No War

Σημείωμα για τη ριζοσπαστική αντιιμπεριαλιστική θέση σχετικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία

του Ζιλμπέρ Ασκάρ

Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία είναι η δεύτερη καθοριστική στιγμή του Νέου Ψυχρού Πολέμου στον οποίο έχει βυθιστεί ο κόσμος από την αλλαγή του αιώνα ως αποτέλεσμα της απόφασης των ΗΠΑ να επεκτείνουν το ΝΑΤΟ. Η πρώτη καθοριστική στιγμή ήταν η εισβολή στο Ιράκ υπό την ηγεσία των ΗΠΑ το 2003. Κατέληξε σε πλήρη αποτυχία στην επίτευξη των ιμπεριαλιστικών στόχων των ΗΠΑ. Το τίμημα που πλήρωσε το Ιράκ - και εξακολουθεί να πληρώνει μαζί με τις γειτονικές χώρες - ήταν τεράστιο, αλλά η τάση του αμερικανικού ιμπεριαλισμού να εισβάλλει σε άλλες χώρες έχει περικοπεί σημαντικά, όπως επιβεβαιώνεται από την πρόσφατη απόσυρση των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν.

Η τύχη της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία θα καθορίσει την τάση όλων των άλλων χωρών για επιθετικές ενέργειες. Αν αποτύχει και αυτή με τη σειρά της, η επίδραση σε όλες τις παγκόσμιες και περιφερειακές δυνάμεις θα είναι μια ισχυρή αποτροπή. Αν πετύχει, αν δηλαδή η Ρωσία καταφέρει να "ειρηνεύσει" την Ουκρανία κάτω από τη ρωσική μπότα, το αποτέλεσμα θα είναι μια σημαντική διολίσθηση της παγκόσμιας κατάστασης προς τον αχαλίνωτο νόμο της ζούγκλας, ενθαρρύνοντας τον ίδιο τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό και τους συμμάχους του να επαναλάβουν τη δική τους επιθετική στάση.

Προς το παρόν, η ηρωική αντίσταση του ουκρανικού λαού έχει φέρει σε σύγχυση όλο το φάσμα των αντιδραστικών θαυμαστών του Βλαντιμίρ Πούτιν, από την παγκόσμια σκληρή δεξιά και ακροδεξιά μέχρι τους ψευτοαριστερούς υποστηρικτές του ρωσικού ιμπεριαλισμού. Μια νίκη του Πούτιν στην Ουκρανία θα έδινε τεράστια ώθηση σε αυτό το φάσμα της αντιδραστικής πολιτικής.

Πέρα από τη γενική καταδίκη της ρωσικής εισβολής, υπήρξε επίσης κάποια σύγχυση στις τάξεις των αληθινών αντιιμπεριαλιστών σχετικά με τη συγκεκριμένη θέση που πρέπει να υιοθετηθεί σε ζητήματα που σχετίζονται με τον συνεχιζόμενο πόλεμο. Είναι σημαντικό να αποσαφηνιστούν αυτά τα ζητήματα.

1. Δεν αρκεί να καλέσουμε τη Ρωσία να σταματήσει τις επιθέσεις της και να ζητήσουμε "άμεση κατάπαυση του πυρός και επιστροφή στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων". Δεν χρησιμοποιήσαμε τέτοια γλώσσα τύπου ΟΗΕ όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες εισέβαλαν στο Ιράκ, αλλά απαιτήσαμε την άμεση και άνευ όρων αποχώρηση των επιτιθέμενων, όπως έχουμε κάνει σε κάθε περίπτωση εισβολής μιας χώρας από μια άλλη. Ομοίως, θα πρέπει να απαιτήσουμε όχι μόνο τον τερματισμό της επίθεσης αλλά και την άμεση και άνευ όρων αποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων από την Ουκρανία.

2. Το αίτημα της ρωσικής αποχώρησης ισχύει για κάθε σπιθαμή του εδάφους της Ουκρανίας - συμπεριλαμβανομένου του εδάφους που εισέβαλε η Ρωσία το 2014. Όταν υπάρχει μια διαφωνία σχετικά με την κυριότητα οποιουδήποτε εδάφους οπουδήποτε στον κόσμο - όπως η Κριμαία ή οι επαρχίες στην Ανατολική Ουκρανία, στην προκειμένη περίπτωση - δεν δεχόμαστε ποτέ να επιλυθεί με τη γυμνή βία και το δίκαιο της ισχύος, αλλά πάντα μόνο μέσω της ελεύθερης άσκησης από τους ενδιαφερόμενους λαούς του δικαιώματός τους για δημοκρατική αυτοδιάθεση.

