
Για να μην επαναληφθούν τα λάθη της δεκαετίας του 1930
Να πάρουμε στα σοβαρά τις απειλές του Τραμπ και του Μασκ!
Του Γιώργου Μητραλιά
Την ώρα που ο Τραμπ κάνει την μια μετά την άλλη τις πολεμοχαρείς δηλώσεις του εναντίον του Παναμά, της Γροιλανδίας, του Καναδά και των Παλαιστινίων, οι καγκελαρίες και τα διεθνή ΜΜΕ περιορίζονται να κάνουν λόγο για ... τακτικίστικους χειρισμούς του νέου Αμερικανού προέδρου. Ακόμη χειρότερα, ορισμένοι στη διεθνή αριστερά συνεχίζουν να εγκωμιάζουν τον… ειρηνοποιό Τραμπ(!), ως εκείνο που θα βάλει τέλος στιυς πολέμους στην Ουκρανία και την Παλαιστίνη. Και την ίδια ώρα, ενώ το δεξί του χέρι, ο Έλον Μασκ πολλαπλασιάζει τις κάθε είδους πρωτοβουλίες του υπέρ της ακροδεξιάς σε όλο τον κόσμο, τα ΜΜΕ και οι κυβερνήσεις της Δύσης περιορίζονται να μιλούν για τον... λαϊκισμό του, και να αναρωτιούνται «ποιος νομίζει ότι είναι ο Έλον Μασκ»…
Προφανώς, τίποτα καινούργιο κάτω από τον ήλιο των φιλελεύθερων καλοθελητών μας και λοιπών σκληροπυρηνικών της οικονομίας της αγοράς: όλες αυτές οι αντιδράσεις θυμίζουν πάρα πολύ τις αντιδράσεις των περισσότερων δυτικών μέσων ενημέρωσης και κυβερνήσεων απέναντι στον Μουσολίνι και τον Χίτλερ στις δεκαετίες του 1920 και του 1930. Η ίδια τύφλα απέναντι στην επικείμενη καταστροφή και, ακόμα χειρότερα, η ίδια αναπάντεχη και σε χρόνο ρεκόρ μεταστροφή και προσχώρηση στις υπερ-ριζοσπαστικές λύσεις που προτείνουν αυτοί οι χαρισματικοί «λαϊκιστές» και «εθνικιστές». Για παράδειγμα, το γεγονός ότι η αφρόκρεμα του διεθνούς οικονομικού Τύπου, η οποία χλεύαζε ως γελοίο καραγκιόζη μόλις πριν από μερικούς μήνες αυτόν τον απίθανο νέο πρόεδρο της Αργεντινής με το αλυσοπρίονο, τώρα του πλέκει το εγκώμιο, προτείνοντας τον μάλιστα ακόμα και ως πρότυπο για τους δυτικούς ηγέτες! Και όλα αυτά τη στιγμή που πολλοί από τους νεοφιλελεύθερους ηγέτες μας μεταμορφώνονται σε...λιμπερταριακούς (libertarian) ιδεολόγους κυριολεκτικά εν μία νυκτί...

















Πάνω σε τι επικεντρώνεται η σύγκρουση μέσα στη σιωνιστική ελίτ εξουσίας; Μην πιστεύετε ότι πρόκειται για σύγκρουση μεταξύ γερακιών και περιστερών, όπως την παρουσιάζουν τα δυτικά μέσα ενημέρωσης. Όχι, μην πιστεύετε καν ότι το μεγαλύτερο μέρος των ισραηλινών μαζών που διαδηλώνουν για να απαιτήσουν μια συμφωνία που θα οδηγήσει σε μια νέα ανταλλαγή αιχμαλώτων μεταξύ της κυβέρνησής τους και της Χαμάς, επιδιώκει να τερματιστεί η τραγωδία της Γάζας και να αποσυρθεί ο στρατός κατοχής από αυτήν. Όχι, όπως έχουμε επανειλημμένα τονίσει, ο σιωνιστικός στρατός δεν θα αποχωρήσει για δεύτερη φορά από τη Λωρίδα, αφού ακόμη και οι "μετριοπαθείς" στις τάξεις του πιστεύουν ότι μια νέα αποχώρηση θα σήμαινε επανάληψη του ίδιου λάθους.

