει τους κυβερνητικούς και κρατικούς αξιωματούχους. Και μάλλον δεν έχουν άδικο. Η διοικητική δομή της χώρας, σπάταλη, αναποτελεσματική και διεφθαρμένη, μοιάζει με ένα πολυπλόκαμο τέρας: δύο διοικητικές ενότητες, βοσνιακή και σερβική, 10 καντόνια στη βοσνιακή περιοχή και άρα 10 κυβερνήσεις, μία ακόμα κυβέρνηση στον σερβικό τομέα και πάνω από αυτές η ομοσπονδιακή κυβέρνηση με τρεις συμπροέδρους από κάθε κυρίαρχη εθνοτική ομάδα (σέρβοι, κροάτες και βόσνιοι).

Η πατριαρχία αντεπιτίθεται: Ο νόμος Ραχόϊ αφετηρία ακροδεξιάς ευρωπαϊκής σταυροφορίας

Σόνια Μητραλιά

  Ανεξάρτητα από τις αρχικές προθέσεις της, η επίθεση που εξαπέλυσε η ισπανική αντιδραστική και νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση ενάντια στις γυναίκες του Ισπανικού Κράτους με το νόμο που ουσιαστικά καταργεί το δικαίωμα στην έκτρωση, έχει ήδη ξεπεράσει τα ισπανικά σύνορα και... διεθνοποιείται. Στην πραγματικότητα, τείνει μάλιστα να αποτελέσει οργανικό και κεντρικό στοιχείο της γενικευμένης επίθεσης των ελάχιστων «από πάνω» ενάντια στους αμέτρητους «από κάτω», που μοιάζει όλο και περισσότερο με αληθινό ευρωπαϊκό κοινωνικό πόλεμο μέχρις εσχάτων... Της Σόνιας Μητραλιά

Το Απεχθές Χρέος και η Άμεση Ανάγκη για τον εντοπισμό του

Μία επίκαιρη συζήτηση στο Vmedia: Μωυσής Λίτσης, Μιχάλης Μπούργος, Γιώργος Κατρούγκαλος, Γιαννης Τολιος

Βοσνία: «Δεν είναι πια μια εξέγερση,είναι μια κοινωνική επανάσταση»!

του Γιώργου Μητραλιά

(Στο κόκκινο πανό γράφει: Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε)

«Δεν είναι πια μια εξέγερση, είναι μια κοινωνική επανάσταση». Η δήλωση είναι του προέδρου του συνδικάτου Polihema Σαχίμπ Κόπιτς, έγινε προχτές Πέμπτη και συμπυκνώνει όλη την ουσία της –πάντα υπό εξέλιξη- μαζικής εξέγερσης των εξαθλιωμένων εργαζομένων, ανέργων και καταφρονεμένων της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης ενάντια στη φτώχεια, στην ανεργία, στις ιδιωτικοποιήσεις των εργοστασίων τους και στη διαφθορά των κυβερνητών τους.

Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα νέο 1997;

Το τέλος του φθηνού χρήματος προκαλεί νέες χρηματοοικονομικές αναταράξεις στις αναδυόμενες αγορές και επιτείνει την ανησυχία όσον αφορά τη διεθνή οικονομική σταθερότητα.

Του ΜΩΥΣΗ ΛΙΤΣΗ

 Τι κοινό έχουν η Τουρκία, η Αργεντινή, η Ινδία, η Νότιος Αφρική και η Ουκρανία; Τίποτα πέραν του ότι για τους γύπες των αγορών ανήκουν συλλήβδην στο «καλάθι» των αναδυόμενων οικονομιών: οικονομιών που αναπτύσσονται ταχέως χάρη στα δολάρια που δανείζει η Γουόλ Στριτ, κάνοντας τα εθνικά τους νομίσματα ευάλωτα σε υποτιμήσεις και αυξήσεις επιτοκίων για την ανάσχεση του πληθωρισμού, δημιουργώντας παράλληλα με τις εντεινόμενες κοινωνικές και πολιτικές ταραχές ιδίως στην Τουρκία(αλλά και την Αργεντινή και την Ουκρανία) ένα νέο εκρηκτικό μείγμα, που έφερε αυτόματα στο νου των διεθνών οικονομικών αναλυτών το προηγούμενο της κρίσης στις αναδυόμενες αγορές του 1997.

Το απεχθές –και όχι επαχθές- χρέος και η άμεση ανάγκη εντοπισμού του από τους «από κάτω»

του Γιώργου Μητραλιά

Και μόνο το γεγονός ότι το νιοστό περί το ελληνικό δημόσιο χρέος διακομματικό μαλλιοτράβηγμα γίνεται στο όνομα του «επαχθούς» χρέους, είναι ενδεικτικό της άγνοιας –αν όχι της ασχετοσύνης και του ερασιτεχνισμού- που εξακολουθεί να χαρακτηρίζει το πολιτικό προσωπικό της χώρας όταν αυτό καταπιάνεται με το ζωτικής σημασίας ζήτημα του ελληνικού χρέους. Πράγματι, η χρησιμοποίηση της λέξης «επαχθές» για ένα χρέος που δεν μπορεί να είναι –αν βέβαια είναι- παρά απεχθές, δεν συνιστά ένα απλό γλωσσικό μπέρδεμα. Σημαίνει κάτι πολύ πιο σημαντικό και σημαδιακό, επειδή προδίδει μια βαθύτερη άγνοια του προβλήματος. Δηλαδή, άγνοια του διεθνούς δικαίου, καθώς και της διεθνούς και εσχάτως και ελληνικής, βιβλιογραφίας (1), αλλά και –κυρίως- των αγωνιστικών εμπειριών που είχαν και έχουν για αντικείμενό τους την ταυτοποίηση του απεχθούς χρέους προκειμένου αυτό να καταγγελθεί και να μην πληρωθεί!

Ισραήλ της φτώχειας και της μετανάστευσης

Του ΜΩΥΣΗ ΛΙΤΣΗ

Μπορεί ο θάνατος του Αριέλ Σαρόν να μονοπωλεί τα ισραηλινά ΜΜΕ, μερικές ημέρες ωστόσο πριν βασικό θέμα που απασχόλησε την κοινή γνώμη ήταν ο επί μέρες κλιμακούμενος αγώνας των Αφρικανών μεταναστών, καθώς και η απεργία στην οποία προχώρησαν ξένοι εργάτες και εργάτριες που εργάζονται ως βοηθητικό προσωπικό για τη φροντίδα ηλικιωμένων κλπ.
Εξέλιξη που ήλθε να μας υπενθυμίσει τα σοβαρά κοινωνικά προβλήματα με τα οποία βρίσκεται αντιμέτωπη η ισραηλινή κοινωνία.

Η Ευρώπη επιστρέφει στον Μεσαίωνα λέει ο διάσημος πιανίστας Αντράς Σιφ

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ ΣΤΟ ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΩΝ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ

Η συνέντευξη τύπου για την παρουσίαση του Ευρωπαϊκού Αντιφασιστικού Μανιφέστου και του Ευρωπαϊκού Δικτύου Αντιφασιστών Κοινοβουλευτικών έγινε την Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου στο Ευρωκοινοβούλιο των Βρυξελλών.  Στη συνέντευξη τύπου έλαβαν μέρος η Γκάμπι Τσίμερ, Πρόεδρος της GUE/NGL (Ευρωομάδα  της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς/Βόρειας Πράσινης Αριστεράς), ο ευρωβουλευτής του Σύριζα Νίκος Χουντής, η Γερμανίδα βουλευτής (Die Linke) Ανέτ Γκροτ και ο βουλευτής του Σύριζα Δημήτρης Τσουκαλάς.

Αφού δήλωσε ότι η GUE/NGL έβαλε το Ευρωπαϊκό Αντιφασιστικό Μανιφέστο στην ημερήσια διάταξή της, η Γκάμπι Τσίμερ τόνισε πόσο άμεση και σοβαρή είναι σήμερα στην Ευρώπη η ακροδεξιά και φασιστική απειλή, και κατάληξε καλώντας την ευρωπαϊκή Αριστερά να υποστηρίξει το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Αντιφασιστών Κοινοβουλευτικών και να κινητοποιηθεί στον αντιφασιστικό αγώνα.

Η παρουσίαση του Ευρωπαϊκού Αντιφασιστικού Μανιφέστου (http://www.antifascismeuropa-ellada.gr ) έγινε από το Δημήτρη Τσουκαλά, ενώ ο Νίκος Χουντής και η Ανέτ Γκροτ υπογράμμισαν ότι αυτή η τόσο επικίνδυνη άνοδος της ακροδεξιάς και του νεοφασισμού σχεδόν παντού στην Ευρώπη θέτει την ευρωπαϊκή Αριστερά μπροστά στις ευθύνες της και την υποχρεώνει να δώσει προτεραιότητα στην αντιφασιστική κινητοποίησή της πριν είναι πολύ αργά.

Το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Αντιφασιστών Κοινοβουλευτικών ξεκινάει με την υποστήριξη και συμμετοχή 25 βουλευτών από τη Βρετανία, την Ελλάδα, το Ισπανικό Κράτος, την Ιρλανδία, την Αυτόνομη Κοινότητα της Βαλένθια, τη Γερμανία, τη Σουηδία, το Ισραήλ, το Λουξεμβούργο, την Καταλονία, τη Πορτογαλία και την Ολλανδία, ενώ το Ευρωπαϊκό Αντιφασιστικό Μανιφέστο έχει ήδη υπογραφεί από τουλάχιστον 110 κοινοβουλευτικούς διαφόρων ευρωπαϊκών χωρών (53 είναι του Σύριζα).

Τα δυο ντοκουμέντα που ακολουθούν είναι το βίντεο της συνέντευξης τύπου και το κείμενο της παρουσίασης του Ευρωπαϊκού Αντιφασιστικού Μανιφέστου που έγινε από το Δημήτρη Τσουκαλά.

http://guengl.eu/media-channel/video/lauching-of-the-european-network-of-anti-fascist-parliamentarians

 Ομιλία του Δ. Τσουκαλά στη συνέντευξη τύπου που δόθηκε στο Ευρωκοινοβούλιο στις 4 Δεκεμβρίου 2013

Αγαπητές φίλες και συντρόφισσες, αγαπητοί φίλοι και σύντροφοι,

Πριν από όλα, το Ευρωπαϊκό Αντιφασιστικό Μανιφέστο θέλει να κηρύξει γενικό συναγερμό και κινητοποίηση ενάντια στη θανατερή απειλή που συνιστά η μεγάλη άνοδος της ρατσιστικής και νεοφασιστικής δεξιάς σε όλη την Ευρώπη! Κι αυτό επειδή πρέπει τώρα να το παραδεχτούμε:  Αυτή η απειλή είναι σήμερα άμεση. Δεν αφορά πια μόνο μια χώρα, όπως για παράδειγμα τη δικιά μου χώρα την Ελλάδα, αλλά όλους μας. Ποιος θα τολμούσε να πει σήμερα ότι στην Ευρώπη δεν γινόμαστε μάρτυρες της επιστροφής και της νεκρανάστασης των χειρότερων δαιμόνων της δεκαετίας του 1930;

ΒΙΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ: ΕΝΑ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ ΟΠΛΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΤΕΧΟΝΤΩΝ ΣΕ ΚΑΙΡΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ!

Της Σόνιας Μητραλιά*

Γνωρίζαμε ήδη ότι η βία κατά των γυναικών χρησιμοποιείται συχνά σαν όπλο πολέμου, με στόχο να τις τιμωρήσει, να τις ταπεινώσει και να τις κάνει να μην είναι πια ανθρώπινα όντα. Κυρίως όμως, στοχεύει να καταστείλει και να συντρίψει με κάθε δυνατό μέσο τη συλλογικότητα στην οποία αυτές ανήκουν. Στις ένοπλες συρράξεις, αυτή η βία θεωρήθηκε περισσότερο μια εξουσιαστική κίνηση παρά ένα εργαλείο καταστροφής. Γνωρίζουμε επίσης ότι σε περιόδους ειρήνης, η βία κατά των γυναικών θεωρείται κυρίως αποτέλεσμα ατομικών πράξεων βίαιων ανδρών, και όχι «στρατηγικό» όπλα συντριβής του αντιπάλου.

Κακά μαντάτα για το κλίμα
«Πολύ μεγαλύτερες» οι εκπομπές μεθανίου στο Βόρειο Ημισφαίριο

Φυσαλίδες μεθανίου σε λίμνη της Σιβηρίας. Το αέριο σχηματίζεται μεταξύ άλλων από την αποσύνθεση οργανικών ουσιών σε εδάφη που ξεπαγώνουν.   (Φωτογραφία:  Associated Press )

Για να μην μας σαρώσει το ευρωπαϊκό ακροδεξιό τσουνάμι που πλησιάζει, άμεση ενωτική αντιφασιστική κινητοποίηση τώρα!

του Γιώργου Μητραλιά

Περισσότερο κι από ειρωνεία της ιστορίας είναι … τραγωδία της ιστορίας ότι μετά από 40 χρόνια, το σύνθημα των εξεγερμένων του Πολυτεχνείου «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία» όχι απλώς παραμένει επίκαιρο αλλά είναι σήμερα πιο επίκαιρο από ποτέ. Κι όποιος αμφιβάλει, ας αναρωτηθεί: μήπως δεν είναι τώρα που λέμε περισσότερο κι από τότε το ψωμί ψωμάκι;…
 
Όμως, μια άλλη φετινή επέτειος, τα 80 χρόνια από την άνοδο στην εξουσία των Γερμανών ναζιστών οδηγεί σε ακόμα πιο απαισιόδοξες σκέψεις.  Ο λόγος ευνόητος: Πάνω από τη Γηραιά μας ήπειρο πλανώνται και πάλι οι δαίμονες του μεσοπολέμου καθώς γίνεται όλο και πιο άμεση η ακροδεξιά απειλή σε όλες τις παραλλαγές της! Είναι σα να πορευτήκαμε για 80 χρόνια νομίζοντας ότι πάμε μπροστά και ξαφνικά να ανακαλύπτουμε ότι δεν έχουμε κάνει παρά ένα κύκλο και ξαναβρισκόμαστε εκεί από όπου ξεκινήσαμε…

Τραπεζοκρατία: Από τη Δημοκρατία της Βενετίας στον Mario Draghi και στη Goldman Sachs

Ερίκ Τουσέν (Eric Toussaint)[1]

Από τον 12ο αιώνα έως τις αρχές του 14ου, το Τάγμα των Ναϊτών Ιπποτών, παρόν σε μεγάλο μέρος της Ευρώπης, μετατράπηκε σε τραπεζίτη των ισχυρών και συμμετείχε στη χρηματοδότηση ορισμένων σταυροφοριών.

Στις αρχές του 14 ου αιώνα, έγινε ο μεγαλύτερος πιστωτής του βασιλιά της Γαλλίας, Φιλίππου Δ' του Ωραίου (Philippe le Bel).