3. Είμαστε αντίθετοι με τις εκκλήσεις για άμεση στρατιωτική επέμβαση μιας αυτοκρατορικής δύναμης εναντίον μιας άλλης, είτε με εισβολή στρατιωτών στο έδαφος είτε με επιβολή ζώνης απαγόρευσης πτήσεων από απόσταση. Ως θέμα γενικής αρχής, είμαστε κατά της άμεσης στρατιωτικής επέμβασης οποιασδήποτε ιμπεριαλιστικής δύναμης οπουδήποτε. Το να ζητάμε να συγκρουστεί μια από αυτές με μια άλλη ισοδυναμεί με την ευχή ενός παγκόσμιου πολέμου μεταξύ πυρηνικών δυνάμεων. Επιπλέον, δεν υπάρχει περίπτωση μια τέτοια επέμβαση να πραγματοποιηθεί εντός των ορίων του διεθνούς δικαίου, αφού οι περισσότερες μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις έχουν δικαίωμα βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Ακόμη και αν μπορεί κανείς εύκολα να κατανοήσει ότι τα θύματα της επίθεσης στην Ουκρανία μπορεί να κάνουν τέτοιες εκκλήσεις από απόγνωση, εντούτοις πρόκειται για ανεύθυνα αιτήματα.

4. Είμαστε υπέρ της παράδοσης αμυντικών όπλων στα θύματα της επίθεσης χωρίς δεσμεύσεις - στην προκειμένη περίπτωση στο ουκρανικό κράτος που πολεμά τη ρωσική εισβολή στο έδαφός του. Κανένας υπεύθυνος αντιιμπεριαλιστής δεν κάλεσε την ΕΣΣΔ ή την Κίνα να συμμετάσχουν στον πόλεμο στο Βιετνάμ ενάντια στην αμερικανική εισβολή, αλλά όλοι οι ριζοσπάστες αντιιμπεριαλιστές ήταν υπέρ των αυξημένων αποστολών όπλων από τη Μόσχα και το Πεκίνο στην αντίσταση του Βιετνάμ. Το να δώσουμε σε αυτούς που διεξάγουν έναν δίκαιο πόλεμο τα μέσα για να πολεμήσουν εναντίον ενός πολύ ισχυρότερου επιτιθέμενου είναι ένα στοιχειώδες διεθνιστικό καθήκον. Η στείρα αντίθεση σε τέτοιες αποστολές έρχεται σε αντίθεση με τη στοιχειώδη αλληλεγγύη προς τα θύματα.

5. Δεν έχουμε καμία γενική στάση για τις κυρώσεις επί της αρχής. Ήμασταν υπέρ των κυρώσεων που στόχευαν το νοτιοαφρικανικό κράτος Απαρτχάιντ και είμαστε υπέρ των κυρώσεων που στοχεύουν την ισραηλινή εποικιστική-αποικιοκρατική κατοχή. Ήμασταν κατά των κυρώσεων που επιβλήθηκαν στο ιρακινό κράτος μετά την καταστροφή του από τον πόλεμο το 1991, γιατί ήταν δολοφονικές κυρώσεις που δεν εξυπηρετούσαν κανένα δίκαιο σκοπό αλλά μόνο την υποταγή ενός κράτους στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό με οιονεί γενοκτονικό κόστος για τον πληθυσμό του. Οι δυτικές δυνάμεις έχουν αποφασίσει ένα σύνολο νέων κυρώσεων εναντίον του ρωσικού κράτους για την εισβολή του στην Ουκρανία. Κάποιες από αυτές μπορεί πράγματι να περιορίσουν την ικανότητα του αυταρχικού καθεστώτος του Πούτιν να χρηματοδοτεί την πολεμική του μηχανή, άλλες μπορεί να είναι επιζήμιες για τον ρωσικό πληθυσμό χωρίς να επηρεάζουν ιδιαίτερα το καθεστώς ή τους ολιγάρχες φίλους του.

Η αντίθεσή μας στη ρωσική επιθετικότητα σε συνδυασμό με τη δυσπιστία μας απέναντι στις δυτικές ιμπεριαλιστικές κυβερνήσεις σημαίνει ότι δεν πρέπει ούτε να υποστηρίξουμε τις κυρώσεις των τελευταίων, ούτε να απαιτήσουμε την άρση τους.

6. Τέλος, το πιο προφανές και απλό ζήτημα από μια προοδευτική προοπτική είναι η απαίτηση να ανοίξουν όλα τα σύνορα για τους Ουκρανούς πρόσφυγες, όπως θα έπρεπε να είναι για όλους τους πρόσφυγες που φεύγουν από τον πόλεμο και τις διώξεις από όποιο μέρος του κόσμου και αν προέρχονται. Το καθήκον της υποδοχής και φιλοξενίας των προσφύγων και το κόστος αυτού πρέπει να μοιραστούν δίκαια όλες οι πλούσιες χώρες. Επείγουσα ανθρωπιστική βοήθεια πρέπει επίσης να παρασχεθεί στους εσωτερικά εκτοπισμένους εντός των συνόρων της Ουκρανίας.

Αλληλεγγύη στον ουκρανικό λαό!

Gilbert Achcar, 27 Φεβρουαρίου 2022

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: elaliberta.gr