Fort Apache - Extrema derecha: Surgen los monstruos
La aparición en la escena política de partidos ultraderechistas como Amanecer Dorado, la Liga Norte, el Frente Nacional Francés, PxC o España2000 en Españ
Chinese ambitions - An imperialism in formation
ROUSSET Pierre
China is not an “emerging country” but a power that has emerged. It is not a “sub-imperialism” ensuring order in its own region, but an imperialism
Jean-Luc Mélenchon constate « l’échec » du Front de Gauche : « Là, j’ai besoin de dormir, de ne rien faire, de bayer aux corneilles »
BESSE DESMOULIERE Raphaëlle, CLAVEL Geoffr
The arms trade and Israel’s attack on Gaza: Nobel peace laureates and celebrities call for military embargo on Israel
Collective
An abridged version of this letter calling for the UN and governments to impose a m
« Le peuple palestinien tient sur ses faibles épaules l’avenir de l’humanité, entre barbarie et libération »
La Palestine - Le Cœur du monde
WARSCHAWSKI Michel, PELED-ELHANAN Nurit
L’équipe d
Women against the First World War (1914-1918) – A time to remember
Women in Black (Madrid)
Women in Black of Madrid remember the Cassandras of the Great War:
Bertha von Suttner worked to avoid another war, any war.
Why I'm on the brink of burning my Israeli passport – "I know what it is to have been helpless victims, living and dying under racist oppressors' boots"
BAR HILLEL Mira
I can no longer stand by while Israeli politici
595 femmes de ménage grecques : 11 mois de lutte acharnée contre le gouvernement et la Troïka
par Sonia Mitralias
Après 11 mois d’un long et âpre combat, limogées depuis septembre, mises sous sta
Soutenons les 595 femmes de ménage du Ministère des Finances en Grèce qui se battent pour leurs emplois et leur dignité
par Patrick Saurin
Depuis le 17 septembre 2013, en Grèce, 595 femmes de ménage
EL MANIFIESTO
«Última llamada»
Esto es más que una crisis económica y de régimen: es una crisis de civilización
Los ciudadanos y ciudadanas europeos, en su gran mayoría, asumen la idea de que la socieda
Η πολεμική που ξέσπασε στη Γερμανία, ανάμεσα σ΄ αυτούς που προσπαθούν να υποβαθμίσουν τον ναζιστικό όλεθρο (Nolte, Hillgruber) και σε αυτούς που υποστηρίζουν τη μοναδικότητά του (Habermas και πολλοί άλλοι) δεν μπορεί να μας αφήσει αδιάφορους. Η θεωρία των πρώτων είναι γνωστή: η ανθρωπότητα γνώρισε σφαγές σε κάθε αιώνα, ιδιαίτερα στις αρχές του δικού μας και κυρίως εναντίον των "ταξικών εχθρών" στη Σοβιετική Ένωση, συνεπώς κοντά στα σύνορα της Γερμανίας. Εμείς οι Γερμανοί, στη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου πολέμου δεν κάναμε τίποτα περισσότερο από το να προσαρμοστούμε σε μια πρακτική φρικτή αλλά καθιερωμένη: μια πρακτική "ασιατική" η οποία ερμηνεύεται σε σφαγές, μαζικές εκτοπίσεις, σκληρή απομόνωση σε εχθρικές περιοχές, βασανιστήρια, διάλυση των οικογενειών. Η δική μας μοναδική καινοτομία υπήρξε τεχνολογικής φύσεως: επινοήσαμε τους θαλάμους αερίων. Ας το πούμε εν συντομία: είναι ακριβώς αυτή η καινοτομία την οποία αρνείται η σχολή των "αναθεωρητών" οπαδών του Faurisson, επομένως οι δύο θεωρίες αλληλοσυμπληρώνονται σε μια ερμηνεία της ιστορίας η οποία δεν μπορεί παρά να είναι ανησυχητική. 
Τα «όρνεα», που προσπαθούν να σύρουν την Αργεντινή στο χείλος μιας νέας καταστροφής επεκτείνονται τώρα στην ισπανική αγορά. Η NML Capital που, μαζί με άλλους , έφερε την Αργεντινή στα πρόθυρα της στάσης πληρωμών, τρώει τώρα τα ψοφίμια της ισπανικής αγοράς. Η Elliott Management, του αμερικανού τοκογλύφου Paul Singer , κατέχει ήδη ένα δισεκατομμύριο ευρώ σε επισφαλή δάνεια της ισπανικής τράπεζας Bankia και 300 εκατομμύρια ευρώ της Santander. Εκτιμάται ότι για τα δύο χαρτοφυλάκια έχει καταβάλει μόλις 50 εκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με το Auraree.com. 
