Από το μοναχικό «Και εγώ» στο συλλογικό «Και Εμείς»

Me Too: Ένα κίνημα (και) για τις εργαζόμενες!

της Σόνιας Μητραλιά

Πάνω από δυο χρόνια έχουν περάσει από την γέννηση του κινήματος MeToo που φανέρωσε την τρομακτική έκταση της σεξουαλικής παρενόχλησης στο χώρο εργασίας και της σεξουαλικής βίας λόγω φύλου σε όλο τον κόσμο! Κάθε άλλο από εφήμερο, το κίνημα αυτό δεν παύει κάθε τόσο να μας επιφυλάσσει εκπλήξεις! Ολοζώντανο, όχι μόνο διαρκεί και απλώνεται σε όλες τις ηπείρους, αλλά και εξελίσσεται από εικονικό φαινόμενο στο διαδίκτυο σε ένα πραγματικό πρωτόγνωρο κοινωνικό κίνημα του 21ου αιώνα. Και κυρίως, γίνεται σημαία των εργαζόμενων γυναικών προκαλώντας μάλιστα ιστορικές και νικηφόρες κινητοποιήσεις ενάντια σε δυο γιγάντιες πολυεθνικές του πιο αδίστακτου κεφαλαίου…

Όμως, δυστυχώς στην Ελλάδα οι ίδιες/ίδιοι που έχουν υποστεί κακοποίηση και σεξουαλική βία σπάνια μιλούν, σιωπούν δημόσια! Αλλά ως πότε;

Σκοπός του άρθρου αυτού είναι να κάνει έναν απολογισμό για τις εμπειρίες του κινήματος MeToo μήπως και αποδειχτούν χρήσιμες για να γεννηθεί και στην Ελλάδα κάτι παρόμοιο, ένα κίνημα αναγκαίο περισσότερο από ποτέ!

Αλλά πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Όταν άνοιξε ο ασκός του Αιόλου…

Όλα άρχισαν τον Οκτώβρη του 2017 στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής με το σκάνδαλο σεξουαλικής παρενόχλησης με πρωταγωνιστή τον μεγάλο παραγωγό ταινιών του Χόλυγουντ H. Γουάινστιν, και αφού η ηθοποιός Alyssa Milano κυκλοφόρησε στο παγκόσμιο δίκτυο ένα Twitter που το ονόμασε Me Too. Η ιδέα ήταν απλή. Ανέβασε ένα μικρό μήνυμα: "Εάν έχετε κακοποιηθεί σεξουαλικά, γράψτε Me Too ως απάντηση σε αυτό το ‘tweet”. Δηλαδή, «Και Εγώ», εγώ επίσης.

Μέσα σε μόλις 24 ώρες, 12 εκατομμύρια σε όλο το κόσμο, στη συντριπτική πλειοψηφία γυναίκες, κατάγγειλαν δικά τους περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης από ισχυρούς αρσενικούς της βιομηχανίας του κινηματογράφου , του χώρου της μόδας, της πολιτικής σκηνής, της εκπαίδευσης, των επιχειρήσεων, των ΜΜΕ, διαφόρων διεθνών οργανισμών, της εκκλησίας ακόμα και από τον άνδρα της διπλανής πόρτας…

Οι υπογράφουσες, μερικές διάσημες, άλλες ανώνυμες, περιγράφανε με λίγα λόγια τα βιώματα τους στην εργασία αλλά επίσης και στην παιδική ηλικία, στην οικογένεια, στο σχολείο, στο δημόσιο χώρο…

Με πρωτόγνωρο τρόπο μέσα από την έκφραση εκατομμύριων μαρτυριών, το κίνημα Με Τοο, χρησιμοποιώντας τα τεχνολογικά εργαλεία της εποχής, αποκάλυψε μια κρυμμένη, τραγική, μαζικότατη πραγματικότητα σε όλο τον κόσμο. Προκάλεσε σοκ στις κοινωνίες αποκαλύπτοντας το τεράστιο μέγεθος και την εξάπλωση των σεξουαλικών επιθέσεων και βιαιοπραγιών.

Είναι γεγονός πως το MeToo πήρε θεαματική ορατότητα και τράβηξε την προσοχή της δημόσιας γνώμης μόνον όταν πολλές διάσημες σταρ του Χόλυγουντ τόλμησαν να μιλήσουν δημόσια. Όμως, όσα λέγονται ότι το MeToo ξεκίνησε από τις διάσημες και αφορά μόνο αυτές είναι ιστορικά λάθος.

Σε αντίθεση με ό,τι μπορεί να νομίζει κανείς, το MeToo δεν γεννήθηκε το 2017, αλλά προϋπήρχε! Γεννήθηκε πριν από ένδεκα χρόνια στη Νέα Υόρκη με πρωτοβουλία της γεννημένης στο Harlem, στη γνωστή φτωχογειτονιά της Νέας Υόρκης, αφροαμερικανίδας ακτιβίστριας Tarana Burke. Έχοντας η ίδια υποστεί σεξουαλική κακοποίηση, η Tarana Burke βρέθηκε σαν κοινωνικός λειτουργός για χρόνια σε επαφή με τους περιθωριοποιημένους ανθρώπους και δραστηριοποιήθηκε στο θέμα της σεξουαλικής κακοποίησης. Το 2006 ίδρυσε την Just Be Inc μια συλλογικότητα που στηρίζει νέες γυναίκες σε θέματα υγείας και ευεξίας. Ένα χρόνο μετά, η TaranaBurke λανσάρει το " «Me Too Movement» ως λαϊκή πρωτοβουλία για την υποστήριξη θυμάτων σεξουαλικής κακοποίησης στις φτωχογειτονιές.

Η Burke ορίζει τον εαυτό της ως «επιζήσασα» μιας σεξουαλικής επίθεσης. Το MeToo, μας λέει, δημιουργεί μια διαδικασία αλληλεγγύης μεταξύ εκείνων που «επιβίωσαν» που μπορούν έτσι να ανοίγουν την καρδιά τους, να μιλούν για αυτά που δεν λέγονται, να ακούει η μια γυναίκα τη άλλη. Αυτό βοηθά να ξεπεραστεί το αίσθημα ενοχής, η θυματοποίηση και η μοναξιά.

Πράγματι, η Tarana Burke πρότεινε το Me Too σαν μέσον απελευθέρωσης για να αποδεχτούν οι ίδιες οι «επιζήσασες» τον εαυτό τους ώστε να ξεπεράσουν το βαθύ ψυχολογικό τραύμα, για να ξυπνήσει η βούληση τους για δράση, για να ενεργήσουν. Το πιστεύω της είναι: «Ενδυνάμωση μέσω της αλληλοκατανόησης». Σε ένα βίντεο εξήγησε: «Ξόδεψα πολύ χρόνο στα 20 μου, ψάχνοντας να βρω πώς μπορώ να θεραπευτώ. Μίλησα με φίλους, με την κοινότητά μου, αλλά εκεί που βρήκα πραγματική επικοινωνία ήταν με ανθρώπους που συμπάσχουν. Οι επιζήσαντες είναι οι μόνοι που μπορούν πραγματικά να καταλάβουν τους άλλους «επιζήσαντες».

Tο κίνημα του #MeToo έφερε κάτι τελείως καινούργιο στον αγώνα των φεμινιστικών κινημάτων: Μέσω του Διαδικτύου δημιούργησε έναν χώρο παγκόσμιας αυτογνωσίας, κάτι που εμείς οι φεμινίστριες της δεκαετίας του 70 επιτύχαμε δημιουργώντας μικρές ομάδες μεταξύ μας που ονομάστηκαν τότε «ομάδες αυτοσυνείδησης». Αλλά αυτές λειτουργούσαν μόνο σε πολύ μικρή κλίμακα.

Το πρωτόγνωρο κατόρθωμα του Me Τοο συνίσταται στο γεγονός πως απευθύνεται πρωτίστως στις ίδιες /ους που έχουν υποστεί σεξουαλική κακοποίηση. Ταυτόχρονα δημιουργεί μια σπουδαία δυναμική γιατί διαλύοντας το αίσθημα του πόνου, της ντροπής, της μοναξιάς, της απομόνωσης δημιουργεί προϋποθέσεις για να γεννηθεί μια συλλογική φεμινιστική συνείδηση, αυτεπίγνωση και άμεση δράση ενάντια στην σεξιστική βία και στο μισογυνισμό!

Έτσι έσπασε το φράγμα της σιωπής!

Γιατί όμως το κίνημα MeToo πήρε έκταση μόνο το φθινόπωρο του 2017 και όχι όταν λανσαρίστηκε από την Tarana Burke το 2007; Μα, επειδή τότε το φεμινιστικό αμερικανικό κίνημα είχε πάρει τα πάνω του καθώς είχε προηγηθεί η μεγάλη «Πορεία των Γυναικών κατά την ενθρόνιση στην προεδρία των ΗΠΑ του σεξιστή Donald Trump που κατεδαφίζει τα δικαιώματα που είχε κερδίσει το φεμινιστικό κίνημα.

Ήταν η μεγαλύτερη διαδήλωση που έγινε ποτέ στην ιστορία των Η.Π.Α. καθώς συσπείρωσε πλήθος κοινωνικών κινημάτων και ενδυνάμωσε αφάνταστα όλο το φεμινιστικό αμερικανικό κίνημα. Τον ίδιο χρόνο συνεχίστηκαν οι φεμινιστικές κινητοποιήσεις με την πρωτόγνωρη μεγάλη διεθνή απεργία των γυναικών στις 8 του Μάρτη του 2017.Ήταν λοιπόν μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα που οι γυναίκες πήραν θάρρος για να πάνε παραπέρα.

Έξαλλου δεν μας κάνει εντύπωση ότι ήσαν οι “επιζήσασες” αστέρες του Χόλιγουντ και πολλές άλλες «ξεχωριστές γυναίκες» που έσπασαν το απόστημα. Αυτές τις «ξεχωριστές γυναίκες» τις κατακρίνουν μερικοί/ες άδικα και κακόβουλα σαν καριερίστες, υποκρίτριες γυναίκες με φήμη, με λεφτά, της αυλής της αστής και νεοφιλελεύθερης Hillary Clinton, που χρησιμοποιούν συχνά το Με Τοο για να επιδείξουν το πρόσωπό τους και να παραμείνουν στον αφρό της δημοσιότητας.