Αντιμέτωπος με το βάρος ενός χρέους που επιβάρυνε τα οικονομικά του, ο Φίλλιπος ο Ωραίος ξεφορτώθηκε τους πιστωτές και το χρέος του δαιμονοποιώντας το Τάγμα των Ναΐτών Ιπποτών, κατηγορώντας το για πολλαπλά εγκλήματα[2]. Το Τάγμα απαγορεύτηκε, δημεύτηκε η περιουσία του και οι ηγέτες του εκτελεστήκαν.

Έλειπε ένα κράτος και μια γη στο Τάγμα των Ναΐτών Ιπποτών για να αντιμετωπίσει τον βασιλιά της Γαλλίας. Ο στρατός (δεκαπέντε χιλιάδες άνδρες εκ των οποίων 1.500 Ιππότες), η περιουσία και οι πιστώσεις που είχε χορηγήσει το Τάγμα δεν το προστάτεψαν από την ισχύ ενός Κράτους που είχε αποφασίσει να αφανίσει τον κυριότερο πιστωτή του.

Ακύρωση του χρέους ή φορολόγηση του κεφαλαίου:

Τι να διαλέξουμε;

Thomas Coutrot, Patrick Saurin και Éric Toussaint

Ο Thomas Coutrot είναι μέλος του επιστημονικού Συμβουλίου της Attac, ο Patrick Saurin είναι ένας από τους εκπροσώπους του γαλλικού συνδικάτου SUD BPCE και ο Éric Toussaint είναι Πρόεδρος της CADTM (Επιτροπή για την Ακύρωση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου) Βελγίου.

Με αφορμή την έκδοση δύο σημαντικών βιβλίων: «Το Χρέος, 5.000 χρόνια ιστορίας» και «Το Κεφάλαιο στον εικοστό πρώτο αιώνα» ο ιστότοπος Mediapart οργάνωσε μια συνάντηση των συγγραφέων τους, δηλαδή τον David Graeber και τον Thomas Piketty. Οι σχετικές συζητήσεις είναι αναρτημένες στον ιστοτόπο της αντίστοιχης ηλεκτρονικής εφημερίδας [1].

Πώς να βγούμε από το χρέος, αυτό το κεντρικό ζήτημα που τίθεται στην εισαγωγή μας για αυτό το διάλογο βρίσκεται στο επίκεντρο της σκέψης και της δράσης μας. Αυτός είναι ο λόγος που θέλουμε να δώσουμε μια εποικοδομητική συνέχεια στις ανταλλαγές απόψεων, προτείνοντας το παρακάτω κείμενο, αποτέλεσμα ενός συλλογικού προβληματισμού που αποσαφηνίζει, σχολιάζει, θέτει ερωτήματα και κριτικάρει τις γνώμες και τα επιχειρήματα που προώθησαν οι δύο συγγραφείς.

Σε υψηλό 44.000 ετών οι θερμοκρασίες στην Αρκτική

  Οι μέσες θερινές θερμοκρασίες στην ανατολική Αρκτική του Καναδά ήταν φέτος υψηλότερες από κάθε άλλη φορά τα τελευταία 44.000 έως 120.000 χρόνια, όπως καταδεικνύουν τα αποτελέσματα μιας νέας μελέτης. Ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Κολοράντο στο Μπόλντερ υποστηρίζουν ότι οι θερμοκρασίες ξεπέρασαν αυτές που επικρατούσαν κατά την πρώιμη ολόκαινο εποχή, όταν η ποσότητα ηλιακής ενέργειας που έφθανε στο βόρειο ημισφαίριο κατά τους θερινούς μήνες ήταν περίπου 9% μεγαλύτερη σε σχέση με σήμερα. «Το βασικό στοιχείο εδώ είναι πόσο πρωτοφανής είναι η υπερθέρμανση στην Αρκτική του Καναδά», αναφέρει σε ανακοίνωση ο ερευνητής Γκίφορντ Μίλερ, η ομάδα του οποίου παρουσιάζει τα αποτελέσματα της μελέτης της στην επιθεώρηση Geophysical Research Letters.