Σε ένα άρθρο του 1843 για «τις προόδους της κοινωνικής μεταρρύθμισης στην ηπειρωτική Ευρώπη», ο νεαρός Ένγκελς (μόλις είκοσι ετών) περιέγραφε τον κομμουνισμό ως «αναγκαία κατάληξη που συνάγεται αναγκαία από τις γενικές συνθήκες του σύγχρονου πολιτισμού». Εν ολίγοις, πρόκειται για έναν κομμουνισμό νοούμενο με όρους λογικής, καρπό της επανάστασης του 1830, όπου οι εργάτες «επέστρεψαν στις ζωντανές πηγές και στη μελέτη της μεγάλης επανάστασης και ιδιοποιήθηκαν με σφρίγος τον κομμουνισμό του Μπαμπέφ».
Μετά από 11 μήνες σκληρού και συνεχούς αγώνα, 595 καθαρίστριες του δημοσίου έχουν γίνει η ενσάρκωση, το σύμβολο, η ψυχή, η ίδια η ζωή της πιο σθεναρής αντίστασης στην πολιτική λιτότητας της Ελλάδας...
Αν και μπήκαμε στο καλοκαίρι, η Ισπανία δεν λέει να επιστρέψει στους -τόσο προσφιλείς στους κυβερνήτες μας-… «κανονικούς ρυθμούς». Συμβαίνει μάλιστα το αντίθετο. Τον εκλογικό σεισμό της 25ης Μαΐου ακολούθησε, και συνεχίζει να ακολουθεί, καταιγισμός μετασεισμών, γεγονός που γεννάει μάλιστα την απορία μήπως και ο σεισμός των ευρωεκλογών δεν ήταν κι αυτός παρά ένας προσεισμός που αναγγέλλει κάτι πολύ μεγαλύτερο… 
Καθώς σε λίγες βδομάδες κλείνει ένας αιώνας από τη δολοφονία του μεγάλου σοσιαλιστή ηγέτη Ζαν Ζωρές και την έκρηξη του Πρώτου Παγκόσμιου Μακελειού που ο Ζωρές θέλησε να αποτρέψει στο όνομα της άρνησης των εργαζομένων των ευρωπαϊκών εθνών να αλληλοσφαχτούν προς χάριν των συμφερόντων των εθνικών ιμπεριαλισμών τους, δημοσιεύουμε τη πολιτική νεκρολογία που του αφιέρωσε ο Τρότσκι στην πρώτη επέτειο του θανάτου του. 
Ο Ζωρές γεννήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου του 1859, στο Κάστρο της Λαγκεντόκ που έδωσε στη Γαλλία επιφανείς ανθρώπους σαν τον Γκιζώ, τον Αύγουστο Κόντ, τον Λαφαγιέτ, τον Λαπερούζ, τον Ριβαρόλ και τόσους άλλους. Ενα ανακάτεμα φυλών - λέει ένας βιογράφος του Ζωρές, ο Ραπποπόρ - είχε μιαν υπέροχη επίδραση πάνω στην πνευματική ζωή της επαρχίας αυτής, που από τον Μεσαίωνα ακόμη, ήταν η κοιτίδα των αιρέσεων και της ελεύθερης σκέψης. 
Πάσα ομοιότητα με σημερινά γεγονότα, καταστάσεις και δηλώσεις πολιτικών της αριστεράς 
Το κείμενο που ακολουθεί είναι απόσπασμα από το βιβλίο του μεγάλου μεξικανού ζωγράφου Ντιέγκο Ριβέρα "My Art, my Life: an autobiography" (Dover 1991), που αναφέρεται στην επίσκεψή του στο Βερολίνο του 1928 και τη «γνωριμία» του με τον Χίτλερ. Πρωτοδημοσιεύτηκε το Μάρτη του 2012 στον πέμπτο τόμο του περιοδικού Μαρξιστική Σκέψη, σε μετάφραση του Χρήστου Κεφαλή.
Στο προσκήνιο επανέρχεται ξανά η πιθανότητα χρεοκοπίας της Αργεντινής, μετά την απόφαση αμερικανικού δικαστηρίου να δικαιώσει προσφυγή μέρους των πιστωτών της, που ζητούν να πληρωθούν στο ακέραιο ομόλογα αξίας 1,3 δισ. δολαρίων .