Για μας η εξήγηση είναι άλλη. Πιστεύουμε πως αυτές οι «ξεχωριστές» γυναίκες έσπασαν το απόστημα ενός αδύναμου κρίκου. Δουλεύουν στην καρδιά του κτήνους, στην καρδιά ενός χώρου όπου συναναστρέφονται με παντοδύναμα αρσενικά της παγκόσμιας ελίτ της «upper class», όπου η σεξουαλική βία και η παρενόχληση συνηθίζονται! Kαι υπάρχει και κάτι πολύ χειρότερο! Σε αυτό το χώρο της κοινωνίας της κορυφής των από πάνω, η σεξουαλική παρενόχληση είναι όχι μόνο αποδεκτή, αλλά και αποτελεί “αξία” σχεδόν επιβεβλημένη, ένα “must” που χαίρει απόλυτης ασυλίας. Γιατί; Ακριβώς επειδή συμβολίζει το κύρος και την δύναμη ενός επιτυχημένου και φτασμένου αρσενικού αρπακτικού της εξουσίας που ηδονίζεται έχοντας απόλυτη εξουσία πάνω στο σώμα και την ζωή των “υποτακτικών” του...

Το φράγμα της σιωπής σπάζει, αλλά…

«Ναι», λένε μερικοί /ές , «αλλά οι καταγγελίες περιορίζονται σε καταγγελίες σεξουαλικής βίας ενάντιων κάποιων προσώπων, στοχεύουν μεμονωμένα άτομα και επομένως δεν είναι παρά εξατομικευμένες υποθέσεις”! “Και το χειρότερο”, λένε, “είναι ότι λειτουργούν πάνω από το νόμο, άρα είναι άκρως επικίνδυνες, μια και μπορούν να οδηγήσουν στην αυτοδικία, στο ρεβανσισμό και στο λιντσάρισμα».

Όμως, το κίνημα Me Τοο γεννήθηκε ακριβώς ενάντια στην υποκριτική σιωπή της κοινωνίας που ανέχεται συστηματικά αυτά τα εγκλήματα καθώς βασικοί θεσμοί της όπως η αστυνομία, τα δικαστήρια, η οικογένεια κλείνουν τα μάτια και σφυρίζουν αδιάφορα… Είναι αλήθεια πως οι φεμινίστριες δεν πρέπει να περιορίσουν τον αγώνα τους μόνο στην καταγγελία μερικών απεχθών αρσενικών αρπακτικών, έστω και αν η καταδίκη τους δεν είναι καθόλου αμελητέα υπόθεση.

Η σεξουαλική παρενόχληση στην εργασία, η βία λόγω φύλου έχει τόσο βαθιές ρίζες στην πατριαρχική κοινωνία και είναι τόσο δεμένη με τις κοινωνικές ανισότητες όλων των ειδών, ώστε να απαιτεί συλλογική απάντηση ….ενάντια στην απομόνωση που παράγει η βία λόγω φύλου.

Εξάλλου το κίνημα Με Τοο πυροδότησε από την αρχή εκδηλώσεις συλλογικής αντίστασης και μάλιστα στην αληθινή κοινωνική ζωή. Και αυτό επειδή το ταμπού της υποκριτικής ανοχής δεν σπάζει με τις διαμαρτυρίες στο Διαδίκτυο. Δεν είναι μια απλή εικονική πραγματικότητα, όπως λένε μερικοί/ες, καθώς παράγει δημόσιο κοινωνικό διάλογο, ενθαρρύνει τις καταγγελίες στα δικαστήρια, έχει εκπαιδευτικό ρόλο δηλαδή, φεμινιστικοποιεί.

Και επίσης, όταν στο όνομά του στήνονται διεθνώς ομάδες και δίκτυα « Με Τοο», όταν στην Αμερική φτάνει να επηρεάζει τα συνδικάτα, και ενθαρρύνει καινούργιες μελέτες που εξερευνούν τις μορφές βίας λόγω φύλου οι οποίες εξάλλου σημειώνουν εκρηκτική αύξηση …

Το κίνημα «Με Τοο» στις εργαζόμενες :

Ιστορικές κινητοποιήσεις στο McDonald’s και στην Google !

Toν περασμένο Σεπτέμβρη στις ΗΠΑ, χιλιάδες κυρίως αφρόαμερικάνες και λατίνες, πάμφτωχες εργαζόμενες της πολυεθνικής αλυσίδας των φαστφουντάδικων Mc Donald έκαναν στάση εργασίας και κατέβηκαν σε διαδηλώσεις σε δέκα αμερικανικές πολιτείες απαιτώντας να σταματήσει η εργοδοσία την υποκριτική σιωπή της και την συστηματική κάλυψη των βίαιων σεξουαλικών επιθέσεων που υφίστανται οι εργαζόμενες από τους προϊσταμένους, τους διαχειριστές αλλά και τους πελάτες των καταστημάτων της!(1)

Επρόκειτο για ένα ιστορικό γεγονός παγκόσμιας εμβέλειας καθώς το κίνημα MeToo χτύπησε τον δεύτερο μεγαλύτερο εργοδότη στον κόσμο, και συνάμα ένα από τα χειρότερα εργασιακά κάτεργα, τα φαστφουναδικα Mac Donald’s. Σε αυτά, το 42% των εργαζομένων, κυρίως γυναίκες, αντιμετωπίζουν συστηματική καθημερινή σεξουαλική παρενόχληση στα περισσότερα από … δεκατέσσερις χιλιάδες καταστήματά τους ανά τον κόσμο, καθώς η σεξιστική βία είναι ένα όπλο που χρησιμοποιεί η εργοδοσία για να υποτάσσει τις εργαζόμενες.

Φυσικά, δεν ήταν τυχαίο ότι τις κινητοποιήσεις στα Mc Donald’s στήριξε με όλες τις δυνάμεις του ένα από τα μεγαλύτερα και πιο μαχητικά ανεξάρτητα εργατικά κινήματα των ΗΠΑ, το κίνημα Fight for 15$ που αγωνίζεται εδώ και 6-7 χρόνια για την αύξηση στα 15 δολάρια της κατώτατης ωριαίας αμοιβής των εργαζομένων που είναι σήμερα καθηλωμένη στα 7,5 δολλάρια. Και δεν είναι επίσης τυχαίο ούτε ότι αυτό το μικτό και πολυεθνικό εργατικό κίνημα αγκάλιασε από την αρχή το κίνημα Me Too, ούτε ότι τα πανό των διαδηλωτών/τριών υπογράφονταν από κοινού από το Fight for 15$ και το Me Too!

Σαν να μην έφτανε όμως αυτή η ιστορική κινητοποίηση στα μεγαλύτερα φαστφουντάδικα του κόσμου, στις αρχές Νοεμβρίου χιλιάδες hightech υπάλληλοι της Google, περίπου 20.000, έκαναν απεργία με αφορμή το υποκριτικό χειρισμό εκ μέρους της Google, πολλών περιπτώσεων σεξουαλικών παρενοχλήσεων από ανώτερα στελέχη, όπως του διαβόητου Andy Rubin του εφευρέτη του τηλεφώνου Android. Η εταιρία όχι μόνο τον κάλυψε, αλλά και τον αντάμειψε όταν εγκατέλειψε την Google, με εφάπαξ “δώρο” 90 εκατομμυρίων δολαρίων,… σαν να μην τρέχει τίποτε!

Με τις εργαζόμενες μπροστά, οι υπάλληλοι έκλεισαν τους χώρους εργασίας της Google και κατέβηκαν στους δρόμους από το Τόκιο και την Καλιφόρνια, μέχρι τη Νέα Υόρκη, το Λονδίνο, το Δουβλίνο, την Ζυρίχη και το Βερολίνο... Και αυτή η απεργία έγραψε ιστορία: Ήταν μία από τις μεγαλύτερες διεθνείς στάσεις εργασίας στη σύγχρονη εργασιακή ιστορία, και χαρακτηρίζεται επιπλέον από πρωτότυπη και πολύ σπάνια ταυτόχρονη παγκόσμια κινητοποίηση. Ήταν επίσης η μεγαλύτερη κινητοποίηση μισθωτών στην ιστορία της hightech βιομηχανίας.

Το συμπέρασμα είναι προφανές: Το Me Too και το κίνημά του δεν είναι φτιαγμένα από τις πλούσιες και διάσημες... για τις πλούσιες και διάσημες. Είναι για τη συντριπτική πλειοψηφία των γυναικών και κυρίως για τις απόκληρες και τις εργαζόμενες, δηλαδή για εκείνες που βρίσκονται κατά κύριο λόγο στο στόχαστρο όλων των αδικιών και των καταπιέσεων της καπιταλιστικής και πατριαρχικής κοινωνίας. Και όχι μόνον αυτό.

Όπως το δείχνουν περίτρανα τα χειροπιαστά παραδείγματα των ιστορικών -και νικηφόρων- κινητοποιήσεων στα Mc Donald’s και στην Google, το κίνημα Me Too πρέπει και μπορεί να γίνει αληθινή ατμομηχανή που ανατρέπει σεξιστικά και αντεργατικά εμπόδια, σπάζει εργοδοτικά φράγματα, ενώνει την εργατική τάξη και τους από κάτω ενώ ταυτόχρονα αναπτύσσει την αλληλεγγύη, την ισότητα και την ταξική τους συνείδηση!

Το κίνημα « Με Τοο» μας διδάσκει λοιπόν πολλά. Στο χέρι μας να τα αξιοποιήσουμε και να τα κάνουμε πράξη!

Σημειώσεις

1. Βλέπε το βίντεο: https://www.facebook.com/Fightfor15/videos/2082587251765741/

Bolivie: Coup d’état raciste contre ses peuples indigènes!

Par Yorgos Mitralias

Que se passe-t-il ces jours-ci en Bolivie? Et s’il s’agit d’un coup d’état, que veulent et qui ciblent les putschistes? La réponse la plus claire et la plus autorisée à toutes ces questions est donnée par la protagoniste du coup d’état, la “présidente par interim” autoproclamée du pays Jeanine Anez quand elle twitte de la façon suivante ce qui semble être son désir le plus ardent : “Je rêve d’une Bolivie libérée des rites indigènes sataniques, la ville n’est pas pour les “Indiens”, il vaudrait mieux qu’ils aillent sur l’Altiplano ou au Chaco”. C’est à dire à la très haute montagne ou à la savane quasi désertique...

Encore plus éloquents que les paroles sont pourtant les actes qui ont suivi. C’est ainsi qu’on a vu Mme Anez arriver au palais présidentiel pour prendre ses fonctions présidentielles en brandissant triomphalement ...une énorme Bible au dessus de sa tête, tandis que le vrai cerveau du coup d’état, le raciste extrémiste de droite Luis Fernando Camacho et ses amis criaient “la Bolivie pour le Christ, Pachamama n’entrera plus jamais dans ce palais”! Tout un programme si on pense que Pachamama est la Mère-Nature de ces peuples indigènes que les putschistes assimilent à...l’Antichrist.

