Η στάθμη των ωκεανών ανεβαίνει με τον ταχύτερο ρυθμό εδώ και 2.800 χρόνια
Ο ρυθμός ανόδου της στάθμης των ωκεανών είναι ο ταχύτερος εδώ και σχεδόν 3.000 χρόνια, σύμφωνα με ομάδα Αμερικανών επιστημόνων που εξέτασε ιστορικά στοιχεία και άλλες ενδείξεις για να προσομοιώσει την πορεία των επιπέδων της στάθμης για αυτή την περίοδο. «Μπορούμε να πούμε ότι, με πιθανότητα 95 τοις εκατό, η άνοδος της στάθμης τον 20ό αιώνα ήταν ταχύτερη από ό,τι σε οποιονδήποτε από τους προηγούμενους 27 αιώνες», δήλωσε ο Μπομπ Κοπ του Πανεπιστημίου Ράτγκερς, επικεφαλής της διεθνούς ερευνητικής ομάδας.
Η στάθμη της θάλασσας αυξήθηκε κατά περίπου 14 εκατοστά την περίοδο 1900-2000, με ρυθμό 1,4 χιλιοστά ανά έτος, σύμφωνα με την έρευνα. Ο σημερινός ρυθμός, σύμφωνα με τη NASA, είναι 3,4 χιλιοστά ανά έτος, γεγονός που υποδεικνύει ότι η άνοδος της στάθμης εξακολουθεί να επιταχύνεται. Η μελέτη αποδίδει το ρυθμό ανόδου του 20ου αιώνα στην υπερθέρμανση του πλανήτη, καθώς και σε άλλους παράγοντες. Οι ερευνητές υπολόγισαν επίσης ότι αντί για αύξηση 14 εκατοστά, χωρίς την ανθρώπινη δραστηριότητα η στάθμη των ωκεανών θα κυμαινόταν μεταξύ πτώσης τριών εκατοστών και αύξησης επτά εκατοστών. Η μελέτη προβλέπει ότι σύμφωνα με ένα σενάριο χαμηλών εκπομπών ρύπων για τον 21ό αιώνα, η στάθμη θα ανέβει κατά 24 με 61 εκατοστά. Αντίθετα, για ένα σενάριο υψηλών εκπομπών, το οποίο τα κράτη του κόσμου δεσμεύτηκαν να αποτρέψουν με την πρόσφατη κλιματική συμφωνία του Παρισιού, η στάθμη της θάλασσας θα μπορούσε να αυξηθεί κατά 52 με 131 εκατοστά. Οι κύριοι παράγοντες για την άνοδο της στάθμης της θάλασσας κατά τον 20ο αιώνα ήταν το λιώσιμο των ορεινών παγετώνων σε όλο τον κόσμο και η φυσική διαστολή του νερού των ωκεανών, λόγω της αυξημένης θερμότητας. Ωστόσο, στον 21ο αιώνα, οι ερευνητές πιστεύουν ότι οι σημαντικότεροι παράγοντες της ανόδου της στάθμης θα είναι τα τεράστια στρώματα πάγου της Γροιλανδίας και της Ανταρκτικής
ΠΗΓΗ : Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών
Η ανισότητα μεταξύ ξηρών και υγρών περιοχών θα επιδεινωθεί στο μέλλον
Μετά από τη μελέτη δορυφορικών μετρήσεων σε βάθος δεκαετίας, οι επιστήμονες της NASA παρατήρησαν την ανησυχητική τάση πολλές υγρές περιοχές σε όλο τον κόσμο να γίνονται ακόμα πιο υγρές, ενώ αρκετές ξηρές περιοχές γίνονται ακόμα ξηρότερες. Οι ερευνητές εξέτασαν τα δεδομένα από δορυφόρους της NASA μεταξύ 2002 και 2014 και διαπίστωσαν ότι οι περιοχές που έχουν γίνει πιο υγρές περιλαμβάνουν το βόρειο Αμαζόνιο, τον ποταμό Μιζούρι, κομμάτια της Αφρικής, καθώς και άλλα τμήματα των τροπικών περιοχών. Αντίθετα, περιοχές στα μεσαία γεωγραφικά πλάτη έγιναν ξηρότερες, όπως στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, σε περιοχές της Ινδίας και της Κίνας, και στο μεγαλύτερο μέρος των νότιων και δυτικών Ηνωμένων Πολιτειών.
Τα ευρήματα αυτά ήταν μέρος μιας μελέτης που υπολόγισε για πρώτη φορά πώς οι επί χρόνια υγρές καιρικές συνθήκες σε ορισμένα μέρη του κόσμου έχουν αφήσει περισσότερο νερό σε λίμνες, εδάφη και υδροφόρους ορίζοντες, τόσο ώστε να έχουν επίδραση στο ρυθμό αύξησης της παγκόσμιας στάθμης της θάλασσας. Η έρευνα κατά πάσα πιθανότητα θα οδηγήσει σε αναπροσαρμογές στους υπολογισμούς για την άνοδο της στάθμης της θάλασσας στις επερχόμενες εκθέσεις της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή του ΟΗΕ. Οι ερευνητές δεν μπορούν να πουν εάν και σε ποιο βαθμό οι αλλαγές μπορεί να σχετίζονται με την υπερθέρμανση του πλανήτη, και όχι με τις φυσικές διακυμάνσεις του κλίματος, εν μέρει επειδή η περίοδος των 12 ετών είναι πολύ μικρή για να εξαχθούν τέτοια συμπεράσματα. Τα ευρήματα της μελέτης όμως ενισχύουν προηγούμενες έρευνες που δείχνουν ότι πολλοί από τους μεγάλους υδροφόρους ορίζοντες του κόσμου, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων στις σημαντικότερες περιοχές παραγωγής τροφίμων, έχουν σημειώσει ραγδαία πτώση. Εξάλλου, πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι τέσσερα δισεκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο, και κυρίως στην Κίνα και την Ινδία, ζουν υπό συνθήκες λειψυδρίας για ένα μήνα κάθε χρόνο, και μισό δισεκατομμύριο άνθρωποι ζουν υπό αυτές τις συνθήκες κάθε ημέρα.
ΠΗΓΗ : Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών