Ελευθεροτυπία,  Δευτέρα 9 Αυγούστου 2010

** ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΧΡΕΟΣ

Η προπαγάνδα, μηχανισμός μεταφοράς εισοδήματος... πάνω

 Μ. ΛΙΤΣΗΣ

«Πρώτος στόχος της επιτροπής είναι η καταπολέμηση της καθημερινής προπαγάνδας ότι το χρέος είναι κάτι σαν «φυσικό φαινόμενο», ότι είναι ταμπού και δεν μπορεί να αμφισβητηθεί» τονίζει μεταξύ άλλων στην ιδρυτική της διακήρυξη η νεοσύστατη Ελληνική Επιτροπή Ενάντια στο Χρέος.

Για την Ελληνική Επιτροπή «η αμφισβήτηση του χρέους αποτελεί την αρχή της απαλλαγής της κοινωνίας από αυτό τον βραχνά...» τονίζει στην ιδρυτική της διακήρυξη, η οποία έχει ήδη αναρτηθεί στο Διαδίκτυο (www.contra-xreos.gr).

Η Ελληνική Επιτροπή Ενάντια στο Χρέος δημιουργήθηκε από ακτιβιστές που προέρχονται από το ευρύτερο φάσμα της ελληνικής Αριστεράς και συνεργάζεται άμεσα με την Επιτροπή για την Ακύρωση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου(CADTM), ενός δικτύου με πολύχρονη εμπειρία και σχετική τεκμηρίωση στα ζητήματα χρέους. Ετοιμάζει μάλιστα για τις 12-13 Σεπτεμβρίου διήμερο εκδηλώσεων σε συνεργασία με την CADTM στην Αθήνα για το πρόβλημα του χρέους, στο πλαίσιο των πανευρωπαϊκών πρωτοβουλιών από συνδικάτα και κινήματα κατά της πολιτικής λιτότητας.

«Δικαιολογούν» τον σφαγιασμό

Στην ιδρυτική της διακήρυξη η Ελληνική Επιτροπή ενάντια στο Χρέος επισημαίνει μεταξύ άλλων: «Στο όνομα του χρέους και της αντιμετώπισής του "δικαιολογούνται" όχι μόνο όλες οι πρωτοφανείς περικοπές μισθών, συντάξεων και επιδομάτων ανεργίας, αλλά και η ουσιαστική διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης, η μεθοδικά προγραμματισμένη κατάρρευση και ιδιωτικοποίηση των δημόσιων υπηρεσιών, η έκρηξη των τιμών των βασικών καταναλωτικών αγαθών σαν αποτέλεσμα των απανωτών αυξήσεων του ΦΠΑ, οι μαζικές απολύσεις, η πλήρης εγκατάλειψη και επιδείνωση του περιβαλλοντικού και κλιματικού προβλήματος, η ακραία ελαστικοποίηση του εργαζομένου, η απορρύθμιση της αγοράς εργασίας που μεταβάλλεται σε αληθινή ζούγκλα, η κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων, η άρνηση των πιο στοιχειωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών... η υπονόμευση ακόμα και της ίδιας της (αστικής) κοινοβουλευτικής δημοκρατίας...»

«Πρόκειται για έναν ανήκουστο εκβιασμό που ασκούν οι (ελάχιστοι) υπεύθυνοι της κρίσης στα αμέτρητα, και εντελώς αθώα και αμέτοχα, θύματα αυτής της κρίσης! Εναν εκβιασμό που είναι ανήκουστος επειδή στοχεύει να ενοχοποιήσει τους αθώους ώστε να τους κάνει να δεχτούν να πληρώσουν για ένα έγκλημα στο οποίο όχι μόνο δεν έχουν τη παραμικρή ανάμειξη, αλλά και που διαπράχθηκε, αποκλειστικά και μόνο, εναντίον τους!»

Η διακήρυξη χαρακτηρίζει ακόμη το δημόσιο χρέος και την αποπληρωμή του «μηχανισμό μεταφοράς εισοδημάτων από τους "από κάτω" στους "από πάνω", δηλαδή ένα βασικό εργαλείο για τη δραστική αναδιανομή του πλούτου υπέρ των ήδη πλούσιων που γίνονται πλουσιότεροι και σε βάρος των μισθωτών και των λαϊκών τάξεων που γίνονται φτωχότεροι!»