Et pour qu’il n’y ait pas le moindre doute sur l’appartenance et les intentions des putschistes, pendant que ceux-la officiaient au palais présidentiel, leurs partisans brûlaient au centre de La Paz le drapeau-symbole des 36 nations originaires de Bolivie, la Wiphala rectangulaire aux sept couleurs promue par les gouvernements de Evo Morales au rang de drapeau officiel de « l’État Multinationale de Bolivie » ensemble avec son drapeau tricolore traditionnel. Le fait que tous ces « exploits » des putschistes font penser plutôt au Moyen Age et ne sont probablement pas compris par le lecteur européen, ne doit pas faire oublier qu’ils font partie intégrante du plus douloureux passée génocidaire de la grande majorité des habitants de Bolivie ! Et comme on voit se multiplier les témoignages sur les assassinats et les tortures de ceux qui résistent au coup, il n’est pas surprenant de voir et d’entendre les manifestants et surtout les manifestantes indigènes hurler que « aujourd’hui comme jadis, ils nous massacrent avec la Bible et l’épée » !...(1)

Ce “jadis” se réfère évidemment aux tristement célèbres Conquistadors espagnols qui ne se sont pas limités de “découvrir” et de convertir au christianisme un continent américain habité depuis des millénaires par des dizaines de millions d’indigènes aux cultures bien avancées, mais se sont employé à les exterminer dans ce qui reste jusqu’à aujourd’hui comme le plus grand génocide de l’histoire de l’humanité. (2) C’est exactement cette tradition raciste et génocidaire -qui s’est perpétué sans interruption durant cinq siècles- que veulent ressusciter aujourd’hui les “démocrates” néolibéraux comme Mme Anez, M.Camacho et leurs pareils, qui ne peuvent se faire à l’idée que les indigènes descendants des Incas puissent être autre chose que leurs domestiques et esclaves.

En d’autres termes, ce coup d’état constitue l’énième maillon dans l’interminable chaîne des massacres et autres répressions et humiliations réservées depuis des siècles par les colonialistes européens aux nations indigènes de Bolivie, mais aussi de toutes les Amériques du sud et du nord ! C’est à dire, ce coup d’état ne vise pas en priorité Evo Morales et son régime, mais quelque chose de beaucoup plus grand, important et essentiel : La très grande majorité des nations indigènes et leur lutte séculaire pour défendre leurs droits et leurs libertés démocratiques et nationales. Évidemment, le fait que ces dirigeants des ramassis racistes qui tuent, lynchent et incendient les maisons de leurs adversaires politiques, soient aussi des entrepreneurs et des grands propriétaires terriens n’est pas une simple coïncidence. C’est le bien utile rappel du fait que ceux d’en haut ont toujours utilisé le racisme le plus brutal et violent comme arme pour terroriser et soumettre ceux d’en bas...

Voici donc pourquoi la réponse des Aymaras, des Quechuas et des autres peuples originaires a été et reste prompte, massive et terriblement combative. A l’heure où nous écrivons ces lignes, pour le quatrième jour de suite des colonnes interminables des indigènes descendent à de La Paz de la ville de El Alto (plus d’un million d’habitants), laquelle semble se pencher au dessus de la capitale du pays du haut de ses 4.000 mètres d’altitude. Avançant en courant, agitant leurs Wiphalas multicolores, et brandissant des bâtons, les manifestants et les manifestantes indigènes, auxquels sont venus s’ajouter aujourd’hui des milliers d’autres paysans et des mineurs des 20 provinces et de l’intérieur du pays, arrivent de partout et remplissent le centre de La Paz, les milices paysannes des Ponchos Rojos en tête. Mais, à l’opposé de Morales qui depuis le Mexique multiplie les appels en faveur du « dialogue » et de la « pacification du pays », ces manifestants persistent à demander « la tète du fasciste Camacho » et la « renuncia » de Anez, tandis que tous ensemble répètent en chœur un mot d’ordre très éloquent : « Ahora si, guerra civil » (Maintenant oui, guerre civile) !

Il est impossible de prévoir quelle sera l’issue finale de ce terrible affrontement. Cependant, ce qui impressionne et est déjà une certitude c’est que les nations indigènes qui représentent la majorité de la population bolivienne, n’ont plus peur de leur oppresseur blanc, le regardent dans les yeux et se montrent décidées de tout faire pour faire échouer son coup d’état. Et c’est précisément parce que leur réaction est tant massive, tant unitaire, tant combative et tant décidée que les jours passent sans que la balance penche en faveur des putschistes racistes et de leurs protecteurs nord-américains, qui semblent perdre progressivement l’initiative qu’ils ont eu initialement. A l’heure où le Chili voisin est secoué par une révolte populaire sans précédent contre les politiques néolibérales inaugurées par la dictature sanglante de Pinochet et appliquées sans relâche depuis lors, la révolte des peuples de Bolivie vient compléter le tableau d’une Amérique Latine qui ressemble à un volcan prêt à exploser. Et ce qui est sûr c’est que jamais autant qu’aujourd’hui n’a été aussi patente l’actualité de la phrase historique de celui qui reste la principale référence des combats des indigènes boliviens, le dirigeant héroïque de la révolte démocratique et plébéienne de 1780 Tupac Katari lequel, peu avant d’être démembré par les tyrans espagnols, lançait cet avertissement prémonitoire: “Je reviendrai et je serai des millions”!…

Notes

1. On peut suivre (en direct!) les manifestations et les autres developpements importants en Bolivie grace a la chaine venezuelienne TELESUR. Pour ça il suffit soit capter Telesur qui emet à partir du satellite Astra, soit cliquer sur son site : https://www.telesurtv.net.

2. La persistance des épigones des génocidaires à garder vivant le souvenir du génocide et aussi la terreur qui l’accompagne, est illustrée par l’histoire suivante : Il y a un an et peu après avoir pris ses fonctions de président du Mexique, Andres Obrador a demandé officiellement à l’État espagnol qu’il présente ses excuses pour les crimes commis par les conquistadors espagnols contre les peuples d’Amérique Latine. A l’exception de Podemos, la réponse unanime des tous les partis politiques espagnols a été non seulement de rejeter la demande du président Mexicain mais de le traiter aussi de...provocateur. Cette réaction était pourtant tout à fait prévisible étant donné que l’État espagnol persiste à... honorer chaque année ses ancêtres génocidaires en faisant parader son armée devant le roi et les chefs de partis, le jour de la fête nationale de l’Hispanidad. Il n’est pas surprenant que cette fête nationale à l’honneur des génocidaires d’Amérique Latine a été inventée et inaugurée en 1958 par le dictateur fasciste Franco...

15/11/2019

Traduit du grec

Το μίσος ενάντια στην Γκρέτα:

Να ποιοι είναι εκείνοι -με όνομα και διεύθυνση- που το χρηματοδοτούν!

του Γιώργου Μητραλιά

Το κείμενο που ακολουθεί δημοσιεύτηκε (με άλλο τίτλο) στις 30 Μαίου 2019, και άρκεσαν μερικοί μήνες όχι μόνο για να το επιβεβαιώσουν τα γεγονότα αλλά και για να αποκτήσει όλη την εκρηκτική γόμωση που ίσως δεν είχε στην αρχή. Ο λόγος λοιπόν για την πρωτοφανούς βίας και χυδαιότητας επίθεση που δέχεται εδώ και βδομάδες η Γκρέτα Τούνμπεργκ στα διεθνή ΜΜΕ και στο διαδίκτυο, με προφανή στόχο να πληγεί ανεπανόρθωτα η ίδια και κυρίως, το όλο και μαζικότερο και πιο ριζοσπαστικό νεολαιίστικο -και όχι μόνο- κίνημα που εμπνέεται από το λαμπρό παράδειγμά της! Μια επίθεση ή μάλλον ένα δημόσιο λιντσάρισμα με χρηματοδότες και “χορηγούς” που έχουν όνομα και διεύθυνση, και που είναι εξάλλου συνηθισμένοι να χρησιμοποιούν όλα τα πολεμικά και άλλα μέσα για να υπερασπίσουν τα ανομολόγητα καπιταλιστικά τους συμφέροντα…Με το πέρασμα όμως των μηνών και με το γιγάντωμα του κινήματος ενάντια στη κλιματική καταστροφή, οι ορκισμένοι εχθροί του δεν είναι πια μόνον οι πετρελαιάδες και λοιποί μεγιστάνες ορυκτών καυσίμων σε Δύση αλλά και σε Ανατολή. Και προφανώς, δεν είναι μόνον τα μέλη του OPEC (Οργάνωση Πετρελαιοεξαγωγικών Χωρών), ο Γενικός Γραμματέας του οποίου χαρακτήρισε την Γκρέτα και το νεολαιίστικο κίνημά της “μεγαλύτερο εχθρό” των χωρών μελών του. Σε αυτούς προστίθενται τώρα και όλοι εκείνοι που αρχίζουν να πανικοβάλλονται -δίκαια- από την απειλή που αντιπροσωπεύει για τα κάθε λογής μικρά και μεγάλα συμφέροντα και εξουσίες τους το κίνημα που βγάζει πια στους δρόμους εκατομμύρια νέους και νέες σε όλες τις ηπείρους. Είναι λοιπόν σε αυτόν ακριβώς τον εσμό των ασήμαντων αλλά ιδιαίτερα μοχθηρών και “ανασφαλών” ανθρωπάκων που ανήκουν οι κάθε λογής γραφιάδες σε διατεταγμένη υπηρεσία, που αναλώνουν εσχάτως όλη την όποια ενέργειά τους στην κατασυκοφάντηση της Γκρέτα προκειμένου -οι περισσότεροι- να αποκρύψουν επιμελώς τα πραγματικά τους κίνητρα: την άρνηση της κατακλυσμικής απειλής για την ανθρωπότητα και τον πλανήτη που είναι η κλιματική καταστροφή, και την υπεράσπιση του καπιταλιστικού συστήματος που την γέννησε και την θεριεύει!...

Οι χρηματοδότες του Τραμπ
πίσω από την  ευρωπαϊκή ακροδεξιά
που στοχοποιεί τη νεολαιίστικη εξέγερση ενάντια στη κλιματική καταστροφή!
Του Γιώργου Μητραλιά
Κατά κοινή ομολογία, δυό είναι τα πολιτικά ρεύματα που βγήκαν κερδισμένα στις ευρωεκλογές της περασμένης Κυριακής: Η άκρα δεξιά και οι Πράσινοι. Και επίσης κατά κοινή ομολογία, καθοριστικό ρόλο στις επιτυχίες των Πράσινων έπαιξαν και παίζουν οι πρωτοφανείς νεολαιίστικες βδομαδιάτικες διαδηλώσεις σε όλο το κόσμο, (1) που εμπνέονται από το αγωνιστικό παράδειγμα και τις ριζοσπαστικές θέσεις της 17χρονης Σουηδέζας μαθήτριας Γκρέτα Τούνμπεργκ. Κατά συνέπεια, μόνον έκπληξη δεν μπορεί να προκαλέσει το γεγονός ότι αυτή ακροδεξιά, ιεραρχώντας τις προτεραιότητες της δράσης της, κλιμακώνει   την επίθεσή της σε αυτό που αποκαλεί “μύθο της κλιματικής αλλαγής” και κυρίως, την επικεντρώνει όλο και περισσότερο τους τελευταίους μήνες στο πρόσωπο αυτής ακριβώς την Γκρέτα Τούνμπεργκ που ξεσηκώνει τη νεολαία στην Ευρώπη και πέρα από αυτήν! Επικεφαλής της εκστρατείας κατά της Γκρέτα, που παίρνει πανευρωπαϊκες διαστάσεις με εκατοντάδες  -συχνά χυδαία-  κείμενα και φωτομοντάζ, τρία από τα σημαντικότερα κόμματα της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς: το γαλλικό Rassemblement National της Μαρίν Λε Πεν, το γερμανικό AFD και το βρετανικό UKIP του Φαράζ. Και πίσω από αυτά τα ακροδεξιά κόμματα και την αποκρουστική εκστρατεία τους, δυο κλιματοσκεπτικιστικά συντηρητικά think-tanks, το EIKE (Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο για το Κλίμα και την Ενέργεια), και το CFACT-Europe (Επιτροπή  για ένα Δημιουργικό Αύριο), που  ενισχύουν ποικιλότροπα, και όχι μόνο με συνέδρια, σεμινάρια και “επιχειρήματα”, την ακροδεξιά αμφισβήτηση της κλιματικής καταστροφής.Το EIKE, δια του αντιπροέδρου του αρνείται βέβαια ότι έχει την παραμικρή σχέση με το AFD, αλλά αυτός ο ίδιος αντιπρόεδρός του Michael Limburg ήταν πρόσφατα υποψήφιος του...AFD! To EIKE λοιπόν, που από κοινού με το AFD, έφτασε να οργανώνει κλιματοαρνητικές ημερίδες... μέσα στο γερμανικό Κοινοβούλιο, οφείλει κυρίως τη φήμη του στην ετήσια συνδιάσκεψη για το κλίμα που οργανώνει εδώ και χρόνια, με σημαντική μάλιστα επιτυχία αν κρίνουμε από το γεγονός ότι επηρέασε στο παρελθόν τη στάση της ΕΕ στο ζήτημα της κλιματικής καταστροφής.  Αυτή ακριβώς η ετήσια συνδιάσκεψη για το κλίμα του EIKE συνδιοργανώνεται όμως από δυο αμερικανικές οργανώσεις: την CFACT-US, που φυσικά χρηματοδοτεί την ομώνυμη ευρωπαϊκή “θυγατρική” της. Και κυρίως, το ΙνστιτούτοHeartland που, κατά τον Economist, “είναι το  παγκοσμίως σημαντικότερο think-tank που υποστηρίζει τον σκεπτικισμό σχετικά με την οφειλόμενη στον άνθρωπο κλιματική αλλαγή”. Όμως, σε αυτό το σημείο οι έρευνες και οι αποκαλύψεις του βρετανικού Ινστιτούτου  Στρατηγικού Διαλόγου (Institute of Strategic Dialogue-ISD) και της Greenpeace αποκτούν τεράστιο πολιτικό ενδιαφέρον και αρχίζουν να ρίχνουν άπλετο φως στις οικονομικές δυνάμεις που βρίσκονται πίσω όχι μόνο από την άρνηση της κλιματικής καταστροφής αλλά και από την θανάσιμη ακροδεξιά απειλή. (2) Πράγματι, τόσο η CFACT-US όσο και το Ινστιτούτο Heartland χρηματοδοτούνται πλουσιοπάροχα από το πολύ μεγάλο αμερικανικό κεφάλαιο όπως την ExxonMobil, την δεύτερη πλουσιότερη στις ΗΠΑ οικογένεια Koch που κυριαρχεί -μεταξύ άλλων- στη  βιομηχανία πετρελαίου, την οικογένεια Mercer που περιλαμβάνεται -και αυτή- στους κύριους χρηματοδότες του προέδρου Τραμπ, ή ακόμα την Microsoft και τη RJR Tobacco! Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί ότι το Heartland έχει προϊστορία  στην εξυπηρέτηση τών άνομων επιδιώξεων του μεγάλου κεφαλαίου, καθώς παλιότερα αποτέλεσε τον κύριο “φορέα” της προπαγάνδας των γιγάντων της καπνοβιομηχανίας που αρνούνταν την σχέση του καπνίσματος με τον καρκίνο. Φυσικό λοιπόν, που η Philip Morris ήταν τότε ο κύριος χρηματοδότης του…Ας μη νομιστεί όμως ότι το Ινστιτούτο Heartland αποτελεί ένα άχρωμο και άοσμο απλό “εργαλείο” χωρίς δικές του πολιτικές θέσεις και δράσεις. Από αυτή την άποψη, το βιογραφικό του νέου του προέδρου Tim Huelskamp είναι πολύ εύγλωττο και συνάμα διδακτικό.  Ηγετικό στέλεχος του υπέρ-συντηρητικού Tea Party, ο Huelscamp διακρίθηκε ως βουλευτής -μέχρι το 2017- της πιο αντιδραστικής πτέρυγας των Ρεπουμπλικάνων και είχε πάντα στενές σχέσεις με την αμερικανική άκρα δεξιά. Ενδεικτικό του ατόμου είναι το γεγονός ότι από όλους τους αμερικανούς βουλευτές ήταν εκείνος που έλαβε επί χρόνια τα μεγαλύτερα ποσά από τις εταιρίες ορυκτών καυσίμων, και ότι το ανταπέδωσε ψηφίζοντας πάντα ενάντια σε οποιαδήποτε νομοθετική απόπειρα χαλιναγώγησής τους…Σύμφωνα με εσωτερικό έγγραφο του Heartland που διέρρευσε, αποκαλύπτεται -με λεπτομέρειες- όχι μόνο η έκταση της χρηματοδότησής της από το πολύ μεγάλο κεφάλαιο (πολλά εκατομμύρια δολλάρια), αλλά και η “επένδυσή” τους σε ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων, από τη μισθοδοσία bloggers που επηρεάζουν την κοινή γνώμη και “επιστημόνων” και “προσωπικοτήτων” που γυρνάνε τον πλανήτη αρνούμενοι την κλιματική καταστροφή, μέχρι τη συγγραφή και έκδοση ειδικού προπαγανδιστικού υλικού με στόχο τα σχολεία και τους μαθητές στις ΗΠΑ αλλά και στην Ευρώπη. Για παράδειγμα, η ομάδα “επιστημόνων” που έχει επιφορτιστεί να “αντικρούει” τα πορίσματα της Διακυβερνητικής Επιτροπής του ΟΗΕ,...κοστίζει στο Ινστιτούτο Heartland (και στους χρηματοδότες του) 300.000 δολλάρια ετησίως, ενώ η προπαγάνδιση ...στα δημοτικά σχολεία της θέσης ότι “το ζήτημα της κλιματικής είναι αμφιλεγόμενο και αβέβαιο”  τους κοστίζει 100.000 δολλάρια!Νάμαστε λοιπόν μπροστά στα αποκαλυπτήρια μιας πραγματικότητας που φωτίζει αρκετά από τα μεγάλα “μυστήρια” της εποχής μας. Κατ’αρχήν, η θριαμβεύουσα ευρωπαϊκή μας άκρα δεξιά ή τουλάχιστον μερικές από τις ναυαρχίδες της, αν δεν εξαρτώνται, έχουν πάντως πολύ στενές σχέσεις με ένα πολιτικό και οικονομικό κέντρο/αρχηγείο που βρίσκεται στις Ηνωμένες Πολιτείες, και πιο συγκεκριμένα στον Λευκό Οίκο και στους χρηματοδότες και υποστηρικτές του σημερινού ενοίκου του Ντόναλντ Τραμπ! (3) Κατόπιν, δεν  είναι τυχαίο ότι αυτή η”μαύρη διεθνής” δείχνει να έχει εντοπίσει στο ζήτημα της επερχόμενης κλιματικής καταστροφής και ειδικότερα στο διαρκώς ογκούμενο νεολαιίστικο κίνημα που την παλεύει, την μεγαλύτερη απειλή για τα συμφέροντά της και την κυριαρχία του καπιταλιστικού συστήματος στα αμέσως προσεχή χρόνια. Και τέλος, δεν είναι επίσης διόλου τυχαίο ότι αυτή η “μαύρη διεθνής” και ειδικότερα το ευρωπαϊκό “τμήμα” της επικεντρώνουν σήμερα την δράση τους στην -κατά απόλυτη προτεραιότητα- στοχοποίηση της Γκρέτα Τούνμπεργκ, που είναι η αναμφισβήτητη ηγερία,  θεωρητικός και ταυτόχρονα συντονίστρια των νεολαιίστικων κινητοποιήσεων σε δεκάδες ευρωπαϊκές και μη χώρες.Ιδού λοιπόν πώς εμφανίζεται σήμερα η σχέση ακροδεξιάς και μεγάλου κεφαλαίου. Όχι αφηρημένα, γενικόλογα και δογματικά, αλλά συγκεκριμένα και με χρηματοδότες και χρηματοδοτούμενους που έχουν όχι μόνο όνομα και διεύθυνση αλλά και χειροπιαστά συμφέροντα και σκοπιμότητες να εξυπηρετήσουν. Όλοι αυτοί όμως δεν κάνουν τίποτα άλλο από τη δουλειά τους. Αν και η αριστερά έκανε τη δική της, τα πράγματα θα ήταν σήμερα εντελώς διαφορετικά...Σημειώσεις1. https://www.contra-xreos.gr/arthra/1369-to-pio-elpidoforo-gegonos.html2. Βλέπε: https://unearthed.greenpeace.org/2019/05/14/germany-climate-denial-populist-eike-afd/ καθώς και το δημοσίευμα του The Guardian: https://www.theguardian.com/environment/2019/may/14/germanys-afd-attacks-greta-thunberg-as-it-embraces-climate-denial
Επίσης: https://www.liberation.fr/planete/2019/05/25/climat-l-activisme-de-greta-thunberg-a-remobilise-la-rhetorique-de-l-extreme-droite_17292433. Για όλους αυτούς, αλλά και για τα τεκταινόμενα στην κορυφή και κυρίως στη βάση της κοινωνίας των Ηνωμένων Πολιτειών, βλέπε το Facebook: https://www.facebook.com/GreeksForBerniesMassMovement/

Ειρωνεία της ιστορίας: Οι Γερμανοί νοσταλγοί του Τρίτου Ράϊχ παρομοιάζουν την Γκρέτα Τούνμπεργκ με μέλος της ναζιστικής νεολαίας!